Deuteria
| Ten artykuł od 2009-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
królowa Franków salickich (Metz, Reims) | |
Okres | od 533 |
---|---|
Jako żona | Teodeberta I |
Dane biograficzne | |
Mąż | Teodebert I |
Dzieci | Adia, |
Deuteria[1] – królowa Franków (od 533 do 536) przez drugie małżeństwo z Teodebertem I, królem Austrazji i Reims.
Życiorys
Galo-Rzymianka z Prowansji[1]. Pochodząca prawdopodobnie z możnej rodziny z Owerni, Deuteria byłaprawdopodobnie związana z Sydoniuszem Apolinarym[potrzebny przypis], świętym Awitusem z Vienne[potrzebny przypis] i cesarzem Awitusem[potrzebny przypis]. Przed ślubem z Teodebertem żyła w Septymanii (obecnie w przybliżeniu odpowiada regionowi Langwedocja-Roussillon we Francji) która była wówczas w posiadaniu Wizygotów. Miała męża i córkę Adię.
Królowa Franków
W celu zdobycia regionu Septymania, Teodebert I poprowadził kampanię wojskową w 533. Zajął najpierw miasto Die, później Lodève i Béziers, a następnie wysłał do zarządcy Cabrières żądanie kapitulacji ludności. Aby uniknąć niepotrzebnego rozlewu krwi Deoteria wysłała list którego treść przytacza Grzegorz z Tours: „Bardzo dobry panie, nikt nie może ci się oprzeć. Oddajemy ci nasze miasto i nas samych jako poddanych”.
Teodebert I musiał jednak opuścić Septymanię, gdyż w Austrazji umierał jego ojciec Teuderyk I (rok 534), i to on miał objąć po nim następstwo, jego rywalami byli stryj Chlotar I i Childebert I. Po uzyskaniu tytułu króla, wziął Deuterię za żonę. Byli małżeństwem w latach 533–534, choć planowano małżeństwo Teodeberta z Wizygardą (Wisigardis), córką króla Longobardów Wacho.
Deuteria urodziła syna Teudebalda[1]. Małżeństwo miało też córkę Bertoare.
Uwagi
Tożsamość matki Teudebalda jest często kwestionowana, wiele źródeł twierdzi, że jego matką była Deuteria, a kilka innych że Wizygarda (druga żona Teodeberta I)[potrzebny przypis].
To, że jego matką była Deuteria, jest o wiele bardziej prawdopodobne, gdyż Teudebald urodził się prawdopodobnie w latach 534–535 (żoną Teodeberta I była wtedy właśnie Deuteria), została ona oddalona po zabójstwie córki w 536 i dopiero wtedy król wziął za żonę Wizygardę (w 540).
Dzieciobójstwo
W 536 roku, myśląc, że jej wówczas nastoletnia córka Adia stanie się jej rywalką, Deuteria zabiła swą córkę. Prawdopodobnie obawiała się, że jej mąż Teodebert I zwróci uwagę na jej rozkwitającą urodę. Morderstwo miało miejsce w pobliżu Verdun. Deuteria wsadziła córkę do powozu ciągniętego przez dzikie woły. Adia jeździła powozem w pustym zbiorniku obok mostu nad rzeką Moza. W pewnym momencie jej matka dała znak, żeby spuścić wodę do zbiornika i Adia utopiła się w rzece.
Odrzucenie
Arystokracja Austrazji niechętna obcej królowej zmusiła Teodeberta I do jej oddalenia i poślubienia Wizygardy.
Po tym morderstwie status Deuterii jako królowej Franków i ulubionej żony króla Teodeberta uległ zmianie. Pod naciskiem arystokracji wzięli rozwód i Deoteria została wydalona z dworu męża zostawiając tam nieletniego syna Teudebalda. Król zmarł kilka lat później, ale nikt nie odważył się wezwać matki następcy tronu z powrotem do pałacu.
Przypisy
- ↑ a b c Gustav Faber, Merowingowie i Karolingowie, PWN, Warszawa 1994, s. 68.