Danburyt : Charakterystyka, Bibliografia, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Danburyt

Ten artykuł od 2014-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Danburyt

Właściwości chemiczne i fizyczne

Skład chemiczny

borokrzemian wapnia (CaB₂Si₂O₈)

Twardość w skali Mohsa

Przełam

muszlowy do nierównego

Łupliwość

niewyraźna

Układ krystalograficzny

rombowy, kryształy słupkowe, zakończone klinowo

Gęstość minerału

2,97–3,03 g/cm³

Właściwości optyczne

Barwa

bezbarwny, biały, różowy, żółty, brązowy

Rysa

biała

Połysk

szklisty do tłustego

Inne

dyspersja: 0,017

Multimedia w Wikimedia Commons

Danburyt wydobyty w kopalni San Sebastian, Charcas, San Luis Potosí, Meksyk (35x28x21 cm)

Danburyt – nazwa minerału jest związana z miejscem występowania – Danbury w Connecticut, USA; gdzie został odkryty w 1839 r. w zmetamorfizowanych dolomitach.

Należy do minerałów bardzo rzadkich.

Charakterystyka

Właściwości

Tworzy słupkowe kryształy przyjmujące postać wielościennego słupa, klinowato zakończonego rombową bipiramidą.Na ścianach kryształów widoczne jest nieraz poprzeczne prążkowanie. Występuje też w skupieniach zbitych i ziarnistych. Jest kruchy, najczęściej bezbarwny.

Występowanie

Występuje w utworach wykazujących bezpośredni lub pośredni związek z działalnością magmową. Jest spotykany w pegmatytach, niekiedy występuje w żyłach kruszcowych.

Miejsca występowania: oprócz USA – Danbury /Conecticut/ oraz Russel, występuje również w Meksyku – rejon Baja i California, Birmie – Mogok, Japonii – Obira, Kyusziu. Także: Rosja – Dalniegorsk, Szwajcaria -Piz Vallatscha, Grison, Włochy – dolina Aosty, Viterbo, Czechy – Maglovec, Madagaskar.

Zastosowanie

Ma znaczenie naukowe oraz kolekcjonerskie. Największe wykształcone kryształy pochodzą z Rosji (bezbarwne o długości powyżej 20 cm). oraz z Madagaskaru (żółtobrunatne, o dł. około 10 cm).

Danburyt, ze względu na stosunkowo dużą twardość i słabą łupliwość doskonale nadaje się do wyrobu biżuterii. Starannie oszlifowane kamienie, mimo niewielkiej dyspersji, mogą być bardzo efektowne. Nadaje się im najczęściej szlif fasetkowy zarówno brylantowy jak i schodkowy.

Największy danburyt pochodzi z Birmy, ma żółtą barwę i masę 138,6 ct. Waga przeciętnych kamieni nie przekracza 10 ct.