Propiconazool
| Propiconazool | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
 | ||||
Structuurformule van propiconazool | ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C15H17Cl2N3O2 | |||
| IUPAC-naam | 1-([2-(2,4-dichloorfenyl)-4-propyl-1,3-dioxolaan-2-yl]methyl)-1H-1,2,4-triazool | |||
| Molmassa | 342,22038 g/mol | |||
| SMILES | CC1=C(C=CC=C1C2=CC=CC=C2)COC([C@@H]3[C@H](C=C(C(F)(F)F)Cl)C3(C)C)=O | |||
| InChI | 1/C23H22ClF3O2/c1- 14-16(10-7-11-17(14)15-8-5- 4-6-9-15) 13-29-21(28)20- 18(22(20,2)3)12-19(24)23(25, 26)27/h4-12,18,20H,13H2, 1-3H3/b19-12-/t18-,20-/s3 | |||
| CAS-nummer | 60207-90-1 | |||
| EG-nummer | 262-104-4 | |||
| PubChem | 43234 | |||
| Wikidata | Q414357 | |||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
| H-zinnen | H302 - H317 - H410 | |||
| EUH-zinnen | geen | |||
| P-zinnen | P273 - P280 - P501 | |||
| LD50 (ratten) | 958 mg/kg | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vloeibaar | |||
| Kleur | geel | |||
| Dichtheid | 1,32 g/cm³ | |||
| Dampdruk | 0,000056 Pa | |||
| Oplosbaarheid in water | (bij 20°C) 0,15 g/L | |||
| Goed oplosbaar in | aceton, methanol, xyleen | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Propiconazool is een fungicide uit de groep van triazolen of conazolen. Het werd in de jaren '70 ontwikkeld door Janssen Pharmaceutica.[1]
Toepassingen
In de land- en tuinbouw wordt propicanozool gebruikt bij de teelt van graangewassen en de graszaadteelt, tegen gele of bruine roest en echte meeldauw. De octrooibescherming van propiconazool is verlopen, en tegenwoordig zijn er verscheidene bedrijven die producten met de stof op de markt brengen, onder meer Syngenta (Tilt) en Makhteshim-Agan (Bumper).
Propiconazool wordt ook gebruikt in houtverduurzaming, om hout te beschermen tegen houtaantastende of verkleurende schimmels.
Regelgeving
De Europese Commissie heeft propiconazool opgenomen in de lijst van toegelaten gewasbeschermingsmiddelen voor de periode van 1 juni 2004 tot 31 mei 2014.[2]
Voor het gebruik in de houtconservering is propiconazool ook opgenomen in de lijst van toegelaten biociden voor de periode van 1 april 2010 tot 31 maart 2020.[3]
Toxicologie en veiligheid
Propiconazool is een matig toxische stof. Ze is wel giftig voor waterorganismen. In watersediment en in de bodem is ze vrij stabiel en breekt ze slechts langzaam af.
De aanvaardbare dagelijkse inname bedraagt 0,04 mg per kg lichaamsgewicht.
Zie ook
Externe links
- (en) IUPAC FOOTPRINT-gegevens voor propiconazole
- (en) Gegevens van propiconazool in de GESTIS-stoffendatabank van het IFA
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ U.S. Patent 4079062, "Triazole derivatives" van 14 maart 1978 aan Janssen Pharmaceutica
- ↑ Richtlijn 2003/70/EG van de Commissie van 17 juli 2003 houdende wijziging van Richtlijn 91/414/EEG van de Raad teneinde mecoprop, mecoprop-P en propiconazool op te nemen als werkzame stof. Publicatieblad L184 van 23 juli 2003.
- ↑ Richtlijn 2008/78/EG van de Commissie van 25 juli 2008 tot wijziging van Richtlijn 98/8/EG van het Europees Parlement en de Raad teneinde propiconazool als werkzame stof in bijlage I bij die richtlijn op te nemen. Publicatieblad L198 van 26 juli 2008.
