F-dur
F-dur – tonacja muzyczna, oparta na skali durowej, której toniką jest dźwięk f. Zawiera dźwięki: f, g, a, b, c, d, e. Tonacja F-dur zawiera jeden bemol. Gama F dur ma przy kluczach bemol b
Gama F-dur zapisana za pomocą | |
Gama F-dur zapisana za pomocą |
Pokrewną jej molową tonacją równoległą jest d-moll[1], jednoimienną molową – f-moll.
F-dur to także akord, zbudowany z pierwszego (f), trzeciego (a) i piątego (c) stopnia gamy F-dur.
Akord F-dur | |
Znane dzieła w tonacji F-dur:
- Ludwig van Beethoven - VI Symfonia Pastoralna, VIII Symfonia
- Johannes Brahms - III Symfonia
- Franz Schubert - Oktet
Zobacz też
Zobacz multimedia związane z tematem: F-dur |
Zobacz hasło F-dur w Wikisłowniku |
- Pokrewieństwo tonacji
- Skala durowa
- Znaki przykluczowe
Przypisy
- ↑ FranciszekF. Wesołowski FranciszekF., Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3 .
Linki zewnętrzne
- F major scale. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
- F major chord. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
- p
- d
- e
W czerwonym pierścieniu znajdują się nazwy tonacji durowych, w zielonym – molowych. Teoretycznie istniejące, ale niestosowane w praktyce tonacje enharmoniczne zapisane są drobną czcionką. W zewnętrznym szarym pierścieniu pokazane są odpowiadające danej gamie znaki przykluczowe.
- SNL: F-dur