Edward Witliński
 | |||
 kapitan artylerii | |||
| Data i miejsce urodzenia | 31 marca 1896 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1940 | ||
| Przebieg służby | |||
| Lata służby | 1917–1940 | ||
| Siły zbrojne |
| ||
| Formacja | |||
| Jednostki | III Korpus Polski w Rosji, | ||
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa, | ||
| Odznaczenia | |||
      | |||
| |||
Edward Witliński (ur. 19 marca?/31 marca 1896 w Chodorkowie, gub. kijowska, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Stanisława i Marii z Radzikowskich. Absolwent szkoły handlowej i Instytutu Handlowego w Kijowie. W lutym 1917 wcielony do armii rosyjskiej, ukończył szkołę oficerską piechoty. Od 13 grudnia 1917 jako chorąży w I Korpusie Polskim, następnie przeniesiony do III Korpusu. Walczył pod Starokonstantynowem i Krasiłową. Po demobilizacji podjął studia na Politechnice Kijowskiej. Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie skierowany w stopniu podporucznika do 41 Suwalskiego pułku piechoty. Dowodził kompanią. Wziął udział w wyprawie kijowskiej.
W okresie międzywojennym do 1924 służył w 41 pp. Następnie po ukończeniu Szkoły Młodszych Specjalistów Artylerii w Toruniu skierowany na dowódcę plutonu w 8 pułku artylerii polowej. Od 1927 oficer personalny pułku. Awansowany do stopnia kapitana w 1928, objął dowództwo baterii. W 1930 ukończył kurs doszkalający i został wyznaczony dowódcą baterii w 20 pułku artylerii lekkiej. W 1938 przeniesiony na stanowisko oficera mobilizacyjnego Mazowieckiej Szkoły Podchorążych Artylerii nr 2 w Zambrowie.
W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW z 2.4.1940 r., poz. 72[1].
Życie prywatne
Żonaty z Haliną Kawalkowską, miał syna Bohdana.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 859[1]
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)[2]
- Srebrny Krzyż Zasługi (22 maja 1939)[3]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[4]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[4]
- Państwowa Odznaka Sportowa[4]
- Odznaka Pamiątkowa 8 pułku artylerii lekkiej[4]
Zobacz też
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- zbrodnia katyńska
- Kampania wrześniowa
Przypisy
Bibliografia
- Kazimierz Banaszek, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Warszawa: Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
