Furcifer
| Furcifer | |||
| Fitzinger, 1843[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – F. verrucosus | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | zauropsydy | ||
| Rząd | |||
| Infrarząd | Iguania | ||
| Rodzina | kameleonowate | ||
| Rodzaj | Furcifer | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Chamaeleo bifidus Brongniart, 1800 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Furcifer – rodzaj jaszczurek z rodziny kameleonowatych (Chamaeleonidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Madagaskarze, Komorach i Majotcie[6][7].
Systematyka
Etymologia
- Diceros: gr. δι- di- „podwójny”, od δις dis „dwukrotny”, od δυο duo „dwa”[8]; κερας keras, κερατος keratos „róg”[9]. Gatunek typowy: Diceros bifurcatus Swainson, 1839 (= Chamaeleo bifidus Brongniart, 1800).
- Furcifer: łac. furcifer „noszący jarzmo, nosiciel wideł”, od furca „obustronne widły; -fera „dźwigający”, od ferre „nosić”[10].
- Apola: gr. przyrostek negatywny α- a „bez”[11]; φολις pholis, φολιδος pholidos „rogowa łuska”[12]. Gatunek typowy: Chamaeleo lateralis Gray, 1831.
- Sauroceras: gr. σαυρος sauros „jaszczurka”[13]; κερας keras, κερατος keratos „róg”[9]. Gatunek typowy: Chamaeleon rhinoceratus Gray, 1845.
- Dicranosaura: gr. δικρανον dikranon „widły”[8]; σαυρος sauros „jaszczurka”[13]. Gatunek typowy: Chamaeleo bifurcus Gray, 1845 (= Chamaeleo bifidus Brongniart, 1800).
- Cyneosaura: κυων kuōn, κυνος kunos „pies”[14]; σαυρος sauros „jaszczurka”[13]
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:
- Furcifer angeli (Brygoo & Domergue, 1968)
- Furcifer antimena (Grandidier, 1872)
- Furcifer balteatus (Duméril & Bibron, 1851)
- Furcifer belalandaensis (Brygoo & Domergue, 1970)
- Furcifer bifidus (Brongniart, 1800)
- Furcifer campani (Grandidier, 1872)
- Furcifer cephalolepis (Günther, 1880)
- Furcifer labordi (Grandidier, 1872)
- Furcifer lateralis (Gray, 1831) – kameleon wzorzysty[15]
- Furcifer major (Brygoo, 1971)
- Furcifer minor (Günther, 1879) – kameleon mały[15]
- Furcifer monoceras (Boettger, 1913)
- Furcifer nicosiai Jesu, Mattioli & Schimmenti, 1999
- Furcifer oustaleti (Mocquard, 1894) – kameleon olbrzymi[15]
- Furcifer pardalis (Cuvier, 1829) – kameleon lamparci
- Furcifer petteri (Brygoo & Domergue, 1966)
- Furcifer polleni (Peters, 1874)
- Furcifer rhinoceratus (Gray, 1845)
- Furcifer timoni Glaw, Köhler & Vences, 2009
- Furcifer tuzetae (Brygoo, Bourgat & Domergue, 1972)
- Furcifer verrucosus (Cuvier, 1829)
- Furcifer viridis Florio, Ingram, Rakotondravony, Louis Jr & Raxworthy, 2012
- Furcifer voeltzkowi (Boettger, 1893)
- Furcifer willsii (Günther, 1890)
Ochrona
Wszystkie gatunki z tego rodzaju zostały objęte konwencją waszyngtońską CITES (załącznik II)[16].
Uwagi
Przypisy
- ↑ L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Wien: Braumüller et Seidel, 1843, s. 15, 42. (łac.).
- ↑ W. Swainson: The natural history of fishes, amphibians, & reptiles, or monocardian animals. Cz. 2. London: Longman, Orme, Brown, Green & Longmans, and John Taylor, 1839, s. 347, 369. (ang.).
- ↑ Gray 1865 ↓, s. 467, 473.
- ↑ a b Gray 1865 ↓, s. 478.
- ↑ Gray 1865 ↓, s. 479.
- ↑ a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Furcifer. The Reptile Database. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
- ↑ R. Midtgaard: Furcifer. RepFocus. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
- ↑ a b Jaeger 1944 ↓, s. 71.
- ↑ a b Jaeger 1944 ↓, s. 44.
- ↑ furcifer, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 3.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 172.
- ↑ a b c Jaeger 1944 ↓, s. 203.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 66.
- ↑ a b c Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 379. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ Appendices I, II and III of CITES. cites.org, 12 czerwca 2013. [dostęp 2013-06-28]. (ang.).
Bibliografia
- J.E. Gray. Revision of the genera and species of Chamaeleonidae, with the description of some new species. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 32, s. 467–479, 1865. (ang.).
- Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).
