Alfons Pilorz
Państwo działania | Polska |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 czerwca 1928 |
Data i miejsce śmierci | 24 lipca 2017 |
doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
Specjalność: językoznawstwo | |
Alma Mater | Katolicki Uniwersytet Lubelski |
Doktorat | 1984 |
Habilitacja | 1999 |
nauczyciel akademicki |
Alfons Pilorz (ur. 2 czerwca 1928 w Pruchnej, zm. 24 lipca 2017 w Lublinie[1]) – polski romanista, profesor KUL.
Życiorys
Uczęszczał do Gimnazjum i Liceum im. A. Osuchowskiego w Cieszynie (mała matura – 1948, matura – 1950)[2]. W 1944, jadąc na praktyki do sklepu w Cieszynie, wpadł pod pociąg, który zmiażdżył mu obie nogi. W 1950 rodzina przeprowadziła się do Lublina[1], gdzie podjął studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Stopień magistra uzyskał w 1955[2] (praca Anatole France, critique littéraire[3], promotor: prof. Kalikst Morawski)[1] i w tym samym roku podjął pracę na KUL (Sekcja Filologii Romańskiej)[3]. Władze komunistyczne, szykanując KUL, zawiesiły działalność sekcji, w wyniku czego stracił pracę, ale pozostał w Lublinie, znajdując zatrudnienie w Katedrze Językoznawstwa Instytutu Filologii Polskiej UMCS[2]. Po odwilży powrócił na KUL. Początkowo pracował jako lektor języka francuskiego w Studium Języków Obcych, a od 1972 dołączył do dawnego zespołu Sekcji Filologii Romańskiej[3]. W latach 1972–1973 przebywał na stypendium doktoranckim w Leuven, w Belgii[2]. Doktoryzował się na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1984 (rozprawa Rôle et structure de la proposition relative dans la prose d'Antoine de la Sale, promotor: prof. Urszula Dąmbska-Prokop)[4]. Finalizacja dysertacji habilitacyjnej także była poprzedzona zagranicznym stypendium naukowym. Od listopada 1985 do czerwca 1986 Pilorz przebywał w Genewie[2]. Habilitował się w 1999 na podstawie dorobku naukowego, ze szczególnym uwzględnieniem monografii Évolution sémantique des emprunts français en polonais[5]. W tym samym roku uzyskał awans na stanowisko profesora KUL. Od 2001 do 2003 pełnił funkcję kierownika Katedry Języków Romańskich, a w 2002 dyrektora Instytutu Filologii Romańskiej[1].
Pochowany został na cmentarzu przy Drodze Męczenników Majdanka w dniu 29 lipca 2017[1]. Na KUL urządzono pośmiertną wystawę jego dorobku[6].
Zainteresowania
Interesował się zagadnieniami historycznymi, kontrastywnymi i typologicznymi (geografia językowa, dialektologia leksykalna, zapożyczenia między językami, ewolucja języka francuskiego)[1].
Był aktywnym członkiem NSZZ Solidarność[1].
Życie prywatne
Był mężem nauczycielki języka francuskiego, Barbary Pilorz z domu Gargasz (ur. 12 maja 1931 w Mogielnicy, zm. 31 lipca 2007 w Lublinie), z którą miał trzech synów[7].
Wybrane publikacje[2]
Książki
- Role et structure de la proposition relative dans la prose d’Antoine de la Sale (1976);
- Evolution sémantique des emprunts français en polonais (1998).
Artykuły i rozdziały
- Notion de niveau de langue et analyse du style, Actas del XI Congreso internacional de Lingüística y Filología Románicas, C.S.I.C. Madrid (1968), s. 355-364;
- Importance de recherches détaillées sur la syntaxe d’un écrivain, Biuletyn Lub TN, sec. A, 9 (1971), s. 43-47;
- Zapożyczenia romańskie w gwarze Śląska Cieszyńskiego, Rocznik Cieszyński 4-5 (1983), s. 183-196;
- Quelques éclats lexicaux français et italiens en silésien, Studia Romanica Posnaniesia 13 (1988), s. 121-127;
- La proposition relative minimale chez Antoine de la Sale RHum31 z. 5 (1983), s. 183-196;
- Homonymie : phénomène intra- et interlinguistique RHum 49 z. 5 (2001), s. 159-193;
- Gallicismes polonais venus par l’intermédiaire de l’allemand, RHum, 50 z.5 (2002), s. 103-118.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Janusz Bień, Witold Wołowski, O człowieku, który nigdy się nie skarżył, w: Przegląd Uniwersytecki, KUL, nr 4-5(168-169)/2017, S.48-49, ISSN 0866-9961
- ↑ a b c d e f Odszedł prof. Alfons Pilorz [online], www.kul.pl [dostęp 2022-04-21] (pol.).
- ↑ a b c StanisławS. Sarek StanisławS., Dr hab. Alfons Pilorz, prof. KUL, „Summarium” (46), 2017, s. 153 .
- ↑ Role et structure de la proposition relative dans la prose d'Antoine de La Sale w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2022-04-22].
- ↑ Dr hab. Alfons Pilorz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-04-22] .
- ↑ KUL, Vita mutatur non tollitur
- ↑ UMCS, Alfons Pilorz, Wspomnienie o Magister Barbarze Pilorz (1931-2007)
Linki zewnętrzne
- biografia – dostęp 27.12.2017