Patrouillenboot 16

Vlag
Vlag
Patrouillenboot 16
Vlag
Vlag
Patrouillenboot 16
Overzicht
Type Patrouillevaartuig
Klasse Watercat 1250 Patrol
Eenheden 4 + 10 in bestelling
Geschiedenis
Werf Vlag van Finland Marine Alutech Oy Ab[noot 1], Teijo
Vlag van Zwitserland Shiptec, Luzern
In dienst gesteld 2019
Algemene kenmerken
Waterverplaatsing 10 ton
Lengte 13,5 m
Breedte 3,7 m
Bemanning 5 man (commandant, stuurman navigator, radiotelegrafist, schutter)
Techniek en uitrusting
Aandrijving 2 × Volvo Penta D6-400/DHP
Machinevermogen 2 × 294 kW (2 × 400 pk)[1]
Snelheid 35 kn (65 km/h)
Sensors Navigatieradar
• Warmtebeeldcamera
Bewapening Protector M151 RWS[noot 2] met 12,7 mm Mg 64 machinegeweer
Portaal  Portaalicoon   Marine

De Patrouillenboot 16 klasse (P16) (du: Patrouillenboot 16, fr: Canot Patrouilleur 16, it: Battello Pattugliatore 16[noot 3]) is een klasse van 14 patrouilleschepen die in gebruik zijn bij Motorbootkompanie 10, de eenheid van de Zwitserse krijgsmacht die de Zwitserse waterwegen, rivieren en meren bewaakt en beveiligt.[noot 4] Alle schepen hebben hun thuishaven in Brugg. Van daaruit worden ze over de weg naar de plaats van gebruik vervoerd. Regelmatig vinden er oefeningen plaats op het Bodenmeer, de meren in het kanton Ticino (de&fr: Tessin) en het Meer van Genève.[2]

De eerste schepen van de Patrouillenboot 16-klasse werden in dienst genomen in 2019. Van de 14 schepen gaan er tien naar Motorbootkompanie 10, drie zullen gebruikt worden voor opleidingen en als reserve en het 14e schip zal door de Zwitserse luchtmacht (de: Schweizer Luftwaffe, fr: Forces aériennes suisses, it: Forze Aeree Svizzere) gebruikt worden voor watercrashtraining voor piloten. Op 15 juni 2019 zijn de eerste schepen bij Shiptec in Luzern gedoopt en overgedragen aan de troepen.[2][3] Deze werden direct ingezet voor de opleiding van personeel.[4][5]

Geschiedenis

Omdat Zwitserland een geheel door land omgeven natie is middenin de Alpen beschikte de Zwitserse krijgsmacht aan het begin van de Tweede Wereldoorlog niet over schepen, maar na het gebruik van watervliegtuigen door de Duitse Wehrmacht bij de invasies van Noorwegen en Nederland in 1940 vorderde het Zwitserse leger op verschillende meren particuliere boten die werden uitgerust met. machinegeweren.

Vanaf 1941 werden de eerste geïmproviseerde Kampfboot-, Seetransport- und Seeverbindungs-Detachemente opgericht.

Begin 1942 werden de eerste Patrouillenboot 41’s, die speciaal voor de Zwitserse krijgsmacht ontwikkeld waren, in gebruik genomen. Zo ontstond in 1942/1943 een militaire vloot die werd ingezet op de grenswateren en de meren in het binnenland. De 9 Patrouillenboot 41’s waren samen met zo’n 50 gevorderde schepen verdeeld over 13 Motorbootdetachementen (du: Motorbootdetachement, fr: Detachement de canots à moteur, it: Distaccamento motoscafi) )die waren ingedeeld bij verschillende divisies.[noot 5]

In 1947 werden de dertien motorbootdetachementen) samengevoegd in een nieuw opgerichte Motorbootkompanie 1 (Mot Boot Kp 1) (fr: Detachement de canots à moteur 1 (Det canon mot 1), it: Compagnia motoscafi 1 (Cp motoscafi 1) ), bestaande uit 13 pelotons verdeeld over negen meren.[noot 5]

Bij de reorganisatie in 1961 (“Armee 61”) werden de motorbootdetachementen over drie compagnies verdeeld:

Begin jaren ‘80 werden de 9 Patrouillenboot 41’s vervangen door 11 Patrouillenboot 80’s.

Bij de reorganisatie in 1995 (“Armeereform 95”) bleven de drie motorbootcompagnies, die inmiddels Mot Boot Kp 15 (Meer van Genève), Mot Boot Kp 43 (Bodenmeer) en Cp motoscafi 96 (Lago Maggiore en Meer van Lugano) heetten, behouden ter ondersteuning van Territorialdivisionen en het Grenzwachtkorps, en om maritieme bewaking, verkenningen (o.a. radarbewaking en het verzamelen van inlichtingen) en scheepscontroles uit te voeren.

Bij de reorganisatie in 2004 (“Armeereform XXI”) werden de drie compagnies samengevoegd tot één: Mot Bootkp 10.

Tussen 2019 en 2021 worden de 11 Patrouillenboot 80’s vervangen door 14 Patrouillenboot 16’s.

Algemeen

Ter vervanging van de Patrouillenboot 80 die begin jaren ’80 tachtig in gebruik was genomen, nodigde Armasuisse, de materieeldirectie (“Bundesamt für Rüstung”) van het Zwitserse ministerie van Defensie (“Eidgenössisches Departement für Verteidigung, Bevölkerungsschutz und Sport”) vijf internationale scheepswerven uit om een aanbieding te doen. De aanbesteding werd gewonnen door de Finse scheepswerf Marine Alutech[noot 1], die met zijn type “Watercat 1250 Patrol” ook direct een prototype kon leveren voor beproevingen. Zwitserse scheepsbouwers worden ingeschakeld voor de afbouw en uitrusting van de schepen. Zes boten zullen worden gebouwd bij Marine Alutech in Teijo in Finland, en vervolgens afgebouwd en volledig uitgerust bij Shiptec in Luzern. Van de overige acht schepen levert Marine Alutech alleen de romp en worden ze verder gebouwd door Shiptec.

Voor de aanschaf van de boten, de bijbehorende logistiek en infrastructuur, werd in 2016 een budget van 49 miljoen Zwitserse frank (±46 miljoen Euro[13]) goedgekeurd. Het cijfer “16” in de naam “Patrouillenboot 16” verwijst naar dat jaar. Na succesvolle beproevingen begon in juli 2018 de bouw van de schepen. Het eerste schip werd in februari 2019 aan het publiek gepresenteerd op de SuisseNautic, een Zwitserse beurs voor de nautische industrie die tweejaarlijks in februari plaatsvindt in Bern, waarna het schip in mei 2019 opgeleverd werd.

De eerste vier schepen werden op 15 juni 2019 in Luzern gedoopt en kregen de namen Venus, Uranus, Saturn en Antares,[14] dezelfde namen als de Patrouillenboot 80’s die ze vervangen. Deze boten werden gebruikt om toekomstige bemanningen op te leiden. Op 15 mei 2021 werden de resterende 10 vaartuigen gedoopt en in dienst gesteld.[15][16]

Beschrijving

De 13,5 m lange en 3,7 m brede schepen zijn gemaakt van aluminium en hebben een doorvaarthoogte van 4,8 m. De schepen kunnen op een dieplader of aanhangwagen over de weg vervoerd worden. De mast wordt omlaag geklapt voor het transport over de weg.[17] Achterop het schip is een neerklapbaar platform waarmee eenvoudig personen uit het water gehaald kunnen worden. Naast de bemanning is er in het schip ruimte voor 15 volledig uitgeruste militairen.[2]

In het stuurhuis zijn vier werkplekken: rechtsvoorin zit de stuurman en linksvoorin de navigator. Achter de navigator is de werkplek van de commandant, en rechtsachterin zit de boordschutter. Aan de gang tussen het stuurhuis en de kajuit bevinden zich rechts de werkplek voor de radiotelegrafist en links een kleine kombuis en een kleine wasruimte met toilet.[2]

Aandrijving

Het schip is voorzien van twee Volvo Penta D6-400/DHP aandrijfsystemen, elk bestaande uit een 5,5 liter 6  cilinder ‘common-rail’ lijnmotor met dubbele bovenliggende nokkenassen, turbo en supercharger[1] geïntegreerd met een DuoProp-schroefsysteem[noot 6] De scheepsdieselmotoren leveren elk 294 kW (400 pk).[1] De maximale snelheid is 35 kn (65 km/h).

Bewapening en uitrusting

Het Kongsberg Protector M151 RWS[noot 2] is voorzien van een 12,7 mm Mg 64 machinegeweer en 8 rookgranaatlanceerbussen. Het systeem is voorop het dak van het stuurhuis geïnstalleerd en wordt van binnen in het stuurhuis bediend door de boordschutter. Op het dak van het stuurhuis zijn behalve de gebruikelijke positielichten verder aangebracht: een megafoon, zoeklicht, schijnwerper met 4 ledlampen en een korte mast met mavigatieradar, vhf, uhf TETRA en fm communicatieantennes, gps antenne, blauw zwaailicht, warmtebeeldcamera, ankerlicht en windsensor.[2] De mast kan neergeklapt worden voor het transport over de weg.[17]

Kenteken

Alle Zwitserse vaartuigen zijn voorzien van een scheepskentekenplaat (du: Schiffs-Kontrollschilder, fr: plaque d'immatriculation des navires it: targhe d'immatricolazione di navi). De kentekenplaten van een schip moeten aan bakboord en stuurboord worden bevestigd. Voor de militaire vaartuigen zijn er speciale kentekens die beginnen met een M.[20]

Zo heeft de Patrouillenboot 16 Aquarius het kenteken M1031.[21][22][23] Andere schepen waarvan de kentekens bekend zijn: Uranus (M1034),[24] Saturn (1035)[25] en Sirius 1039.[26] Venus of Antares draagt kenteken M1033.[27] Andere Patrouillenboten 16 hebben de namen Pollux,[28] Mars[29][30][31] en Neptun[17]

Maritieme vlag

De patrouilleboten van de Motorbootkompanie de op binnenwateren patrouilleren, voeren in plaats van de gewone vierkante Zwitserse vlag de rechthoekige (2:3) Zwitserse maritieme vlag, die ook gevoerd wordt door koopvaardijschepen die onder Zwitserse vlag varen.[32]

Zie ook

Bronnen, referenties en voetnoten

Bronvermeldingen

  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Patrouillenboot 16 op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Motorbootkompanie op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • (de) Felder, Guido, 5 nov 2019, “Schweizer Armee rüstet zu Wasser auf”
  • (de) Messmer, Martin, 17 jun. 2019, “Swiss Navy tauft ihre neuen Kriegsschiffe”
  • (de) Schweizer Armee, Motorbootkompanie 10
  • (de) Armafolio 02/18, p6-9, Verjüngungskur für die Schweizer Marine
  • (de) Schweizer Armee, 24. Februar 2016, 16.026 Botschaft über den Zahlungsrahmen der Armee 2017–2020, das Rüstungsprogramm 2016 und das Immobilienprogramm VBS 2016 (Armeebotschaft 2016) (Ersetzung der Patrouillenboot 80-Flotte), bezocht 28 sept. 2020
  • (de) Esut.de, 9 september 2019, Watercat 1250 Patrol – neue Patrouillenboote für die Schweiz
  • (de) Mergener, Hans Uwe (12-2019). Die Schweiz erhält neue Patrouillenboote. MarineForum 2019 (12): 21
  • (de) Shiptec, 3 mei 2019, Neue Patrouillenboote für die Armee, bezocht 8-12-2019
  • (fr) Association Fort de Litroz, Marine suisse – canot P16
  • (fr) Opex 360, 24 nov. 2020, Laurent Lagneau, “L’armée suisse a terminé le renouvellement de ses moyens nautiques”
  • (de) Forster, Peter (12-2019). Bootstaufe in Luzern: Armee erhält vier P-16. Schweizer Soldat 2019 (juli/aug): 34-35
  • (de) Blick.ch, 12 jun 2021, Schweizer Marine schützt Biden und Putin, 360-Grad-Video der neuen Hightech-Boote
  • (en) Sutton, H.I., 17 May 2021, Switzerland’s Remarkable ‘Navy’: A Covert Shores Guide
  • (de) Pulverturm, Neue Patrouillenboote der Armee auf Schweizer Gewässern
  • (en) Global Security, Swiss Navy

Referenties

  1. a b c Volvo Penta, D6-400/DPH[dode link] Specificaties
  2. a b c d e Felder, 2019
  3. (en) Marine Alutech, First four Watercat 1250 Patrol boats were baptized in Luzern, Switzerland
  4. (de) Schweizer Armee, Neue Patrouillenboote auf Schweizer Gewässern
  5. (de) Gramho.com, Bootstaufe der Patrouillenboote
  6. a b Het Meer van Luzern bestaat uit meerdere meerbekkens en baaien met eigen namen
  7. Zie Schweizer Réduit (fr: Réduit National, it: Ridotto Nazionale) op de duitstalige Wikipedia
  8. Marine Alutech, Company profile - Marine Alutech Oy Ab. Gearchiveerd op 16 augustus 2019. Geraadpleegd op 28 september 2020.
  9. Scott, Richard, "Watercat sharpens its claws [IDEX19D4]", IHS Jane's, 20 February 2019. Geraadpleegd op 1 June 2019.
  10. Marine Alutech website
  11. Zie Marine Alutech op de Engelstalige Wikipedia
  12. Zie Marine Alutech op de Zweedstalige Wikipedia
  13. Historical statistics, Currency converter
  14. (en) Marine Alutech, 8-12-2019, First four Watercat 1250 Patrol boats were baptized in Luzern, Switzerland
  15. (fr) Armée Suisse, 15 mei 2021, dix nouveaux canots-patrouilleurs 16 baptisés
  16. (fr) 20Min.ch, 19 mei 2021, Dix navires de l’armée suisse sous la protection de Neptune
  17. a b c Afbeelding Patrouillenboot 16 Neptun op Iveco dieplader
  18. Zie Duoprop op de Duitstalige Wikipedia
  19. Zie Remote controlled weapon station op de engelstalige Wikipedia
  20. Licence plates.ch, Armee-Fahrzeug-Schilder - Schiffe, bezocht 25 sept. 2020
  21. Afbeelding M1031 Aquarius
  22. Afbeelding Patrouillenboot 16 Aquarius
  23. Afbeelding Patrouillenboot 16 Aquarius
  24. Messmer, 2019 (afbeelding 2/13)
  25. Afbeelding M1035 Saturn
  26. Afbeelding M1039 Sirius
  27. Messmer, 2019 (afbeeldingen 4/13 & 12/13)
  28. Afbeelding Patrouillenboot 16 Pollux
  29. Afbeelding Patrouillenboot 16 Mars
  30. Afbeelding Patrouillenboot 16 Mars
  31. Afbeelding Patrouillenboot 16 Mars
  32. (de) Schweizer Armee, Der Umgang mit Fahnen, Standarten und Fanions. (Fahnenreglement). Reglement 51.340 d. (2008) p22

Voetnoten

  1. a b Marine Alutech Oy Ab is een ontwerper en fabrikant van metalen en composietboten in Teijo (Perniö) in Finland. Het kleine bedrijf is gespecialiseerd in vaartuigen van 5-20 meter voor marines, kustwachten, overheidsinstanties en havenautoriteiten.[8][9] Vaartuigen van Marine Alutech worden verkocht onder de handelsnaam Watercat. Marine Alutch ontstond in 1991 toen Oy Alumina Varvet Ab in Kokkola/Karleby werd opgesplitst in Marine Alutech en FF-Jet Ltd. Het familiebedrijf werd opgericht in 1991 en actief in Tykö in Bjärnå. Het bedrijf heeft een omzet van circa 10 miljoen euro en 70 medewerkers. De helft van de productie wordt geëxporteerd, voornamelijk naar Europa, maar er zijn ook boten gebouwd voor Algerije en het bedrijf streeft ernaar de Zuid-Amerikaanse markt te betreden. Het bedrijf heeft dochterondernemingen (MASolutions AB) voor onderhoud en reparatie in Zweden en Finland. In 1989 leverde het bedrijf hun Watercat M11 als U-300 serie van de Uisko-klasse landings- en transportschepen aan de Finse marine. Verder ontwierp en bouwde Marine Alutech militaire vaartuigen voor Finland en Zweden ontworpen, zoals de Uisko- (Watercat M11) en de Jurmo-klasse (Watercat M12) landings- en transportschepen van de Finse strijdkrachten en de kleinere G-klasse (Watercat M8) landingsboten van de Finse en Zweedse strijdkrachten, bewakingsschepen voor de Finse grenswacht, en verder passagiers-, brandweer- en oliebestrijdingsschepen.[10][11][12]
  2. a b Een remote weapon station (RWS) (nl: op afstand bediend wapenstation), ook wel remote weapon system (RWS) of remote controlled weapon station (RCWS) genoemd, is een licht of middelzwaar wapen dat is geïnstalleerd in een affuit dat is uitgerust met een vuurleidingssysteem dat op afstand vanuit een beschermde positie bediend kan worden, meestal van binnenin het voertuig of gebouw waarop het systeem gemonteerd is. RWS’s worden veel toegepast op gevechtsvoertuigen, schepen, helikopters en vliegtuigen.[19]
  3. a b Benaming weergegeven in de drie belangrijkste van de vier nationale en officiële talen van Zwitserland:
    • Duits, als hoofdtaal gesproken door 63,0% van de bevolking
    • Frans, als hoofdtaal gesproken door 22,7% van de bevolking
    • Italiaans, als hoofdtaal gesproken door 8,1% van de bevolking
    • Reto-Romaans, als hoofdtaal gesproken door 0,5% van de bevolking
    Zie Talen in Zwitserland
  4. Omdat Zwitserland een geheel door land omgeven natie is middenin de Alpen beschikt de Zwitserse krijgsmacht niet over een zelfstandige marine. Motorbootkompanie 10 is onderdeel van de genie van de Zwitserse landmacht
  5. a b De dertien motorbootdetachementen (na de Tweede Wereldoorlog motorbootpelotons) waren verdeeld over negen meren:
    • Bodenmeer (du: Bodensee, fr: Lac de Constance, it: Lago di Costanza[noot 3])
    • Lago Maggiore (du: Langensee, fr: Lac Majeur, it: Lago Maggiore)
    • Meer van Lugano (du: Luganersee, fr: Lac de Lugano, it: Lago di Lugano)
    • Meer van Genève (du: Genfersee, fr: Lac Léman, it: Lago Lemano)
    • Meer van Thun (du: Thunersee, fr: Lac de Thoune, it: Lago di Thun)
    • Meer van Brienz (du: Brienzersee, fr: Lac de Brienz; it: Lago di Brienz)
    • Meer van Luzern zuid[6] (Urnersee/Gersauer See) (du: Vierwaldstättersee, fr: Lac des Quatre-Cantons; it. Lago dei Quattro Cantoni)
    • Meer van Luzern ) noord[6] (Chrüztrichter/Alpnachersee) (du: Vierwaldstättersee, fr: Lac des Quatre-Cantons; it. Lago dei Quattro Cantoni
    • Walenmeer (du: Walensee, fr: Lac de Walenstadt, it: Lago di Walenstadt)
    Sommige van deze meren zijn grensmeren, andere zijn binnenmeren. Bij een vijandelijke aanval zouden de Zwitserse troepen zich terugtrekken binnen het Zwitserse Nationale Reduit, waarvan de rand langs die binnenmeren liep.[7]
  6. Duoprop is de naam van een voortstuwingssysteem voor schepen dat ontwikkeld is door Volvo Penta. Op de aandrijfas bevinden zich twee contraroterende schroeven die tijdens het varen in tegengestelde richting draaien: één draait tegen de klok in en de ander met de klok mee. De voorste schroef (gezien in de vaarrichting) levert de meeste stuwkracht en is groter dan de achterste schroef die bedoeld is om de turbulentie van de voorste schroef om te zetten in stuwkracht.[18]
Mediabestanden
Zie de categorie P-16 patrol boats van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.