Giovanni Guidiccioni
Data i miejsce urodzenia | 1500 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1541 |
Narodowość | włoska |
Język | |
Dziedzina sztuki | sonet |
Epoka | renesans |
Giovanni Guidiccioni (ur. 1500 w Lukce, zm. 1541 w Maceracie) – włoski duchowny katolicki i poeta[1].
Życiorys
Urodził się w roku 1500 w Lukce[1]. Jego rodzicami byli Alessandro di Giovanni i Lucrezia, córka lekarza Antoniego Nocchiego[1]. Wybrał karierę duchownego. Studiował w Bolonii, Pizie i Padwie. W roku 1534 został wyświęcony na księdza. Papież Paweł III mianował go najpierw gubernatorem Rzymu[1], a potem biskupem Fossombrone[1], jak również nuncjuszem apostolskim na dworze cesarza Karola V[1].
Był człowiekiem opanowanym i odważnym. Napadnięty przez zamachowca, w obliczu śmierci zachował zimną krew, co do tego stopnia zaskoczyło napastnika, że rzucił broń i zaczął błagać biskupa o przebaczenie[2].
Jego sekretarzem był poeta Annibale Caro, znany jako tłumacz Eneidy Wergiliusza na język włoski[2].
Twórczość
W historii zapisał się jako prozaik i poeta. Jego największym osiągnięciem poetyckim są sonety opisujące sytuację we Włoszech po inwazji wojsk cesarskich i Złupieniu Rzymu[3]. Poeta prowadził wymianę wierszy z Vittorią Colonną[1] Najbardziej znane utwory Guidiccioniego to Degna nutrice delle chiare genti i Il non più udito e gran pubblico danno. Pierwszy z wymienionych rymuje się „ABBA ABBA CDE CED”, drugi „ABBA ABBA CDE CDE”[4].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Guidiccioni, Giovanni. Dizionario-Biografico. [dostęp 2016-09-27]. (wł.).
- ↑ a b Marc A. Cirigliano: Melancolia Poetica. A Dual Language Anthology of Italian poetry 1160-1560. Leicester: Troubador Publishing Ltd., s. 365. ISBN 978-1905886-821.
- ↑ Sacco di Roma. portalwiedzy.onet.pl. [dostęp 2016-09-27]. (pol.).
- ↑ Giovanni Guidiccioni: Il non più udito e gran pubblico danno. Lyra. [dostęp 2016-09-27]. (wł.).
Linki zewnętrzne
- Giovanni Guidiccioni – Francesco Coppetta Beccuti, Rime
- Treccani: giovanni-guidiccioni