Charles Erskine
Kardynał diakon | |||
Data i miejsce urodzenia | 13 lutego 1739 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 20 marca 1811 | ||
Miejsce pochówku | |||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Diakonat | 22 stycznia 1804 | ||
Kreacja kardynalska | 23 lutego 1802 | ||
Kościół tytularny | Santa Maria in Portico (Campitelli) | ||
|
Charles Erskine (ur. 13 lutego 1739 w Rzymie, zm. 20 marca 1811 w Paryżu) – włoski kardynał, szkockiego pochodzenia.
Życiorys
Urodził się 13 lutego 1739 roku w Rzymie, jako syn Colina Erskine i Agaty Gigli[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat z prawa, a następnie został sędzią Trybunału Obojga Sygnatur[1]. W 1793 roku udał się do Anglii by negocjować ewentualną koalicję antyfrancuską[1]. 23 lutego 1802 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała diakona została ogłoszona na konsystorzu 17 stycznia 1803 roku i nadano mu diakonię Santa Maria in Portico (Campitelli)[2]. 22 stycznia 1804 roku przyjął święcenia diakonatu[2]. Uczestniczył w cywilnym ślubie Napoleona z Marią Ludwiką, jednak nie wziął udziału w uroczystości religijnej, ze względu na zły stan zdrowia[1]. Zmarł 20 marca 1811 roku w Paryżu[1].