Alessandro Cesarini (zm. 1542)
Kardynał biskup | |||
Data i miejsce urodzenia | XV wiek | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 13 lutego 1542 | ||
Administrator apostolski Pampeluny | |||
Okres sprawowania | 1520–1538 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Kreacja kardynalska | 1 lipca 1517 | ||
Kościół tytularny | diecezja Albano | ||
|
Alessandro Cesarini (ur. w XV wieku w Rzymie, zm. 13 lutego 1542 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się pod koniec XV wieku w Rzymie, jako syn Agabita Cesariniego i Giuliany Colonny[1]. W młodości został protonotariuszem apostolskim, a także spłodził syna Ascanio, który został później biskupem Oppido Mamertina[1]. 1 lipca 1517 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Santi Sergio e Bacco[2]. Był członkiem komisji kardynalskiej, która pojechała do Saragossy złożyć hołd Hadrianowi z Utrechtu, który został zaocznie wybrany na papieża[1]. Jako legat papieski gratulował cesarzowi Karolowi V zwycięstwa nad Tunisem, a także negocjował pokój między nim a króle Francji Franciszkiem I[1]. Pełnił rolę administratora apostolskiego wielu diecezji: Gerace (1519, 1534–1538), Pampeluny (1520–1538), Otranto (1526–1536), Catanzary (1536), Oppido (1536–1538) i Cuenci (1538–1542)[2]. 31 maja 1540 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Albano[2]. Zmarł 13 lutego 1542 roku w Rzymie[2].