Sharelly Emanuelson

Sharelly Emanuelson
Sharelly Emanuelson
Persoonsgegevens
Geboren Curaçao, 1986
Geboorteland Vlag van Curaçao Curaçao Vlag van Nederland Nederland
Opleiding Hogeschool voor de Kunsten Utrecht
Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (Den Haag)
Beroep(en) Filmmaker en mediakunstenaar
Website
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur
Cariben

Sharelly Emanuelson (Curaçao, 1986) is een Curaçaos-Nederlands filmmaker en mediakunstenaar.

Biografie

Emanuelson is geboren in Curaçao en groeide op in Curaçao en Aruba. Ze haalde een bachelor in audiovisuele media aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en een master in Artistic Research aan de Koninklijke Academie in Den Haag.[1] Ze doet een etnografisch promotieonderzoek als onderdeel van het Caribische onderzoeksprogramma Island(er)s at the Helm dat wordt gefinancierd door NWO.[2]

Emanuelson gebruikt film, video, installaties en fotografie als media om haar gedachten, ervaringen en gevoelens rondom cultuur, erfgoed, koloniale overblijfselen, gedrag en relaties in het dagelijks leven uit te drukken en communiceren.[3] In haar werk onderzoekt ze wat ze voelt en ziet als Caribisch persoon. Haar installaties, films en documentaires zijn vertoond op diverse festivals, waaronder het Curaçao IFFR 2018, Trinidad filmfestival 2019, New York Children filmfestival 2018, Silicon Valley African Film Festival 2018, Cinélatino, 31èmes Rencontres de Toulouse 2018 en CaribbeanlinkedV 2018.[4]

Naast haar eigen studio richtte ze in 2011 Uniarte op, een platform dat de zichtbaarheid en ontwikkeling van professionele kunstenaars in het Caribisch gebied bevordert. Ze was gastdocent aan de Universiteit van Sint Maarten, de Art Institute Ateliers '89 op Aruba en de MBO Scholengemeenschap op Bonaire, en is gastdocent aan de Universiteit van Curaçao. In 2012 was zij gastspreker voor de rondetafeldiscussie Close Encounters of the Caribbean Kind II: On Decolonial Aesthetics and European Blackness, georganiseerd door Framer Framed en in samenwerking met Non Employees en Kunsthal KAdE.[1][5]

In 2020 schreef zij in opdracht van het Nederlands Film Festival en Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid het essay The Unintended Audience.[6] In 2022 toonde het Rijksmuseum Amsterdam foto's van haar over de relatie tussen mensen en hun omgeving in het licht van klimaatverandering in Nederland en het Caribisch deel van het Koninkrijk der Nederlanden.[2] In 2023 is een grote video-installatie van Sharelly Emanelson te zien in het Museum voor Hedendaagse Kunsten in Taipei (MOCA Taipei).[7]

Films

  • E leyenda di buchi fil (2008)
  • After the Berlin wall: Vienna (2009)
  • Su Solo I Playanan (2010)
  • Moments (2013)
  • Mighty Lords Kings and Queens (2014)
  • 15 Min (2017)
  • Juni (2018)
  • Welterusten Papa (2018)
  • Yamada (2018)[8]
  • Zo Vrij Als Een Vogel (2019)

Installaties

  • Hidden Transcript (2014)
  • Doh Mix Me Up (2015)
  • Siudadanos (2015)
  • En Mi Pais (2020)
  • Teduki Nobo (2020)

Prijzen

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b (en) Sharelly Emanuelson. Framer framed. Geraadpleegd op 21 december 2020.
  2. ↑ a b c Pablo Cabenda, Kunstenaars? Check. Kunst? Check. Een levendige kunstscene? Dat ontbreekt nog op de Cariben. De Volkskrant (3 mei 2022). Geraadpleegd op 6 mei 2022.
  3. ↑ (en) About Sharelly Emanuelson. Persoonlijke website. Geraadpleegd op 21 december 202.
  4. ↑ (en) Sasha Dees, Emanuelson, Sharelly. Curaçao Art (2018). Geraadpleegd op 21 december 2020.
  5. ↑ Decolonial Aesthetics and European Blackness. Werkgroep Caraibische letteren. Geraadpleegd op 21 december 2020.
  6. ↑ (en) The Unintended Audience. Persoonlijke website. Geraadpleegd op 22 december 2020.
  7. ↑ Sasha Dees, Kunst op Curaçao tot de 21e eeuw. trendbeheer.com (29 december 2022). Geraadpleegd op 2 januari 2023.
  8. ↑ (pap) Yamada. YouTube (2 mei 2018). Geraadpleegd op 21 december 2020.
  9. ↑ Rutger Pontzen, Sarah van Binsbergen, Merel Bem en Anna van Leeuwen, Van flikkerende tl-buizen tot zwetend keramiek: dit zijn de kanshebbers voor de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs. de Volkskrant (3 februari 2020). Geraadpleegd op 22 december 2020.
  10. ↑ Bob Witman, Sharelly Emanuelson publieksfavoriet Volkskrant Beeldende Kunst Prijs. de Volkskrant (16 maart 2020). Geraadpleegd op 21 december 2020.
  11. ↑ Charlotte Köhler Prijs voor beeldende kunst 2020. Dutch Heights. Geraadpleegd op 21 december 2020.
  12. ↑ Charlotte Köhler Prijs naar kunstenaar Sharelly Emanuelson. Cultuurfonds (13 oktober 2020). Geraadpleegd op 21 december 2020.
  13. ↑ Beeldend kunstenaar Sharelly Emanuelson wint Charlotte Köhler Prijs. YouTube (13 oktober 2020). Geraadpleegd op 21 december 2020.