François Marty (kardynał)

François Marty

Kardynał prezbiter

In fide et dilectione
W wierze i miłości

Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

18 maja 1904
Vaureilles

Data i miejsce śmierci

16 lutego 1994
Villefranche-de-Rouerque

Arcybiskup Paryża

Okres sprawowania

1968-1981

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

28 czerwca 1930

Nominacja biskupia

1 lutego 1952

Sakra biskupia

1 maja 1952

Kreacja kardynalska

28 kwietnia 1969
Paweł VI

Kościół tytularny

San Luigi dei Francesi

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

1 maja 1952

Konsekrator

Marcel-Marie Dubois

Współkonsekratorzy

Amédée-Marie-Alexis Maisonobe
Alfred Couderc

Konsekrowani biskupi
Raymond-Marie-Joseph de La Moureyre	13 września 1959
Marius-Félix-Antoine Maziers	25 lutego 1960
Jean Daniélou	19 kwietnia 1969
Roger Etchegaray	27 maja 1969
Michel Marie Paul Saudreau	22 września 1974
Jean Rémond	14 czerwca 1975
Georges Gilson	9 października 1976
Cyriaque Siméon Obamba	30 stycznia 1977
Émile Marcus	13 maja 1977
Norbert Jules François Calmels	6 maja 1978
Paul Poupard	6 kwietnia 1979
Jean-Marie Lustiger	8 grudnia 1979

Współkonsekrowani biskupi
André Pierre Louis Marie Fauchet	1 maja 1967

Gabriel Auguste François Marty (ur. 18 maja 1904 w Vaureilles, zm. 16 lutego 1994 w Villefranche-de-Rouerque) – francuski duchowny katolicki, kardynał, Arcybiskup Paryża.

Życiorys

Pochodził z chłopskiej rodziny. Studiował w Seminarium w Rodez i Instytucie Katolickim w Tuluzie. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1930. W latach 1951–1952 był wikariuszem generalnym diecezji Rodez. 1 lutego 1952 Pius XII mianował go biskupem Saint-Flour. Został tytularnym biskupem Emesy oraz biskupem koadiutorem Reims. 9 maja 1960 przeszedł na Arcybiskupstwo Reims, a 26 marca 1968 Arcybiskupstwo Paryża. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. Od 31 maja 1966 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego, a od 26 maja 1969 do 24 października 1975 przewodniczącego Konferencji Episkopatu Francji. 28 kwietnia 1969 Paweł VI wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera San Luigi dei Francesi. Wziął udział w konklawe wybierających Jana Pawła I i Jana Pawła II. 31 stycznia 1981 z powodu podeszłego wieku zrezygnował z kierowania archidiecezją. 18 maja 1984 ukończył 80 lat i utracił prawo udziału w konklawe. Zginął w wyniku zderzenia samochodu z pociągiem.

Bibliografia

Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
Sylwetka na stronie Davida M Cheneya

Biskupi i arcybiskupi Paryża

Dionizy (do ok. 250)
Mallon (Mallo)
Masse (Maxe)
Marek
Adventus
Wiktoryn (do ok. 346)
Paweł (do ok. 360)
Prudencjusz (do ok. 417)
św. Marceli ((do ok. 436) – dziewiąty biskup Paryża)
Vivianus (Vivien)
Feliks
Flawiusz (Flavianus, Flavien)
Ursicianus (Ursicin)
Apedinus (Apédine)
Herakliusz (ok. 511 – ok. 525)
Probatius
Amelius (533–545)
Saffaracus (do ok. 550/552)
Euzebiusz I (od ok. 550/552)
Święty German (550/552–576)
Ragnemod (576–591)
Euzebiusz II (ok. 592)
Symplicjusz (ok. 601)
Święty Ceran (do ok. 614)
Leudébert (Léodebert) (ok. 625)
Audebert (Aubert) (644–650)
Święty Landeryk (650–661)
Chrodobert (ok. 663)
Sigebrand
Importunus (ok. 666)
Agilbert (666–680)
Sigefroi (690–692)
Turnoald (693–698)
Adulf
Berengar (Bernechaire) (do ok. 722)
Hugo z Rouen (ok. 722)
Merseidus
Fédole
Ragnecapt
Radbert
Madalbert (Maubert)
Déofroi (ok. 775)
Erchanrade I (ok. 795)
Ermanfroi (ok. 810)
Inchad (811–831)
Erchanrade II (831–857)
Eneasz (858–870)
Ingelvin (871–883)
Gozlin (ok. 885)
Anschéric (ok. 911)
Teodulf (911–922)
Fulrad (922–926)
Adelhelme (ok. 935)
Walter I (ok. 937–941)
Albericus
Konstantyn (ok. 950)
Garin (ok. 978)
Rainald I (ok. 980)
Lisiard (ok. 990)
Gizelbert (Engelbert) (992)
Renaud de Vendôme (991–1017)
Azelin (ok. 1020)
Francon (ok. 1030)
Humbert de Vergy (ok. 1030)
Geoffroy de Boulogne (1061–1095)
Guillaume de Montfort (1095–1101)
Fulko (1102–1104)
Galon (1104–1116)
Guibert (1116–1123)
Étienne de Senlis (1123–1141)
Thibaud (1141–1157)
Filip (1157–1159)
Piotr Lombard (1159–1160)
Maurice de Sully (1160–1196)
Odon de Sully (1196–1208)
Pierre de La Chapelle (1208–1219)
Guillaume de Seignelay (1220–1223)
Barłomiej (1224–1227)
Guillaume d’Auvergne (1228–1249)
Walter de Château-Thierry (1249)
Renaud III (1250–1268)
Étienne Tempier (1268–1279)
Jean de Allodio (1280)
Renaud de Hombliéres (1280–1288)
Adenolfus de Anagnia (1289)
Simon Matifas de Bucy (1290–1304)
Guillaume de Baufet (1304–1319)
Etienne de Bouret (1319–1325)
Hugues II (1325–1332)
Guillaume de Chanac (1332–1342)
Foulques de Chanac (1342–1349)
Aldouin Alberti (1349–1350)
Pierre de La Forest (1350–1352)
Jean de Meulent (1353–1363)
Étienne de Poissy (1362–1373)
Aimery de Magnac (1373–1384)
Pierre d’Orgemont (1384–1409)
Gérard de Montaigu (1409–1420)
Jean Courtecuisse (1420–1421)
Jean de Rochetaillée (1421–1422)
Jean de Nant (1423–1426)
Jacques du Châtelier (1427–1438)
Denis du Moulin (1439–1447)
Guillaume Chartier (1447–1472)
Louis de Beaumont de la Forêt (1473–1492)
Gérard Gobaille (1492–1492)
Jean-Simon de Champigny (1492–1502)
Étienne de Poncher (1503–1519)
François de Poncher (1519–1532)
Jean du Bellay (1532–1551)
Eustache du Bellay (1551–1560)
Guillaume Viole (1564–1568)
Pierre de Gondi (1569–1588)
Henri de Gondi (1588–1622)
Jean-François de Gondi (1622–1654)
Jean François Paul de Gondi (1654–1662)
Pierre de Marca (1662)
Hardouin de Perefixe (1664–1671)
François de Harlay de Champvallon (1671–1695)
Louis-Antoine de Noailles (1695–1729)
Charles Gaspard Guillaume de Vintimille du Luc (1729–1746)
Jacques Bonne-Gigault de Bellefonds (1746)
Christophe de Beaumont (1746–1781)
Antoine-Éléonor-Léon Leclerc de Juigné (1781–1802)
Jean-Baptiste Gobel (1781–1793)
Jean Baptiste Royer (1789–1801)
Jean-Baptiste de Belloy (1802–1808)
Jean-Sifrein Maury (1810–1817)
Alexandre Angélique de Talleyrand-Périgord (1817–1821)
Hyacinthe-Louis de Quélen (1821–1839)
Denys Auguste Affre (1840–1848)
Marie Dominique Auguste Sibour (1848–1857)
François-Nicholas-Madeleine Morlot (1857–1862)
Georges Darboy (1863–1871)
Joseph Hippolyte Guibert (1871–1886)
François-Marie-Benjamin Richard de la Vergne (1886–1908)
Leon-Adolphe Amette (1908–1920)
Louis-Ernest Dubois (1920–1929)
Jean Verdier (1929–1940)
Emmanuel-Celestin Suhard (1940–1949)
Maurice Feltin (1949–1966)
Pierre Veuillot (1966–1968)
François Marty (1968–1981)
Jean-Marie Lustiger (1981–2005)
André Vingt-Trois (2005-2017)
Michel Aupetit (2017–2021)
Georges Pontier (2021–2022 adm. apost.)
Laurent Ulrich

Francuscy kardynałowie

Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)	Louis-Henri Luçon (1907) Pierre-Paulin Andrieu (1907) Leon-Adolphe Amette (1911) François-Virgil Dubillard (1911) Anatole de Cabrières (1911) Hector-Irénée Sévin (1914) Auguste-René Dubourg (1916) Louis-Ernest Dubois (1916) Louis-Joseph Maurin (1916) Alexis Charost (1922) Stanislas Touchet (1922) Alexis Lépicier (1927) Charles Binet (1927) Jean Verdier (1929) Achille Liénart (1930) Alfred Baudrillart (1935) Emmanuel Suhard (1935) Eugène Tisserant (1936) Pierre Gerlier (1937) Jules Saliège (1946) Clément Roques (1946) Pierre Petit de Julleville (1946) Maurice Feltin (1953) Georges Grente (1953) Paul Richaud (1958) André Jullien (1958) Joseph-Charles Lefèbvre (1960) Joseph-Marie Martin (1965) Jean-Marie Villot (1965) Gabriel-Marie Garrone (1967) Pierre Veuillot (1967) Alexandre Renard (1967) François Marty (1969) Paul Gouyon (1969) Jean Daniélou (1969) Paul-Pierre Philippe (1973) Jean Guyot (1973) Roger Etchegaray (1979) Jean-Marie Lustiger (1983) Henri de Lubac (1983) Albert Decourtray (1985) Jacques Martin (1988) Robert Coffy (1991) Pierre Eyt (1994) Yves Congar (1994) Jean Balland (1998) Louis-Marie Billé (2001) Jean Honoré (2001) Jean-Louis Tauran (2003) Bernard Panafieu (2003) Albert Vanhoye (2006)
Byli kardynałowie	Louis Billot (1911); zrzekł się godności kardynalskiej w 1927
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Paul Poupard (1985) André Vingt-Trois (2007)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Philippe Barbarin (2003) Jean-Pierre Ricard (2006) Dominique Mamberti (2015) Jean-Marc Aveline (2022) Christophe Pierre (2023) François Bustillo (2023)