Eduard Łobau

Eduard Anatoljewicz Łobau
Ilustracja
Szablon upamiętniający Eduarda Łobau na warszawskiej Woli
Data urodzenia

1 grudnia 1988

Data śmierci

26 stycznia 2023

Zawód, zajęcie

opozycjonista

Stanowisko

współprzewodniczący Młodego Frontu (2013–2015)

Odznaczenia
Medal Orderu Pogoni (Rada Białoruskiej Republiki Ludowej) Order „Za odwagę” III klasy (Ukraina)

Eduard Anatoljewicz Łobau (biał. Эдуард Анатольевіч Лобаў; ur. 1 grudnia 1988, zm. 26 stycznia 2023[1]) – białoruski opozycjonista, więzień polityczny i więzień sumienia, ochotnik w trakcie wojny na Ukrainie[2].

Życiorys

Grób Eduarda Łobau na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Był działaczem białoruskiego Młodego Frontu. Przed wyborami prezydenckimi na Białorusi w 2010 roku został aresztowany wraz z innymi działaczami Młodego Frontu w tym Dzmitryjem Daszkiewiczem i oskarżony o chuligaństwo. Łobau i inni oskarżeni nie przyznali się do winy i stwierdzili, że była to prowokacja służb specjalnych w przededniu wyborów prezydenckich. 24 marca 2011 roku został skazany na 4 lata więzienia o zaostrzonym rygorze. Wyrok odsiadywał w kolonii karnej Wilcze Nory pod Iwacewiczami[1]. Będąc w więzieniu, w 2013 roku został wybrany na współprzewodniczącego Młodego Frontu i piastował tę funkcję do 2015 roku[3].

W 2013 roku znalazł się w gronie osób nominowanych do Nagrody Sacharowa[4]. Amnesty International uznała go za więźnia sumienia[5].

Po zwolnieniu z więzienia został zmuszony do emigracji. Od 2015 jako ochotnik brał udział w obronie Ukrainy[6]. Zginął 26 stycznia 2023 w walkach pod Wuhłedarem, gdzie służył z 72. Samodzielnej Brygadzie Zmechanizowanej Sił Zbrojnych Ukrainy[1]. Jego nabożeństwo żałobne w dniu 4 lutego 2023 odprawił biskup kijowsko-żytomierski Witalij Krywycki w katedrze pw. św. Aleksandra, w Kijowie[7]. 11 lutego 2023 w kościele św. Aleksandra na Placu Trzech Krzyży w Warszawie odbyła się msza pogrzebowa Eduarda Łobawa[8]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[9].

Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski odznaczył Eduarda Łobowa pośmiertnie Orderem „Za Odwagę” III stopnia[10].

Przypisy

  1. ↑ a b c ЭДУАРД ЛОБАЎ. prisoners.spring96.org. [dostęp 2023-02-05].
  2. ↑ Ва Украіне загінуў беларус-добраахвотнік Эдуард Лобаў. nashaniva.com. [dostęp 2023-02-05].
  3. ↑ Pod Wuhłedarem poległ były białoruski działacz i więzień polityczny. belsat.eu. [dostęp 2023-02-05].
  4. ↑ Лобов, Беляцкий и Статкевич выдвинуты на премию Европарламента имени Сахарова. naviny.by. [dostęp 2013-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-13)].
  5. ↑ Wciąż za kratkami – Sytuacja więźniów na Białorusi. amnesty.org.pl. [dostęp 2023-02-05].
  6. ↑ Białoruski obrońca Ukrainy spocznie w Warszawie. Pieniądze zebrano w dobę. belsat.eu. [dostęp 2023-02-05].
  7. ↑ W Kijowie pożegnano białoruskiego ochotnika. Spocznie w Warszawie. belsat.eu. [dostęp 2023-02-05].
  8. ↑ Poległego białoruskiego obrońcę Ukrainy pożegnano dziś w Warszawie. belsat.eu. [dostęp 2023-02-11].
  9. ↑ Belarusian Volunteer Eduard Lobau Buried In Warsaw. charter97.org. [dostęp 2023-03-10].
  10. ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №270/2023