Scilla peruviana
| Scilla peruviana | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Scilla peruviana L. (1753) | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||||||||
Scilla peruviana op  Wikispecies | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Scilla peruviana is een plant uit de aspergefamilie (Asparagaceae). De soort komt van nature voor in het westelijke deel van het Middellandse Zeegebied: het Iberisch Schiereiland, Italië en Noordwest-Afrika.
Uit een 6-8 cm grote bol groeit een 15-40 cm hoge bloemstengel. Deze draagt van maart tot mei veertig tot honderd blauwe, 1-2 cm grote bloemen met zes kroonbladeren. De vijf tot vijftien langwerpige bladeren zijn 15-60 cm lang.
Naamgevingsgeschiedenis
De naam Scilla peruviana die de plant van Linnaeus kreeg is opmerkelijk. De plant komt van nature voor in Zuidwest-Europa, en niet in Peru. Linnaeus citeert in Species plantarum als synoniem de naam "Hyacinthus stellatus peruanus" van Clusius, en aangezien "peruanus" de enige verwijzing naar Peru is, is duidelijk dat hij die naam van Clusius overnam. Onderaan het lemma vermeldt hij echter: "Habitat in Lusitania" (verspreidingsgebied: Portugal).[1] Clusius op zijn beurt vermeldt in 1601 dat de door hem afgebeelde soort groeit en bloeit in de Antwerpse tuin van een zekere Everardus Munichoven, die de soort uit Peru zou hebben ontvangen.[2] De vergissing door Clusius wordt onder meer in 1804 gememoreerd in Curtis's Botanical Magazine.[3] Voor de in het internet rondzingende verklaring dat de planten uit Spanje zouden zijn aangevoerd door een schip met de naam Peru is geen gezaghebbende bron te vinden.[4]
Cultuur
De soort wordt wel in tuinen aangeplant als sierplant vanwege haar bloemen.
Er zijn verschillende cultivars met bloemen in verscheidene kleuren:
- Scilla peruviana 'Alba'
- Scilla peruviana 'Bleue'
- Scilla peruviana 'Très Bleue'
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Linnaeus, C. (1753). Species plantarum: 309
- ↑ Clusius, C. (1601). Rariorum plantarum historia: 182
Clusius schrijft: Primum autem locum merito sibi vindicabit elegant et rarissimus ille, quem, ex Peruano orbe delatum, in suo horto alebat Everardus Munichoven et florentem suis coloribus exprimi curabat. Een Franse vertaling daarvan wordt hier gegeven: Cette [Hyacinthus] élégante et très rare, rapportée de la région du Pérou, que cultivait dans son jardin Everard de Munich[oven] (à qui cette étude tient à coeur) et qu'il soignait en fleurs pour ses couleurs parmi les plus belles. - ↑ Sims, J. (ed). Scilla peruviana, Curtis's Botanical Magazine 20: 749
- ↑ O'Hara, S.A. (2019) What’s in a Name – Scilla peruviana Website California Horticultural Society
· 
· 
S. autumnalis · S. bifolia (vroege sterhyacint) · S. hyacinthoides · S. lilio-hyacinthus · S. litardierei · S. x massartiana (basterdhyacint) · S. mischtschenkoana (streephyacint) · S. peruviana · S. sardensis (kleine sneeuwroem) S. siberica (Oosterse sterhyacint) · S. siehei (grote sneeuwroem)
