Długi Staw Gąsienicowy
Widok spod zachodniej ściany Kościelca | |||
Położenie | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Wysokość lustra | 1783 m n.p.m. | ||
Morfometria | |||
Powierzchnia | 1,58 ha | ||
Wymiary • max długość • max szerokość |
| ||
Głębokość • maksymalna |
| ||
Objętość | 81 060 m³ | ||
Hydrologia | |||
Rodzaj jeziora | polodowcowe | ||
Położenie na mapie Tatr | |||
Położenie na mapie Karpat | |||
49°13′38″N 20°00′33″E/49,227222 20,009167 | |||
|
Długi Staw Gąsienicowy lub po prostu Długi Staw[1] – należące do Gąsienicowych Stawów tatrzańskie jezioro polodowcowe położone na wysokości 1783 m w zachodniej części Doliny Gąsienicowej w Tatrach Wysokich. Przez górali nazywany był Kuklatym Stawem[2].
Jezioro leży u zachodnich zboczy Kościelca w cyrku polodowcowym. Spływa do niego potok z wyżej położonego Zadniego Stawu Gąsienicowego. Połączone jest potokiem z Niżnim Czerwonym Stawkiem[3]. Według danych z przewodnika Tatry Wysokie Witolda Henryka Paryskiego powierzchnia jeziora wynosi 1,58 ha (długość 254 m, szerokość 100 m), głębokość 10,6 m. Na zdjęciu satelitarnym z 2004 r. powierzchnia jest nieco mniejsza i wynosi 1,564 ha[4].
Jest to trzeci pod względem powierzchni i głębokości staw w Dolinie Gąsienicowej. W 1960 r. został zarybiony – wpuszczono do niego obcego dla fauny Tatr pstrąga źródlanego. Nad stawem stwierdzono występowanie turzycy Lachenala – bardzo rzadkiej rośliny, w Polsce występującej tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach[5].
W pobliżu stawu znajduje się jaskinia Schron przy Źródle[6].
- Osobny artykuł: Jeziora tatrzańskie.
- Widok ze szlaku na Świnicką Przełęcz
- Długi Staw z Małego Kościelca
Szlaki turystyczne
Czasy przejścia podane na podstawie mapy[7]:
- – w pobliżu jeziora przebiega szlak łącznikowy z przełęczy Karb do zachodniej części Doliny Gąsienicowej. Czas przejścia od szlaku czarnego na Karb: 30 min, ↓ 20 min
Przypisy
- ↑ Oficjalna nazwa stawu według GUGiK to Długi Staw, por. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 57, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4 .
- ↑ Magdalena i Tomasz ZwijaczM.T.Z. Kozica Magdalena i Tomasz ZwijaczM.T.Z., Tatrzańskie pojezierze, „Tatry” (2 (24)), Zakopane: Tatrzański Park Narodowy, wiosna 2008, s. 70–71, ISSN 0867-4531 .
- ↑ ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ., HalinaH. Piękoś-Mirek HalinaH., Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6 .
- ↑ Jaskinie, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-06-25] .
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X .