Filipp Fortunatow
Data i miejsce urodzenia | 14 stycznia 1848 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 3 października 1914 | ||
Zawód, zajęcie | językoznawca | ||
Narodowość | rosyjska | ||
|
Filipp Fiodorowicz Fortunatow (ros. Фили́пп Фёдорович Фортуна́тов; ur. 14 stycznia 1848 w Wołogdzie, zm. 3 października 1914 w karelskiej Kosalmie)[1] – rosyjski językoznawca. Od 1876 profesor Uniwersytetu w Moskwie, a także członek Rosyjskiej Akademii Nauk. Był twórcą moskiewskiej szkoły lingwistycznej, która odegrała ważną rolę w rozwoju językoznawstwa historyczno-porównawczego. Równocześnie z Ferdinandem de Saussure'm odkrył prawo przesunięcia akcentu indoeuropejskiego w językach bałtosłowiańskich. Określił warunki II palatalizacji prasłowiańskiej. Opublikował wiele prac na temat akcentu, fonetyki, składni języków indoeuropejskich, m.in. Indojewropiejskije pławnyje sogłasnyje w driewnieindijskom jazykie (1896), O załogach russkogo głagoła (1899), Kratkij oczerk srawnitielnoj fonietiki indojewropiejskich jazykow (1922).
Przypisy
- ↑ Fortunatow Filipp F., [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-01-21] .
- PWN: 3902091
- БРЭ: 4732610
- VLE: filipp-fortunatov
- DSDE: Filipp_Fortunatov
- Hrvatska enciklopedija: 20201