Crustoderma
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | grzyby | ||
| Typ | podstawczaki | ||
| Klasa | pieczarniaki | ||
| Rząd | żagwiowce | ||
| Rodzina | siedzuniowate | ||
| Rodzaj | skorupniczka | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Crustoderma Parmasto Consp. System. Corticiac. (Tartu): 87 (1968) | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Crustoderma dryinum (Berk. & M.A. Curtis) Parmasto 1968 | |||
| |||
Crustoderma Parmasto (skorupniczka) – rodzaj grzybów z rodziny siedzuniowatych (Sparassidaceae)[1].
Charakterystyka
Grzyby kortycjoidalne o owocniku rozproszonym, rozpostartym, skórzastym lub skorupiastym, ściśle przyrośniętym z ostrym brzegiem. Powierzchnia hymenialna gładka, o barwie żółtej, ochrowej lub brązowej. System strzępkowy monomityczny, strzępki ze sprzążkami, żółtawe, nieco grubościenne. Cystydy cylindryczne, grubościenne, gładkie lub nieco inkrustowane. Podstawki cylindryczne do maczugowatych, szkliste do żółtawych, z 4-sterygmami i sprzążką bazalną. Bazydiospory cylindryczne do elipsoidalnych, gładkie, cienkościenne lub nieco grubościenne, szkliste do żółtawych, Inieamyloidalne[2].
Crustoderma charakteryzuje się przede wszystkim owocnikiem o konsystencji od skórzastej do skorupiastej o żółtawym do brązowawego zabarwieniu i mikroskopowo dużymi, grubościennymi cystydami[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji: Sparassidaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].
Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Gatunki:
- Crustoderma borbonicum Boidin & Gilles 1991
- Crustoderma carolinense Nakasone 1984
- Crustoderma corneum (Bourdot & Galzin) Nakasone 1984
- Crustoderma dryinum (Berk. & M.A. Curtis) Parmasto 1968 – skorupniczka żółtawa
- Crustoderma efibulatum Kotir. & Saaren. 2006
- Crustoderma fibuligerum (K.S. Thind & S.S. Rattan) Duhem 2010
- Crustoderma flavescens Nakasone & Gilb. 1982
- Crustoderma fuscatum Gilb. & Nakasone 2003
- Crustoderma gigacystidium Gilb. & Hemmes 2001
- Crustoderma longicystidiatum (Litsch.) Nakasone 1984
- Crustoderma nakasoneae Gilb. & M. Blackw. 1988
- Crustoderma opuntiae Nakasone & Gilb. 1982
- Crustoderma patricium (G. Cunn.) Nakasone 1984
- Crustoderma resinosum (H.S. Jacks. & Dearden) Gilb. 1981
- Crustoderma testatum (H.S. Jacks. & Dearden) Nakasone 1985
- Crustoderma vulcanense (Gilb. & Adask.) Gilb. & Nakasone 2003
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[4]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[3].
Przypisy
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-18] (ang.).
- ↑ a b Genera of corticioid fungi: keys, nomenclature and taxonomy, „Studies in Fungi”, 5 (1), 2020, s. 187, DOI: 10.5943/sif/5/1/12 [dostęp 2023-09-07] (ang.).
- ↑ a b WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 204, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).
