Pentakoolstofdioxide

Pentakoolstofdioxide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van pentakoolstofdioxide
ruimtelijk model van pentakoolstofdioxide
Algemeen
Molecuulformule	${\displaystyle {\ce {C5O2}}}$
IUPAC-naam	penta-1,2,3,4-tetraeen-1,5-dion
Molmassa	92,05 g/mol
SMILES	O=C=C=C=C=C=O
InChI	1/C5O2/c6-4-2-1-3-5-7
CAS-nummer	51799-36-1
PubChem	521350
Wikidata	Q3028845
Portaal    Scheikunde

Pentakoolstofdioxide, officieel penta-1,2,3,4-tetraeen-1,5-dion, is een oxide van koolstof (een koolstofoxide) met de formule ${\displaystyle {\ce {C5O2}}}$.

De verbinding is in 1988 voor het eerst beschreven door Günter Maier etal, die het verkregen via pyrolyse van cyclohexaan-1,3,5-trion (floroglucine, de tautomere vorm van floroglucinol.^[1] Een andere syntheseroute maakt gebruik van de flashpyrolyse van 2,4,6-tris(diazo)cyclohexaan-1,3,5-trion, ${\displaystyle {\ce {C6N6O3}}}$.^[2] In oplossing is de stof bij kamertemperatuur stabiel.^[1] De zuivere stof is stabiel tot −96 °C, boven die temperatuur treedt polymerisatie op.^[2]