152 mm haubicoarmata wz. 1937 (MŁ-20)
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | Fabryka Nr. 172 | ||
Rodzaj | haubicoarmata | ||
Historia | |||
Prototypy | 1936 | ||
Produkcja seryjna | 1937–1946 | ||
Wyprodukowano | 6884 szt. | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Kaliber | 152,4 mm | ||
Długość lufy | L/32,4 | ||
Donośność | 17 230 m | ||
Odległość strzału bezwzgl. | 890 m | ||
Prędkość pocz. pocisku | 655 m/s (pocisk o masie 43,56 kg) | ||
Masa | bojowa: 7,270 kg | ||
Kąt ostrzału | -2° do +65° (w pionie) | ||
Szybkostrzelność | 3–4 strz./min | ||
Obsługa | 9 osób | ||
Prędkość marszowa | do 20 km/h | ||
|
152 mm haubicoarmata wz. 1937 (MŁ-20) (ros. 152-мм гаубица-пушка образца 1937 года, МЛ-20) – radziecka haubicoarmata opracowana w latach 1936–1937.
Była jednym z podstawowych dział Armii Czerwonej podczas II wojny światowej. W latach 1937–1946 wyprodukowano prawie 7 tys. egzemplarzy tej broni. Służyła przez wiele lat po wojnie w wielu armiach świata, w tym w Wojsku Polskim (po drobnych zmianach służy dziś jako 152 mm haubicoarmata wz. 1937/1985[1]). Była używana w wielu konfliktach zbrojnych drugiej połowy XX wieku.
W 1936 roku w biurze konstrukcyjnym przy Fabryce Nr 172 kierowanym przez Fiodora Pietrowa skonstruowano 152 mm haubicoarmatę która otrzymała zakładowe oznaczenie MŁ-20. Po porównaniu z konkurencyjna haubicoarmatą MŁ-15 została ona przyjęta do uzbrojenia we wrześniu 1937 roku jako następca niezbyt udanej armaty wz. 1910/34.
Haubicoarmata wz. 1937 miała lufę gwintowaną, która mogła być: jednolita, z rurą rdzeniową wymienną, rurą rdzeniową obciśniętą lub jednolitą[2]. Lufa z hamulcem wylotowym, z nakręconą na jej tylnej części nasadą zamkową. Otwór wlotowy przewodu lufy zamknięty zamkiem śrubowo-zawiasowym, otwieranym i zamykanym ręcznie. Wystrzał dokonywał się przez odciągnięcie kurka za pomocą sznura. Do wyrzucenia łuski z komory ładunkowej lufy po wystrzale służy wyrzutnik, umieszczony w wyżłobieniu nasady zamkowej i działający w momencie otwierania zamka. Oporopowrotnik składający się z hydraulicznego opornika i hydropneumatycznego powrotnika umieszczony został w kołysce łoża górnego. Zastosowano łoże dolne typu rozporowego z dwoma rozstawnymi ogonami z lemieszami. Podwozie resorowane (resor blokowany na czas strzelania za pomocą śrubowego rygla), koła odlewane stalowe, podwójne, początkowo z bandażami gumowymi, później z oponami wypełnionymi masą gąbczastą. W dziale montowano dwuczęściową, stalową tarczę ochronną. Stosowano celownik dwóch rodzajów: z półzależną i niezależną linią celowania. Do strzelania wykorzystywano naboje składane z pociskami odłamkowo-burzącymi, przeciwpancernymi i przeciwbetonowymi.
Już latem 1941 roku haubicoarmaty kal. 152 mm udowodniły swoje wysokie walory bojowe i uniwersalność. Nadawały się doskonale zarówno do niszczenia artylerii przeciwnika, obezwładniania odległych celów grupowych, jak i niszczenia fortyfikacji polowych przeciwnika. Haubicoarmaty były holowane z wykorzystaniem dwukołowego przodka przez ciągniki gąsienicowe różnych typów.
W haubicoarmatę uzbrojone były działa samobieżne SU-152 i ISU-152.
Zdobyczne działa tego typu używane przez Wehrmacht nosiły oznaczenie 15.2 cm KH 433/1 (r). Finlandia zdobyła 37 dział, a dalsze 27 zakupiła od Niemiec w 1944, i używała je pod oznaczeniem 152 H/37[3].
Produkcja dział MŁ-20[4] | |||||||||||
Rok | 1937 | 1938 | 1939 | 1940 | 1941 | 1942 | 1943 | 1944 | 1945 | 1946 | Razem |
Wyprodukowano, szt. | 148 | 500 | 567 | 901 | 1342 | 1809 | 1002 | 275 | 325 | 15 | 6884 |
Przypisy
- ↑ Militaria Jowitka [online], www.rzeszow.mm.pl [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-03] .
- ↑ Wojciechowski 1987 ↓, s. 5.
- ↑ FINNISH ARMY 1918 - 1945: ARTILLERY PART 6 [online], www.jaegerplatoon.net [dostęp 2017-11-21] .
- ↑ Shirokorad A. B. – Encyclopedia of the Soviet Artillery
Bibliografia
- А. Иванов: Артиллерия СССР в перод второй мировой войны. Санкт-Петербург: Издательский Дом «Нева», 2003.
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 145. ISBN 83-86028-01-7.
- Ireneusz Wojciechowski: 152 mm haubicoarmata wz. 1937. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07492-5.
- p
- d
- e
Działa piechoty | |
---|---|
Armaty górskie | |
Armaty przeciwpancerne |
|
Artyleria dywizyjna |
|
Artyleria korpuśna i armijna |
|
Artyleria ciężka |
|
Armaty przeciwlotnicze |
|
Moździerze | |
Artyleria kolejowa | |
Artyleria forteczna |