Temple Emanu-El of New York
Temple Emanu-El of New York | ||||
---|---|---|---|---|
Vooraanzicht (2008) | ||||
Locatie | 1 East 65th Street, New York, Verenigde Staten | |||
Coördinaten | 40° 45′ NB, 73° 59′ WL | |||
In gebruik | 1929–heden | |||
Capaciteit | 2500 | |||
Architectuur | ||||
Architect | Robert D. Kohn, Clarence Stein, Charles Butler | |||
Architectuurstijl | neomoors of neoromaans met art-deco-elementen | |||
Bouwperiode | 1928–1930 | |||
Officiële website | ||||
|
De Temple Emanu-El of New York is een synagoge in de wijk Upper East Side in de Amerikaanse stad New York. Het gebouw werd in 1929 in gebruik genomen en in 1930 ingewijd, en wordt geleid door de Hervormde Joodse Congregation Emanu-El of New York. Emanu-El is Hebreeuws voor God zij met ons. De synagoge biedt plaats aan 2500 personen en is een van de grootste ter wereld.[1][2] Na de oplevering was de Temple Emanu-El of New York zelfs enige tijd de grootste ter wereld.[3][4]
Geschiedenis
De Temple Emanu-El-congregatie werd op 6 april 1845 opgericht door 33 Duitssprekende Joden.[5] De samenkomsten vonden in eerste instantie plaats op de eerste verdieping van een gebouw op de hoek van Grand Street en Clinton Street. In 1854 verwierf de congregatie de 12th Street Baptist Church, een gebouw uit 1847.
In 1868 werd voor het eerst een daadwerkelijke synagoge gebouwd op de hoek van 43rd Street en Fifth Avenue. Het gebouw was ontworpen door architect Leopold Eidlitz (bekend van onder meer het New York State Capitol) in neomoorse stijl. In 1927 werd het gebouw gesloopt, omdat de vastgoedeigenaar er een woon- en winkelgebouw neer wilde zetten. Hierdoor moest de congregatie op zoek naar een nieuw, vast onderkomen.[6][7] In de tussentijd werd gebruikgemaakt van de synagoge van de Beth-El-congregatie op de hoek van 76th Street en Fifth Avenue, die datzelfde jaar nog opging in die van Emanu-El.[6] Wel werd de Beth-El-synagoge nog tot 1946 gebruikt voor aanvullende diensten.[8]
In 1928 begon de bouw van een nieuwe synagoge op de huidige locatie,[9][10] te weten de hoek van 65th Street en Fifth Avenue, waar eerder het Mrs. William B. Astor House stond. Het gebouw werd ontworpen door Robert D. Kohn, in samenwerking met Charles Butler en Clarence S. Stein. Een jaar later, nog tijdens de bouw, nam de congregatie haar intrek. In 1930 werd het gebouw ingewijd. Over de architectuur bestaat discussie: volgens sommigen is de bouwstijl neoromaans,[5] volgens anderen neomoors met art-deco-elementen.[9] De mozaïektegels werden vervaardigd door Hildreth Meière.[10]
De Temple Emanu-El-congregatie was de eerste die diensten in het Duits en Engels hield in plaats van in het Hebreeuws.[4]
Andere faciliteiten
De synagoge beschikt tevens over een museum. De museumcollectie bestaat uit meer dan 650 religieuze objecten, waarvan de oudste van de 14e eeuw dateren.[10]
Verder beschikt de synagoge over een school en bibliotheek (de Stettenheim Library[11]).
Lijst met rabbijnen
De volgende personen zijn rabbijn (geweest):[12]
Foto | Naam | Jaren |
---|---|---|
Leo Merzbacher | 1845–1856 | |
Samuel Adler | 1857–1891 | |
Gustav Gottheil | 1873–1903 | |
David Einhorn | 1874–1879 | |
Kaufmann Kohler | 1879–1903 | |
Joseph Silverman | 1888–1930 | |
Samuel Schulman | 1898–1955 | |
Judah Leon Magnes | 1906–1910 | |
Hyman G. Enelow | 1912–1934 | |
Nathan Krass | 1923–1949 | |
Nathan A. Perilman | 1932–1991 | |
Samuel H. Goldenson | 1934–1962 | |
Julius Mark | 1948–1977 | |
David M. Posner | 1973–2018 | |
Ronald B. Sobel | 1962–heden | |
Joshua M. Davidson | 2013–heden |
Galerij
- Een van de torens (2017)
- Raam met Davidster (2017)
- Grote zaal (2018)
- Blik vanuit zaal naar entree (2018)
- Plafond (2018)
- Decoratieve kunst (2017)
- Decoratieve kunst (2016)
- Een van de entrees (2020)
- Schoolentree met namen van de zonen van Israël[13] (2023)
- Interieur van de eerste synagoge (vóór 1906)
- Beth-El-synagoge (vóór 1906)
Externe link
- Officiële website
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Temple Emanu-El of New York (1930) op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (en) World Records: Largest and Oldest Sacred Sites. Sacred Destinations (14 april 2010). Gearchiveerd op 14 april 2010. Geraadpleegd op 13 juli 2024 – via web.archive.org.
- ↑ (en) Owuor Otieno, Mark, The Largest Synagogues in the World. WorldAtlas (4 februari 2019). Gearchiveerd op 27 februari 2024. Geraadpleegd op 14 juli 2024.
- ↑ (en) Saraniero, Nicole, Explore the Stunning Temple Emanu-El on NYC's Upper East Side. Untapped New York (25 juli 2019). Geraadpleegd op 14 juli 2024.
- ↑ a b (en) Temple Emanu-El - EverGreene. EverGreene. Gearchiveerd op 14 juli 2024. Geraadpleegd op 14 juli 2024.
- ↑ a b (en) New York Architecture Images - Temple Emanu-El (Synagogue). New York Architecture (9 oktober 2012). Gearchiveerd op 9 oktober 2012. Geraadpleegd op 13 juli 2024 – via web.archive.org.
- ↑ a b (en) Kates, Ariel, Beyond The Village and Back: Temple Emanu-El, Reform Movement Builder and Shaker. Village Preservation. Greenwich Village Society for Historical Preservation (24 januari 2018). Gearchiveerd op 14 juli 2024. Geraadpleegd op 13 juli 2024.
- ↑ (en) Berman, Andrew, From house of worship to NYU dorm: The story of the East Village's 'ghost church'. 6sqft (18 januari 2018). Gearchiveerd op 30 december 2023. Geraadpleegd op 13 juli 2024.
- ↑ (en) Temple Emanu-El. MCNY Blog: New York Stories (11 oktober 2011). Gearchiveerd op 14 juli 2024. Geraadpleegd op 14 juli 2024.
- ↑ a b (en) Temple Emanu-El - New York City, New York. Sacred Destinations. Gearchiveerd op 4 december 2023. Geraadpleegd op 13 juli 2024.
- ↑ a b c (en) Temple Emanu-El. NYC-ARTS. Gearchiveerd op 16 april 2024. Geraadpleegd op 13 juli 2024.
- ↑ (en) Stettenheim Library. Gearchiveerd op 7 februari 2024. Geraadpleegd op 14 juli 2024.
- ↑ (en) Our History. Temple Emanu-El. Gearchiveerd op 5 juli 2024. Geraadpleegd op 14 juli 2024.
- ↑ Genesis 46:7–27