Bizmutowodór
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||
Wzór sumaryczny | BiH3 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 212,00 g/mol | ||||||||||||||
Wygląd | bezbarwny gaz[2] | ||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||
Numer CAS | 18288-22-7 | ||||||||||||||
PubChem | 9242 | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||
|
Bizmutowodór (wodorek bizmutu), BiH
3 – nieorganiczny związek chemiczny, powstaje w śladowych ilościach w wyniku działania kwasu solnego na stop bizmutu z magnezem. W temperaturze pokojowej rozkłada się na pierwiastki.
Przypisy
- ↑ a b c Neil G.N.G. Connelly Neil G.N.G. i inni, Nomenclature of Inorganic Chemistry. IUPAC Recommendations 2005 (Red Book), International Union of Pure and Applied Chemistry, RSC Publishing, 2005, s. 286, ISBN 978-0-85404-438-2 (ang.).
- ↑ a b c d CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 95, Boca Raton: CRC Press, 2014, s. 4-52, ISBN 978-1-4822-0867-2 (ang.).