Difenylocyjanoarsyna
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C13H10AsN | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Inne wzory | (C | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Masa molowa | 255,15 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | białe lub różowe ciało stałe o zapachu podobnym do czosnku i gorzkich migdałów[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 23525-22-6 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 64506 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Difenylocyjanoarsyna – metaloorganiczny związek chemiczny, drażniący bojowy środek trujący z grupy sternitów. Był stosowany w I wojnie światowej w mieszaninie z difenylochloroarsyną.
Właściwości
Jest bezbarwną krystaliczną substancją o temperaturze topnienia 35 °C i wrzenia 213 °C, przy ciśnieniu 21 mmHg[3]. Gęstość – 1,45 g/cm³. Maksymalne dopuszczalne stężenie par cmax = 1,5×10−4 mg/dm³ (przy 20 °C). Produkt techniczny jest brunatną cieczą. Słabo rozpuszczalna w wodzie (ok. 0,2%), lepiej w rozpuszczalnikach organicznych i innych bojowych środkach trujących (fosgen, difosgen, chloropikryna, iperyt siarkowy, arsyny).
Działanie toksyczne
Difenylocyjanoarsyna silnie drażni błony śluzowe oczu i górnych dróg oddechowych. Powoduje łzawienie, kaszel, kichanie, ból w płucach i utrudnione oddychanie. Objawy trwają kilka – kilkanaście godzin po czym zanikają bez trwałych następstw. Pierwsze objawy podrażnienia występują przy stężeniu 10−4 mg/dm³. Wysokie stężenia (około 2 mg/dm³) mogą spowodować śmierć wskutek porażenia dróg oddechowych.
Przypisy
- ↑ a b c d e f Steven L.S.L. Hoenig Steven L.S.L., Compendium of Chemical Warfare Agents, New York: Springer, 2007, s. 159–161, ISBN 978-0-387-34626-7 (ang.).
- ↑ a b Związki arsenu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2017-04-16] (ang.).
- ↑ CAS Common Chemistry [online], cas.org [dostęp 2024-04-23] (ang.).
Bibliografia
- JerzyJ. Mazur JerzyJ., difenylocyjanoarsyna, [w:] 1000 słów o chemii i broni chemicznej, ZygfrydZ. Witkiewicz (red.), Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 73, ISBN 83-11-07396-1, OCLC 19360683 .
- McKenzie, Alex.; Journal of the Chemical Society, Transactions, (1920), 117, 406-15, CAplus