Eugeniusz Babraj
kapitan piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 23 października 1896 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 maja 1942 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Wojsko Polskie |
Jednostki | |
Stanowiska | dowódca plutonu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Eugeniusz Babraj (ur. 23 października 1896 w Krakowie, zm. 28 maja 1942 w Magdalence) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
Życiorys
Urodził się 23 października 1896 w Krakowie, w rodzinie Michała[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 1 pułku piechoty Legionów Polskich[2].
Mianowany porucznikiem ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1921 w korpusie oficerów piechoty. W latach 1923–1933 pełnił służbę w 59 pułku piechoty w Inowrocławiu[3][4][5][6]. W kwietniu 1933 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[7]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 102. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8][9]. W marcu 1939 pełnił służbę w batalionie KOP „Bereźne” na stanowisku dowódcy plutonu łączności[10].
We wrześniu 1941 został zatrzymany pod fałszywym nazwiskiem „Eugeniusz Borkowski” i osadzony w alei Szucha, a następnie na Pawiaku. 28 maja 1942 został rozstrzelany w Magdalence[11].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości – 24 października 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[12][13]
- Srebrny Krzyż Zasługi po raz drugi – 1938 „za zasługi na polu pracy społecznej”[14]
- Srebrny Krzyż Zasługi po raz pierwszy – 10 listopada 1928[15][16]
Przypisy
- ↑ Eugeniusz Babraj [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-11-24] .
- ↑ Żołnierze Niepodległości : Babraj Eugeniusz. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-10-29].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 293, 454.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 266, 396.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 73, 255.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 92, 587.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933, s. 95.
- ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 389.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 48, w marcu 1939 zajmował 69. lokatę.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 929.
- ↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2023-10-28].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 19 marca 1932, s. 198.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 56.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 416.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.