16 Batalion Powietrznodesantowy

16 Batalion Powietrznodesantowy

Audaces fortuna iuvat
Oznaka rozpoznawcza
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1957
Patron	Marian Zdrzałka
Tradycje
Święto	18 marca
Nadanie sztandaru	1995
Rodowód	16 Kołobrzeski pułk piechoty
Dowódcy
Pierwszy	kpt. Franciszek Januszewski
Obecny	ppłk Mariusz Markieta
Działania zbrojne
PKW Bośnia i Hercegowina, PKW Irak, PKW Afganistan, PKW Kosowo
Organizacja
Numer	JW 4495
Dyslokacja	Kraków
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Wojska powietrznodesantowe
Podległość	6 Brygada Powietrznodesantowa
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

16 Batalion Powietrznodesantowy im. gen. bryg. Mariana Zdrzałki – jednostka wojskowa wojsk powietrznodesantowych WL.

Batalion sformowano w 1957 na bazie rozformowanego 16 Kołobrzeskiego Pułku Piechoty^[1] i w jego koszarach został zakwaterowany.

Pierwsi poborowi przybyli do batalionu 5 listopada 1957 r. a szkolenie wojskowe rozpoczęto 9 listopada. Dawniej batalion funkcjonował jako JW 2059.

Żołnierze JW 4495 noszą bordowe berety.

W 1995 roku nadano krakowskiemu batalionowi sztandar.

Decyzją Ministra Obrony Narodowej nr 107/MON z dnia 2 kwietnia 2015 roku wprowadzono odznakę pamiątkową^[2].

16 Batalion Powietrznodesantowy kultywuje tradycje następujących jednostek)^[3]:

• 20 Pułk Piechoty Ziemi Krakowskiej 1919-1939;
• 3 batalion spadochronowy 1 samodzielnej Brygady Spadochronowej 1941-1947;
• 16 Kołobrzeski Pułk Piechoty 1944-1957

Struktura w 2022^[4]:

• 1 kompania szturmowa
• 2 kompania szturmowa im. mjr dypl. Ludwika Bogdana Zwolańskiego
• 3 kompania szturmowa
• kompania dowodzenia
• kompania logistyczna
• bateria artylerii przeciwpancernej
• bateria przeciwlotnicza
• pluton medyczny

Na uzbrojeniu batalionu znajduje się: Karabinek Grot, Karabinek Beryl/Mini-Beryl (niektórzy żołnierze posiadają podwieszany granatnik Pallad), UKM-2000, SAKO TRG, BOR, WIST-94 oraz VIS 100. Jak środków przeciwpancernych batalion używa Spike LR oraz RPG-7D. Wsparcie artyleryjskie na małe odległości batalionowi zapewniają moździerze LMP-2017, M-98 (holowane przez pojazdy Aero) i granatniki automatyczne MK.19. Obronę przeciwlotniczą zapewniają PPZR Grom i ZSU-23-2. Do transportu żołnierze używają pojazdów PWA Aero oraz HMMWV.

Dowódcy batalionu^[5]

• 1957–1957 kpt. Franciszek Januszewski
• 1957–1960 ppłk Wacław Płoszewski
• 1960–1961 mjr Franciszek Januszewski
• 1961–1963 ppłk Edward Dysko
• 1963–1967 mjr dypl. Marian Zdrzałka
• 1967–1968 ppłk dypl. Jerzy Jarosz
• 1968–1973 ppłk dypl. Tadeusz Charzewski
• 1973–1975 mjr dypl. Włodzimierz Bielski
• 1975–1980 mjr dypl. Mieczysław Karus
• 1980–1981 mjr dypl. Andrzej Miksiewicz
• 1981–1981 ppłk dypl. Edward Marasek
• 1981–1982 mjr Jan Osiak
• 1982–1983 ppłk dypl. Stanisław Mazurkiewicz
• 1983–1985 mjr dypl. Marian Kawczyński
• 1985–1989 mjr dypl. Mieczysław Bieniek
• 1989–1993 mjr dypl. Włodzimierz Potasiński
• 1993–1995 ppłk dypl. Edward Gruszka
• 1995–1997 ppłk dypl. Marek Żerdecki
• 1997–1998 ppłk dypl. Edward Gruszka
• 1998–2000 ppłk dypl. Krzysztof Boczkowski
• 2000–2001 ppłk dypl. Andrzej Knap
• 2001–2004 ppłk dypl. Piotr Wałęga
• 2004–2007 ppłk dypl. Adam Stępień
• 2007–2011 ppłk dypl. Leon Stanoch
• 2011–2015 ppłk Daniel Różański
• 2015–2017 ppłk Artur Wiatrowski
• 2017–2020 ppłk Jarosław Kowalski
• 2020–2021 ppłk Piotr Ciapka
• 2021–2023 ppłk dypl. Dariusz Dziuba
• 2024– ppłk Mariusz Markieta^[6]

• Daniel Różyński

• Hubert Marcin Królikowski: 6 Pomorska Dywizja Powietrznodesantowa. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1997. ISBN 83-87103-19-5. Brak numerów stron w książce