Graf Turána

Graf Turána T ( 13 , 4 ) {\displaystyle T(13,4)}

Graf Turána T ( n , r ) {\displaystyle T(n,r)} – graf powstały przez podział zbioru n {\displaystyle n} wierzchołków na r {\displaystyle r} możliwie równych części i połączenie krawędziami tych wierzchołków, które w wyniku podziału znajdą się w różnych podzbiorach.

W wyniku podziału zbioru wierzchołków powstaje n mod r {\displaystyle n{\bmod {r}}} podzbiorów zawierających n / r {\displaystyle \lceil n/r\rceil } elementów oraz r ( n mod r ) {\displaystyle r-(n{\bmod {r}})} podzbiorów n / r {\displaystyle \lfloor n/r\rfloor } -elementowych. Z samej definicji wynika, że T ( n , r ) {\displaystyle T(n,r)} jest zupełnym grafem r-dzielnym. Każdy wierzchołek jest stopnia n n / r {\displaystyle n-\lfloor n/r\rfloor } albo n n / r . {\displaystyle n-\lceil n/r\rceil .} Liczba krawędzi grafu wynosi w przybliżeniu:

( 1 1 r ) n 2 2 . {\displaystyle \left(1-{\frac {1}{r}}\right){\frac {n^{2}}{2}}.}

Nazwa grafu pochodzi od nazwiska węgierskiego matematyka Pála Turána, który wykorzystywał własności takich grafów w dowodzie twierdzenia Turána dotyczącego oszacowania maksymalnej liczby krawędzi w grafie niezawierającym kliki K r + 1 . {\displaystyle K_{r+1}.}