Fairchild Dornier 328JET
Dane podstawowe | |||
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Producent | Fairchild Dornier | ||
Typ | samolot pasażerski | ||
Konstrukcja | metalowy grzbietopłat | ||
Załoga | 2 + 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 20 stycznia 1998 | ||
Liczba egz. | 110 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 2 x Silnik turbowentylatorowy Pratt & Whitney Canada PW306B | ||
Ciąg | 26,9 kN każdy | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 20,98 m | ||
Długość | 21,28 m | ||
Wysokość | 7,24 m | ||
Powierzchnia nośna | 40 m² | ||
Masa | |||
Własna | 9200 kg | ||
Startowa | 14 990 kg | ||
Zapas paliwa | 4490 dm³ | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 750 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 20 m/s | ||
Pułap | 10 500 m | ||
Zasięg | 1668 km | ||
Rozbieg | 1240 m | ||
Dobieg | 1185 m | ||
Dane operacyjne | |||
Liczba miejsc | |||
32 – 34 | |||
|
Fairchild Dornier 328JET – pasażerski samolot komunikacji lokalnej, konstrukcji niemieckiej wytwórni Dornier, która po wykupieniu 80% udziałów przez amerykańską firmę Fairchild Aircraft, została przemianowana na Fairchild Dornier.
Historia
Samolot jest odrzutową wersją turbośmigłowego Dorniera 328, który został oblatany w 1991 roku. Wersja z silnikami odrzutowymi rozważana była już w 1995 roku jednak dopiero po przejęciu firmy przez Fairchild Aircraft pracę ruszyły pełną parą. W lutym 1997 rozpoczęto budowę czterech prototypów a rok później pierwszy z nich wzbił się po raz pierwszy w powietrze. W produkcję samolotu zaangażowane były firmy z Portugalii, OGMA wykonywała blachy pokrycia, części kadłuba wykonywane były we włoskiej Aermacchi, gondole silnikowe amerykański NORDAM, golenie podwozia francuski Messier-Dowty a angielski Dunlop Aviation kompletne koła z systemem hamulcowym. Końcowy montaż samolotu odbywał się w macierzystych zakładach Dorniera w Oberpfaffenhofen. Samolot był ostatnim produktem Dorniera przed jego bankructwem, prawa do całego programu budowy maszyny przejęła w 2003 roku amerykańska firma AvCraft Aviation. Planowana była również powiększona wersja samolotu, mieszcząca 44 pasażerów oznaczona jako Fairchild Dornier 428JET. W celu jej produkcji Fairchild podpisał porozumienie z izraelskim Israel Aerospace Industries.
Konstrukcja
Samolot jest grzbietopłatem z kadłubem o kołowym przekroju i ciśnieniową kabiną, która wykonana jest ze stopów metalu. Nie ciśnieniowa tylna część kadłuba wykonana jest z kompozytu węglowego. W konstrukcji osłony radaru i gondoli podwozia wykorzystano kompozyty kevlarowo węglowe. W kadłubie umieszczone są drzwi, przednie wejściowe ze schodkami będącymi ich integralną częścią oraz dwoje drzwi z tyłu kadłuba za skrzydłami. Usterzenie w układzie T zbudowane z kompozytu kevlarowo węglowego. Na sterze wysokości i kierunku znajdują się trymery. Podwozie chowane w kadłubie, przednie, kierowane, dwukołowe oraz główne również dwukołowe chowane w gondolach do owiewek w kadłubie. Napęd samolotu stanowią dwa silniki turbowentylatorowe. Skrzydło o obrysie trapezowym z prostokątnym centropłatem i nadkrytycznym profilu. W płacie umieszczone są zbiorniki paliwa. Płat posiada jednoszczelinowe klapy Fowlera i lotki. Na górnych powierzchniach skrzydeł umieszczono spoilery służące również jako hamulec aerodynamiczny. Samolot ma bardzo mały rozbieg dzięki czemu może korzystać z niewielkich lotnisk położonych w centrum miasta.
Bibliografia
- Piotr Jaśkowski, Fairchild Dornier Do 328 JET/Envoy 3, "Skrzydlata Polska", nr 9 (1999), s. 63-64, ISSN 0137-866x.