Akodontini

Akodontini
Cockerell & Printz, 1914[1]
Ilustracja
Przedstawiciel plemienia – bolomyszka włochatoogonowa (Necromys lasiurus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Akodontini

Typ nomenklatoryczny

Akodon Meyen, 1833

Synonimy
  • Akodontini: Vorontsov, 1959[2]
  • Scapteromyini[a] Massoia, 1980[3]
  • Oxymycterini[b] Massoia, 1981[4]
  • Oxymycteriini[c]: Massoia, 1983[5]
  • Akodontina: Agnolín, Derguy, Godoy & Chimento, 2019[6]
  • Oxymycterina: Agnolín, Derguy, Godoy & Chimento, 2019[7]
Rodzaje

17 rodzajów (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies

Akodontini – plemię ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[8].

Podział systematyczny

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje[9][8][10]:

  • Bibimys Massoia, 1979 – szkarłatonosek
  • Scapteromys Waterhouse, 1837moczarowiak
  • Gyldenstolpia Pardiñas, D’Elía & Teta, 2009
  • Kunsia Hershkovitz, 1966 – szczurzec – jedynym przedstawicielem jest Kunsia tomentosus (Lichtenstein, 1830)szczurzec wełnisty
  • Lenoxus O. Thomas, 1909 – czarnoszczurnik – jedynym przedstawicielem jest Lenoxus apicalis (J.A. Allen, 1900) – czarnoszczurnik andyjski
  • Blarinomys O. Thomas, 1896 – sorkomysz – jedynym przedstawicielem jest Blarinomys breviceps (Winge, 1887)sorkomysz brazylijska
  • Brucepattersonius Hershkovitz, 1998samotniczek
  • Juscelinomys Moojen, 1965norowiak
  • Oxymycterus Waterhouse, 1837pyszczkowiak
  • Thalpomys O. Thomas, 1916krzakorek
  • Podoxymys Anthony, 1929 – roraimczyk – jedynym przedstawicielem jest Podoxymys roraimae Anthony, 1929 – roraimczyk wenezuelski
  • Thaptomys O. Thomas, 1916 – hebanówka – jedynym przedstawicielem jest Thaptomys nigrita (Lichtenstein, 1829) – hebanówka czarnawa
  • Necromys Ameghino, 1889bolomyszka
  • Deltamys O. Thomas, 1917deltówka
  • Castoria Pardiñas, Geise, Ventura & Lessa, 2016 – jedynym przedstawicielem jest Castoria angustidens (Winge, 1887) – trawniak stokowy
  • Akodon Meyen, 1833trawniak

Opisano również rodzaj wymarły[11]:

Uwagi

  1. Typ nomenklatoryczny: Scapteromys Waterhouse, 1837.
  2. Typ nomenklatoryczny: Oxymycterus Waterhouse, 1837; nomen nudum.
  3. Nomen nudum.

Przypisy

  1. T.D.A. Cockerell, L.I. Miller & M. Printz. The auditory ossicles of American rodents. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 33 (28), s. 359, 1914. (ang.). 
  2. Н.Н. Воронцов. Система хомяков (Сriсеtinае) мировой фауны и их филогенетические связи. „Бюллетень Московского Общества Испытателей Природы”. Отдел биологический. 64 (5), s. 136, 1959. (ros.). 
  3. E. Massoia. Descripción de un genero y especie nuevos: Bibimys torresi (Mammalia–Rodentia–Cricetidae–Sigmodontinae–Scapteromyini). „Physis”. 38, s. 1–7, 1979. (hiszp.). 
  4. E. Massoia. Notas sobre los cricétidos mendocinos (Mammalia, Rodentia). „Historia Natural”. 1 (29), s. 205–208, 1981. (hiszp.). 
  5. E. Massoia. La alimentación de algunas aves del orden Strigiformes en la Argentina. „El Hornero”. 12 (Número Extraordinario), s. 131, 1983. (hiszp.). 
  6. Agnolín i in. 2019 ↓, s. 124.
  7. Agnolín i in. 2019 ↓, s. 146.
  8. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 410–418. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  9. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-07]. (ang.).
  10. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 244–257. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  11. O.A. Reig. Roedores cricétidos del Plioceno superior de la Provincia de Buenos Aires (Argentina). „Publicaciones del Museo municipal de Ciencias naturales de Mar del Plata „Lorenzo Scaglia””. 2 (8), s. 169, 1978. (hiszp.). 

Bibliografia

  • F.L. Agnolín, M.R. Derguy, I.N. Godoy & N.R. Chimento. Mamíferos argentinos: descripción de nuevas especies de las colecciones de Elio Massoia y Julio R. Contreras (Rodentia, Chiroptera, Carnivora). „Historia Natural”. 9 (2), s. 107–181, 2019. (hiszp.). 
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • EoL: 10563075
  • ITIS: 970202
  • identyfikator taksonu Fossilworks: 104874