Światowid 3201

Światowid 3201^[1]

Typ	lampowy, monofoniczny
Producent	Zakłady Radiowe im. Marcina Kasprzaka w Warszawie
Państwo	Polska
Lata produkcji	1964–1966
Dane techniczne
Zakresy fal
Fale długie	160–285 kHz
Fale średnie	535–1605 kHz
Fale krótkie	6–12 MHz
UKF	65,5–73 MHz
Inne
Moc wzmacniacza	1,50 W przy h≤10%
Napięcie zasilania	220 V
Wymiary	500 × 298 × 205 mm
Masa	8,8 kg

Światowid 3201 – polski monofoniczny radioodbiornik klasy średniej, wytwarzany w Warszawie w Zakładach Radiowych im. Kasprzaka. Dostosowany do odbioru stacji na falach długich, średnich, krótkich i UKF.

Odbiornik zaprezentowano na XXXII Międzynarodowych Targach Poznańskich w 1963 r. Cenę detaliczną sprzedaży ustalono na 1900 zł^[2].

Na stronie czołowej znajduje się nazwa urządzenia Światowid bez oznaczenia modelu, a nazwa pełna na tylnej, demontowalnej, ściance.

Układ odbiornika superheterodynowy o 7 obwodach strojonych^[3], zawiera 5 lamp elektronowych^[2][3] całoszklanych, dziewięcionóżkowych typu noval (ECC85, ECH81 lokalny oscylator w.cz. i mieszacz, EBF89 wzmacniacz p.cz. i detektor AM, ECL82 przedwzmacniacz i wzmacniacz mocy m.cz., EM80 wskaźnik dostrojenia, zastąpiona EM84) i 2 diody germanowe DOG53^[2][3]. Zastosowane elementy czynne opisane zostały na tylnej ścianie obudowy^[2]. Połączenia wykonane są na płytce drukowanej ustawionej pionowo, z lampami znajdującymi w położeniu poziomym, co sprzyja odprowadzaniu ciepła znad szklanej bańki. Do zamiany zasilającego napięcia przemiennego w napięcie jednokierunkowe służy prostownik selenowy^[2].

Odbiornik Światowid 3201 ma wewnętrzną antenę ferrytową dla zakresów fal długich i średnich. Zakresy fal radiowych zmienia się przy pomocy przełącznika klawiszowego, umieszczonego z przodu obudowy na dole. Schemat elektryczny zbliżony do schematu radioodbiornika Goplana 3211, lecz z zakresem fal UKF i z falami krótkimi w jednym zakresie^[2].

Zastosowano klawiszową, skokową regulację tonów niskich i wysokich przy pomocy dwóch klawiszy znajdujących się po skrajnych stronach przełącznika. Tor wzmacniający sygnał audio można użyć jako wzmacniacz dla gramofonu – zewnętrznego źródła sygnału. Gniazdo wejściowe adaptera (z tyłu skrzynki) w standardzie dwóch wtyków bananowych.

Z tyłu odbiornika znajdują się^[2]: gniazda antenowe dla zewnętrznych anten (jedna dla zakresu DSK i druga dla zakresu UKF), gniazdo uziemienia, gniazdo DIN dla magnetofonu, a także gniazdo dla dodatkowego głośnika zewnętrznego.

• 5. Przegląd odbiorników radiowych (dane techniczne, opisy, schematy). W: Włodzimież Trusz: Poznaj odbiorniki radiowe. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1965, s. 160–163.
• 2.8. Domowe odbiorniki sieciowe produkcji ZRK. W: Jadwiga Trusz, Włodzimierz Trusz: Odbiorniki radiowe, telewizyjne i magnetofony. Cz. 1: Opisy i dane techniczne. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1974, s. 221–222.
• Aleksy Brodowski, Jerzy Chabłowski, Jerzy Auerbach: Radio i telewizja. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1971, s. 369-370, kol. lewa i prawa, seria: Ilustrowana Encyklopedia dla Wszystkich.

• Fotografie radioodbiornika Światowid 3201 w serwisie oldradio.pl