Francesco Merli
Data i miejsce urodzenia | 27 stycznia 1887 |
---|---|
Pochodzenie | włoskie |
Data i miejsce śmierci | 12 grudnia 1976 |
Typ głosu | tenor |
Gatunki | |
Zawód | śpiewak |
Francesco Merli (ur. 27 stycznia 1887 w Mediolanie, zm. 12 grudnia 1976 tamże[1][2][3]) – włoski śpiewak operowy, tenor.
Życiorys
Śpiewu uczył się w Mediolanie u Carlo Negriniego i Adelaide Borghi[2]. Początkowo występował w małych teatrach prowincjonalnych[1], w 1916 roku zadebiutował na deskach mediolańskiej La Scali jako Alvaro w oparze Gaspare Spontiniego Fernando Cortez[1][2][3]. Z La Scalą związany był następnie aż do 1942 roku[2][3]. Gościnnie występował w Covent Garden Theatre w Londynie i Teatro Colón w Buenos Aires[1][2]. Kreował rolę Kalafa w rzymskiej i londyńskiej premierze Turandot Giacomo Pucciniego[1]. W 1932 roku debiutował na deskach nowojorskiej Metropolitan Opera w roli Radamesa w Aidzie[1][2][3]. Po wycofaniu się ze sceny w 1948 roku prowadził w Mediolanie działalność pedagogiczną[1][2].
Do jego popisowych ról należały: Otello w Otellu, Canio w Pajacach, Dick Johnson w Dziewczynie ze Złotego Zachodu, Don José w Carmen, Samson w Samsonie i Dalili[1][2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 2. lipiec–grudzień. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 333. ISBN 83-224-0334-8.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2413. ISBN 0-02-865529-X.
- ↑ a b c d The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 318–319. ISBN 978-0-19-533765-5.
- Treccani: francesco-merli