Ton Rottier

Ton Rottier, tweede van rechts, in 1962. In het midden koningin Juliana.

Antoine Cyrille Julien (Ton) Rottier (Sint Jansteen, 13 maart 1910 – Heerlen, 10 november 1992) was een Nederlands bestuurder en econoom. Hij was tussen 1962 en 1973 president-directeur van de Nederlandse Staatsmijnen, later Koninklijke DSM NV. Rottier was in die hoedanigheid nauw betrokken bij de sluiting van de mijnen. Eerder was hij werkzaam voor financieel-economische zaken bij de Staatsmijnen.[1]

Rottier was sinds 1936 in dienst van de mijnen en vertrok daar op het moment van de sluiting in 1973.[1]

Rottier studeerde aan de Katholieke Hogeschool Tilburg en kreeg aan diezelfde hogeschool in 1967 een eredoctoraat in de economische wetenschappen.[2] Hij kreeg de onderscheidingen van Commandeur in de Orde van Oranje-Nassau, Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en werd ereburger van de gemeente Heerlen. Tevens ontving hij de erepenning van de provincie Limburg.[2]

In de avond van 10 november 1992 overleed Rottier na een kort verblijf in het voormalige De Weverziekenhuis op 82-jarige leeftijd te Heerlen.[2] Hij ligt begraven op de begraafplaats aan de Imstenraderweg in diezelfde plaats.[3]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. a b Rottier, Antoine Cyril Julien (dr.)[dode link], Sociaal Historisch Centrum Limburg
  2. a b c Dr. Rottier overleden, Limburgs Dagblad, 11 november 1992
  3. Rottier, Antoine C.J., Graftombe.nl
Bibliografische informatie