Brązogłówka prążkowana
Psittacella brehmii[1] | |||
Schlegel, 1871 | |||
Samiec | |||
Samica | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | papugowe | ||
Rodzina | papugi wschodnie | ||
Podrodzina | damy | ||
Plemię | Psittacellini | ||
Rodzaj | Psittacella | ||
Gatunek | brązogłówka prążkowana | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
najmniejszej troski | |||
| |||
|
Brązogłówka prążkowana[4] (Psittacella brehmii) – gatunek średniej wielkości ptaka z podrodziny dam w obrębie rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Jest endemitem Nowej Gwinei. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Występowanie
Brązogłówka prążkowana zamieszkuje obszary górskie Nowej Gwinei; można ją spotkać na wysokości 1500–2600 m n.p.m., na półwyspie Huon nawet do 3800 m n.p.m.[5]
Systematyka
Gatunek ten opisał w 1871 roku Hermann Schlegel, nadając mu nazwę Psittacella brehmii[2][6], która obowiązuje do tej pory[2][4][5][7]. Jako miejsce typowe autor wskazał góry na wysokości 4000–5000 stóp, na zachodnim brzegu zatoki Geelvink Bay, tj. góry Arfak[2][5][6]. Epitet gatunkowy brehmii upamiętnia Alfreda Brehma (1829–1884) – niemieckiego zoologa, podróżnika i kolekcjonera okazów[8].
Podgatunki
Wyróżnia się cztery podgatunki P. brehmii[7]:
- P. brehmii brehmii Schlegel, 1871 – góry półwyspu Ptasia Głowa (północno-zachodnia Nowa Gwinea)
- P. brehmii intermixta E.J.O. Hartert, 1930 – góry zachodnio-środkowej Nowej Gwinei
- P. brehmii harterti Mayr, 1931 – góry półwyspu Huon (północno-wschodnia Nowa Gwinea)
- P. brehmii pallida A.B. Meyer, 1886 – góry wschodnio-środkowej i południowo-wschodniej Nowej Gwinei
Morfologia
Papuga ta nie osiąga zbyt dużych rozmiarów, długość jej ciała wynosi około 24 cm, a masa ciała 94–120 gramów[5].
Większość jej ciała jest zielona, z wyjątkiem głowy i gardła, które są czekoladowobrązowe. Na karku, płaszczu, kuprze i pokrywach nadogonowych zielono-czarne prążkowanie. Ma brązowawoszary dziób z jaśniejszymi krawędziami tnącymi oraz czerwone pokrywy podogonowe. Ogon z wierzchu zielony, od spodu brązowy. Samce mają żółte łuki na boku głowy, a samice żółto-czarne prążkowanie na piersi[5].
Ekologia
- Biotop
Brązogłówka prążkowana zamieszkuje górskie lasy, w tym lasy z zastrzalinem (Podocarpus) i lasy bukanowe (Nothofagus), także obrzeża lasów[5][9].
- Rozród
Bardzo słabo poznany; ptaka w kondycji lęgowej obserwowano w styczniu[5], a podloty w maju i czerwcu[5][9].
- Pożywienie
Odnotowano, że zjada pąki, owoce i liście Homalanthus, twarde jagody, małe twarde nasiona i owoce zastrzalinu[5].
Status i ochrona
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje brązogłówkę prążkowaną za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako dość pospolity i szeroko rozprzestrzeniony. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za prawdopodobnie stabilny[3].
Gatunek ten jest ujęty w II załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES)[10].
Przypisy
- ↑ Psittacella brehmii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f g h D. Lepage: Brehm's Tiger-Parrot Psittacella brehmii. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2023-03-11]. (ang.).
- ↑ a b Psittacella brehmii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Psittacellini Wolters, 1975 (Wersja: 2022-09-13). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-03-11].
- ↑ a b c d e f g h i N. Collar & P.F.D. Boesman: Brehm's Tiger-Parrot (Psittacella brehmii), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2023-03-11]. (ang.).
- ↑ a b H.H. Schlegel H.H., Observations zoologiques, „Nederlandsch Tijdschrift voor de Dierkunde”, 4, Amsterdam [1873], s. 35 (fr.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-03-11]. (ang.).
- ↑ brehmii, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-03-12] (ang.).
- ↑ a b Brehm’s Tiger Parrot (Psittacella brehmii). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2023-03-12]. (ang.).
- ↑ Psittacella brehmii. [w:] Species+ [on-line]. UNEP-WCMC, CITES Secretariat. [dostęp 2023-03-11]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- SNL: stortigerpapegøye