1 Dywizja Polowa Luftwaffe
Historia | |
Państwo | III Rzesza |
---|---|
Sformowanie | 1942 w Królewcu |
Rozformowanie | 1944 |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe |
Rodzaj wojsk | piechota (grenadierzy, fizylierzy) |
Podległość | Luftwaffe, później OKH |
Skład | patrz tekst |
1 Dywizja Polowa Luftwaffe (niem. 1 Luftwaffe Feld Division) – utworzona na terenie Niemiec w październiku 1942 z Flieger-Regiment 10. W listopadzie 1943 roku została przemianowana (jak wszystkie dywizje polowe Luftwaffe) na 1 Feld Division (L) i przydzielona do wojsk lądowych.
Dywizja walczyła na froncie wschodnim w ramach Grupy Armii Północ i brała udział w walkach nad jeziorem Ilmen i Nowogrodem Wielkim. W styczniu 1944 została rozbita podczas ofensywy sowieckiej i jej resztki zostały przyłączone do 28 Dywizji Strzelców).
Skład bojowy dywizji (1942)
- I-IV bataliony strzelców polowych
- 1 polowy batalion artylerii Luftwaffe
- 1 polowa kompania cyklistów Luftwaffe
- 1 polowy batalion przeciwpancerny Luftwaffe
- 1 polowy batalion inżynieryjny Luftwaffe
- 1 polowy batalion przeciwlotniczy Luftwaffe
- 1 polowa kompania łączności Luftwaffe
- 1 polowe dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe Luftwaffe
Dowódcy dywizji
- Oberst Gustaw Wilke (od 30 września 1942)
- Generalmajor Werner Zech (od 17 stycznia 1943)
- Ponownie Wilke (od 14 kwietnia 1943)
- Oberst Anton Longin (od 15 czerwca 1943)
- Ponownie Wilke (już w stopniu generała, od 23 lipca 1943)
- Generalmajor Rudolf-Friedrich Petrauschke (od 1 października 1943)
Bibliografia
- Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
Linki zewnętrzne
- Leksykon Wehrmachtu
- p
- d
- e
Dywizje Luftwaffe
Dywizje Flak | |
---|---|
Dywizje polowe Luftwaffe | |
Dywizje Strzelców Spadochronowych |
|
Dywizje reflektorów przeciwlotniczych | |
Inne |