Didowszczyzna
 | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | fastowski | ||
| Powierzchnia | 3,27 km² | ||
| Wysokość | 160 m n.p.m. | ||
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Nr kierunkowy | +380 4565 | ||
| Kod pocztowy | 08514 | ||
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
 50°09′07″N 29°45′49″E/50,151944 29,763611 | |||
| |||
Didowszczyzna[1] (ukr. Дідівщина[2]) – wieś na Ukrainie w rejonie fastowskim obwodu kijowskiego.
Didowszczyzna przynależała do województwa kijowskiego Korony Królestwa Polskiego i według wojewódzkiej taryfy podatku podymnego w 1754 we wsi znajdowało się 150 domów[3]. Wieś została zajęta przez Rosję w II rozbiorze Polski (1793). W zaborze rosyjskim siedziba gminy Didowszczyzna(inne języki) w powiecie skwirskim w guberni kijowskiej.
Zamek, dwór
- we wsi istniał zamek Wysoki Dwór, wybudowany przez Nikifora Tura
- dwór od frontu posiadał ryzalit z czterema kolumnami jońskimi podtrzymującymi trójkątny fronton. We dworze obrazy szkoły francuskiej, holenderskiej, włoskiej[4].
Przypisy
- ↑ Didowszczyzna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 31 .
- ↑ с. Дідівщина, Київська область, Фастівський район
- ↑ Київське воєводство XVIII століття. Ridni.org. [dostęp 2020-09-20]. (ukr.).
- ↑ Antoni Urbański Memento kresowe, Warszawa, 1929, s. 69
Linki zewnętrzne
- Didowszczyzna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 31 .
- Didowszczyzna, gm. Łuczyn, st. Chwastów (Fastów), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 410 .
- p
- d
- e
| Osiedla |
|
|---|---|
| Wsie |
|
| Siedliska |
|
