Gróttuviti
Państwo | Islandia | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Seltjarnarnes | ||
Wysokość wieży | 23 m | ||
Wysokość światła | 24 m n.p.m. | ||
Charakterystyka światła | Fl (3) WRG 20 s | ||
Data budowy | 1897 | ||
Data uruchomienia | 1947 | ||
Administrator | Siglingastofnun Íslands | ||
Położenie na mapie Islandii | |||
64°09′53,9″N 22°01′18,8″W/64,164972 -22,021889 | |||
|
Gróttuviti – latarnia morska znajdująca się w miejscowości Seltjarnarnes, na południowym zachodzie Islandii. Służy jako znak nawigacyjny w drodze do portu Reykjavík. Leży na zachodnim wybrzeżu wyspy Grótta, połączonej groblą ze stałym lądem. Pieszo, z zachowaniem ostrożności można do niej dotrzeć tylko w czasie odpływu[1]. Biała, betonowa wieża o cylindrycznym kształcie ma 23 metry wysokości. Światło umiejscowione 24 m n.p.m. nadaje 3 błyski co 20 sekund w kolorze białym, czerwonym lub zielonym w zależności od kierunku[2][1].
Pierwsza latarnia na wyspie Grótta powstała w 1897. Obecną latarnię zbudowano pół wieku później, w 1947 według projektu Axela Sveinssona. Soczewka umieszczona w latarni morskiej z 1897 r. jest nadal używana w Gróttuviti. Do wieży doprowadzono elektryczność w 1956 roku. W latach 1897–1970 latarnię obsługiwało kolejno dwóch latarników – Þorvarður Einarsson i jego syn Albert[3].
Gróttuviti jest popularnym miejscem oglądania zorz polarnych[2].
Galeria
- Domy latarników
- Widok na latarnię z morza
- Górna część latarni