Antonio Lamberto Rusconi
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 19 czerwca 1743 | ||
Data i miejsce śmierci | 1 sierpnia 1825 | ||
Biskup Imoli | |||
Okres sprawowania | 1816–1825 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Diakonat | 1 stycznia 1803 | ||
Prezbiterat | 2 stycznia 1803 | ||
Sakra biskupia | 21 marca 1816 | ||
Kreacja kardynalska | 8 marca 1816 | ||
Kościół tytularny | Santi Giovanni e Paolo | ||
|
Data konsekracji | 21 marca 1816 |
---|---|
Konsekrator | Pius VII |
Współkonsekratorzy | Francesco Bertazzoli |
Antonio Lamberto Rusconi (ur. 19 czerwca 1743 w Cento, zm. 1 sierpnia 1825 w Imoli) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 19 czerwca 1743 roku w Ceno, jako syn Domenica Bartolomea Rusconiego i Marii Marty Manari[1]. Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i audytorem Roty Rzymskiej[1]. 1 stycznia 1803 roku przyjął święcenia diakonatu, a następnego dnia – prezbiteratu[2]. 8 marca 1816 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Giovanni e Paolo[2]. Tego samego dnia został biskupem Imoli, a 21 marca przyjął sakrę[2]. Zmarł 1 sierpnia 1825 roku w Imoli[1].
Przypisy
- VIAF: 89057897