Algebra Cuntza

Algebra Cuntza – dla danej liczby naturalnej n 2 , {\displaystyle n\geqslant 2,} uniwersalna C*-algebra, oznaczana symbolem O n , {\displaystyle {\mathcal {O}}_{n},} generowana przez elementy S 1 , , S n {\displaystyle S_{1},\dots ,S_{n}} spełniające relacje

S i S j = δ i j I ( i , j n ) , i = 1 n S i S i = I , {\displaystyle S_{i}^{*}S_{j}=\delta _{ij}I\;\;(i,j\leqslant n),\;\;\;\sum _{i=1}^{n}S_{i}S_{i}^{*}=I,}

przy czym symbol δ i j {\displaystyle \delta _{ij}} oznacza deltę Kroneckera. Algebry te zostały skonstruowane przez Joachima Cuntza[1][2].

Algebry Cuntza O n {\displaystyle {\mathcal {O}}_{n}} ośrodkowe, nuklearne i proste. Dla danej liczby n 2 {\displaystyle n\geqslant 2} zachodzi

K 0 ( O n ) = Z n 1 . {\displaystyle K_{0}({\mathcal {O}}_{n})=\mathbb {Z} _{n-1}.}

Ponieważ K-teoria jest niezmiennikiem izomorficznym, dla m n {\displaystyle m\neq n} algebry O n {\displaystyle {\mathcal {O}}_{n}} i O m {\displaystyle {\mathcal {O}}_{m}} nie są izomorficzne.

Przypisy

  1. J. Cuntz, Simple C*-algebras generated by isometries. „Comm. Math. Phys.” 57 (1977), no. 2, s. 173–185.
  2. J. Cuntz, Automorphisms of certain simple C*-algebras, in Quantum fields–algebras, processes („Proc. Sympos., Univ. Bielefeld”, Bielefeld, 1978), s. 187–196, Springer, 1980.