Tom Vandendriessche

Tom Vandendriessche
Vandendriessche in 2020
Algemeen
Geboren	27 oktober 1978
Geboorteplaats	Leuven
Kieskring	Vlaanderen
Land	België
Functie	Europees Parlementslid
Sinds	Juli 2019
Voorganger	P. Vatlet
Partij	Vlaams Belang
Functies
2016-2018	Fractiemedewerker Europa van Naties en Vrijheid
2018-2019	Woordvoerder en Persattaché Europa van Naties en Vrijheid
2019-heden	Europees Parlementslid
2020-heden	Hoofd Studiedienst Vlaams Belang
Officiële website
Portaal    Politiek

Tom Vandendriessche (Leuven, 27 oktober 1978) is een Belgisch Vlaams-nationalistisch politicus voor het Vlaams Belang en voormalig zaakvoerder en politiek analist. Sinds 2 juli 2019 zetelt hij in het Europees Parlement.

Vandendriessche is van opleiding licentiaat in de politieke wetenschappen en Master of Science in de bedrijfseconomie aan de Universiteit Gent. Tijdens zijn middelbareschooltijd was hij voorzitter van het Brugse NJSV. Van 2001 tot 2004 was hij tevens preses van het Gentse KVHV.^[1]

In 2000 was Vandendriessche betrokken bij een incident tussen een groep Vlaams Blok-aanhangers (waaronder Tanguy Veys) en linkse militanten in de Gentse studentenbuurt, waarbij Vandendriessche een linkse militant enkele schoppen gaf nadat Veys hem van een trap zou hebben gesleurd. In eerste aanleg werden Vandendriessche en Veys veroordeeld tot respectievelijk één en twee maand(en) effectieve celstraf en beiden een geldboete van 15.000 Belgische frank voor het toedienen van slagen en verwondingen.^[2] Het hof van beroep heeft beiden later een opschorting van straf gegeven. Wel moest Vandendriessche een scheur in een jas vergoeden.^[3][4]

In 2005 werd hij management trainee bij Katoen Natie en in 2006 bedrijfsprocesingenieur bij het MOD-departement Bestuurszaken van de Vlaamse overheid. In 2008 nam hij een job aan als stafmedewerker kwaliteitszorg bij de Hogeschool Gent tot hij die in 2009 ruilde als business analist bij Kind en Gezin. In 2013 werd hij intern auditor bij Audio, een organisatie die interne audits uitvoert bij lokale besturen in Vlaanderen, tot hij deze post opzegde in 2014 opzegde om extern auditor te worden bij het Agentschap Audit Vlaanderen. Daarnaast was hij van 2014 tot 2016 zaakvoerder van de onderneming verwarmslimmer.be, die in 2015 bij UNIZO Oost-Vlaanderen de prijs van startende onderneming van het jaar won.^[5]

In 2016 werd Vandendriessche medewerker bij de fractie van Europa van Naties en Vrijheid in het Europees Parlement, waartoe het Vlaams Belang behoorde, en hij werd er in 2018 woordvoerder en persattaché. Daarnaast publiceerde hij tussen 2016 en 2017 politieke analyses op de rechts-conservatieve website SCEPTR.

Bij de Europese verkiezingen van mei 2019 stond hij als eerste opvolger op de VB-lijst en behaalde bijna 69.000 voorkeurstemmen. Omdat verkozene Patsy Vatlet haar mandaat als Europees Parlementslid niet opnam, volgde Vandendriessche haar begin juli 2019 op.^[6] Samen met Gerolf Annemans en Filip De Man zetelde hij van 2019 tot 2024 in de Europese fractie Identiteit en Democratie (ID), deze werd op 13 juni 2019 ingesteld als opvolger van de fractie Europa van Naties en Vrijheid.^[7]

Naast zijn mandaat als Europees parlementslid, is Vandendriessche sedert februari 2020 hoofd van de studiedienst van Vlaams Belang, waardoor hij eveneens in het partijbestuur zetelt. Hij wordt beschouwd als de belangrijkste raadgever van voorzitter Tom Van Grieken.^[1]

Het Europees Bureau voor Fraudebestrijding (OLAF) opende in 2024 een onderzoek tegen Vandendriessche naar mogelijk misbruik van Europese middelen, omdat hij Europese medewerkers zou hebben ingeschakeld om opdrachten voor zijn partij uit te voeren die niets met het Europees Parlement te maken hadden.^[8] In juli 2024 werd op basis van dat onderzoek een opsporingsonderzoek opgestart bij het federaal parket. Vandendriessche ontkende de aantijgingen en zijn partij zag er een rancuneuze daad in van een ex-medewerker.^[9]

Bij de Europese verkiezingen van juni 2024 was Tom Vandendriessche lijsttrekker voor zijn partij. Met 318.151 voorkeurstemmen werd hij verkozen voor een tweede termijn als Europees Parlementslid. Hij nam vervolgens met zijn partij zitting in de nieuw geïnstalleerd fractie van Patriotten voor Europa.

Vandendriessche staat bekend als een erg vocaal criticus van het EU-migratiebeleid en het Europese migratiepact. Het Europese migratiepact heeft niet tot doel om illegale migratie tegen te gaan maar om massamigratie net verder te vergemakkelijken door illegale in legale migratie te transformeren, volgens hem. Hij nam daarbij het omstreden woord omvolking in de mond. Voor zijn kritiek beroept hij zich op de uitspraak van Europees commissaris Ylva Johansson, die een miljoen nieuwe migranten per jaar als doel vooropstelt.^[bron?][10] Migratieverdragen zoals het Global Compact on Migration van de VN ('Marrakeshpact') of het Europese migratiepact kunnen volgens Vandendriessche via rechterlijk activisme en soft law zorgen voor een verplichting om meer migranten op te nemen, tegen de wil van de kiezer in. Vandendriessche pleit in dat licht voor een harde aanpak van massamigratie en een Belgische terugtrekking uit het Europese asiel- en migratiebeleid.^[11]

Vandendriessche geldt als een van de voorvechters van een 'Fort Europa', waarbij opvang in het land van herkomst of in asielcentra aan de Europese buitengrenzen plaatsvindt en illegale migratie een uitsluitingsgrond voor legaal verblijf vormt. Hiermee kant Vandendriessche zich ook tegen het zogenaamde 'Australische model', dat onder andere door N-VA-politici als Theo Francken voorgesteld wordt, gezien dit systeem massamigratie in de vorm van arbeidsmigratie net zou faciliteren. Om de demografische en economische uitdagingen het hoofd te bieden, ziet hij de oplossingen in investeringen in opleiding, infrastructuur, technologie en innovatie enerzijds en een gezinsvriendelijk beleid anderzijds.^[12]

Als hoofd van de studiedienst sinds 2020 speelde Vandendriessche een grote rol in de verduidelijking van de ideologische positionering van het Vlaams Belang op de economische as. In de verkiezingscampagne van 2024 werd daarbij resoluut gekozen voor het centristische Rijnlandmodel dat een vrijemarkteconomie met overheidsbijsturing voorstaat. Centraal staat het belonen van werken en ondernemen met een overheidsondersteuning op sociaal en strategisch vlak. Via een verlaging van de lasten op arbeid en het optrekken van de belastingvrije som gecombineerd met het afschermen van de sociale zekerheid voor nieuwkomers die onvoldoende bijgedragen hebben aan het systeem, pleit hij voor een 'nieuw sociaal pact' voor Vlaanderen. Het inperken van de massamigratie zorgt hierbij voor een sterke besparing op de bijbehorende maatschappelijke kosten die in de vorm van de migratiekost en integratieproblemen zowel een economische als een socioculturele dynamiek kennen.^[13] Vandendriessche kant zich in die optiek sterk tegen een liberalisering van arbeidsmigratie in knelpuntjobs en verdedigt onder andere voor innovatie, automatisering, digitalisering en een nieuwe nataliteitspolitiek als oplossingen voor de krapte in delen van de arbeidsmarkt.^[14] Als Europees politicus kant hij zich sterk tegen globalistische trends en plaatst daar een nationalistisch standpunt met een focus op strategische zelfredzaamheid, lokale verankering en een rem op migratie tegenover.^[15]

Als Europees Parlementslid ondersteunt Vandendriessche de Europese boerenprotesten van 2023-24 tegen de Europese Green Deal in het algemeen en de Europese stikstofnormen in het bijzonder.^[16] Met de Green Deal tracht het Europese parlement volgens Vandendriessche de Europese landbouwsector via onhaalbare eisen sterk in te perken en hardhandig een vergroening van de economie en ruimte door te voeren. Onder meer de Europese stap in globale context en de sterke concurrentie van vrijhandelsakkoorden als Mercosur kan op zijn kritiek rekenen.^[17] Als oplossing voor het stikstofprobleem bepleit Vandendriessche ondersteunde innovatieve technologische oplossingen om de uitstoot terug te drijven zonder de landbouwsector te beschadigen. Als tegenstander van het actuele landbouwbeleid is Vandendriessche een van de indieners van een amendement dat de Europese Green Deal tracht terug te dringen en oproept tot een maatschappelijk debat over de kwestie.^[18]

Vandendriessche geldt binnen het Europees parlement als een aanhanger van het anti-wokediscours. Als medeorganisator van een conferentie over het thema in het Europees Parlement in 2023 ziet hij 'woke' als een bedreiging voor de Europese rechtstaat. Het woke-discours zou daarbij de gelijkheid van burgers ondermijnen en polariseren. 'Woke' wordt hier gezien als een neomarxistische strekking die overgewaaid komt uit de VS en via identiteitspolitiek het slachtofferschap en bijzondere rechten en privileges van groepen in de samenleving zou trachten te beklemtonen ten koste van de meerderheidsbevolking. Vandendriessche bepleit een herwaardering van Europees cultureel erfgoed. Het hernoemen van christelijke en traditionele feesten of het uitbannen van traditionele symbolen als Sinterklaas ziet hij als een 'woke-aanval' die actief bestreden moet worden.^[19] Hiertegenover plaatst hij een horizontaal en verticaal gelijkekansenbeleid en een rechtlijnig beleid inzake vrije meningsuiting, zowel offline als online.^[20] De neutraliteit van de overheid moet eveneens gewaarborgd worden door middel van het versterken van de democratische controle ne het sanctioneren van censuur in het onderwijs via een tuchtcommissie en een meldpunt. Hiertoe pleit Vandendriessche voor een wetenschappelijke commissie^[21] die de academische vrijheid aan de universiteiten dient na te gaan en overheidsinmenging of politieke vooringenomenheid moet tegengaan. Hiertoe moeten ook de raden van bestuur hervormd worden op basis van een proportionele politieke vertegenwoordiging.^[22]

• Tom Vandendriessche,We komen eraan, 2024, Doorbraak

• Officiële website