Ćwiczenie taktyczne ze strzelaniem
Ćwiczenie taktyczne ze strzelaniem amunicja bojową – najbardziej realistyczna forma szkolenia dowództw i wojsk w praktycznym dowodzeniu i kierowaniu ogniem wszystkich środków ogniowych i wspierających w czasie przygotowania i prowadzenia walki. Są to ćwiczenia jednostronne, zawsze wieloszczeblowe[1].
Charakterystyka
Celem ćwiczeń taktycznych ze strzelaniem[a] jest doskonalenie dowództw w organizowaniu systemu ognia i kierowaniu nim w walce oraz zgranie systemu ognia pododdziałów (oddziałów) w różnych rodzajach działań[3].
Istotą ćwiczeń jest to, że dowództwa oprócz realizacji zadań taktycznych przez ćwiczące pododdziały (oddziały), praktycznie kierują systemem ognia wszystkich środków ogniowych i wspierających[4].
Treścią ćwiczeń taktycznych ze strzelaniem jest praktyczne wykonywanie zadań taktycznych i ogniowych wynikających z sytuacji na polu walki, rodzaju działań, a także organizacja i kierowanie systemem ognia, doskonalenie znajomości zasad i warunków strzelania oraz warunków bezpieczeństwa, przygotowanie uzbrojenia i sprzętu do strzelania[3].
Kierowanie strzelaniem podczas ćwiczenia taktycznego
W celu realizacji ćwiczenia taktycznego ze strzelaniem, oprócz osoby funkcyjnej odpowiedzialnej za sprawy taktyczne i ogniowe, wyznacza się rozjemców ogniowych. Do przeprowadzenia ćwiczenia ze strzelaniem wykorzystuje się schemat sytuacji tarczowej. Ćwiczenia te mogą również odbywać się z wykorzystaniem laserowych symulatorów strzelań[3].
Strzelanie podczas ćwiczenia taktycznego stanowić powinno odrębny element organizacyjny ćwiczenia. Wyodrębnienie tej fazy ćwiczenia jest konieczne ze względu na przestrzeganie warunków bezpieczeństwa oraz nie zakłócanie dynamiki ćwiczenia. Z chwilą przybycia strzelających pododdziałów do rejonu strzelania, powinna rozpocząć się realizacja przedsięwzięć związanych z wykonaniem strzelania: załadowanie amunicji, zorganizowanie systemu łączności na czas strzelania i ubezpieczenie poligonu[2].
Strzelające pododdziały po przekroczeniu rubieży otwarcia ognia samodzielnie ładują broń i prowadzą ogień do poszczególnych celów (w MW – wydzielone siły po zajęciu pozycji ogniowych na sygnał kierownika strzelania prowadzą ogień do wyznaczonych celów lub w naznaczonym kierunku lub namiarze strzelania)[2].
Uwagi
Przypisy
- ↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 81.
- ↑ a b c Leśniewski 2012 ↓, s. 153.
- ↑ a b c Krakowski i Redziak 2005 ↓, s. 11.
- ↑ Krakowski (red.) 2015 ↓, s. 34.
Bibliografia
- Krzysztof Krakowski (red.): Edukacja obronna. Leksykon podstawowych pojęć i terminów. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2015. ISBN 978-83-7523-497-8.
- Krzysztof Krakowski, Zbigniew Redziak: Metodyka przygotowania i prowadzenia ćwiczenia taktycznego z wojskami. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2005.
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 81. ISBN 83-11-06229-3.
- Zbigniew Leśniewski: Doskonalenie kadr w organizacjach wojskowych. Wybrane zagadnienia dydaktyki obronnej. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2012. ISBN 978-83-7523-174-8.
- p
- d
- e
Ćwiczenia wojskowe |
|
---|