Paraboolconstante

F {\displaystyle F} brandpunt
 latus rectum
 booglengte s
 p
 richtlijn

De paraboolconstante is een wiskundige constante en kan met de getallen π en e worden vergeleken.

Het getal, dat verder met P {\displaystyle P} wordt aangeven, wordt voor een parabool gedefinieerd als de verhouding tussen de booglengte s {\displaystyle s} van het paraboolsegment dat wordt bepaald door het latus rectum en de parameter p {\displaystyle p} . Deze parameter p {\displaystyle p} wordt de paraboolparameter genoemd en is gelijk aan de afstand van het brandpunt F {\displaystyle F} van de parabool tot de richtlijn. P {\displaystyle P} is voor alle parabolen hetzelfde, omdat alle parabolen gelijkvormig zijn.

P = s p {\displaystyle P={s \over p}}

Het latus rectum, uit het Latijn: latus, zijde en rectum, rectus, recht of rechtop, is in het algemeen de koorde van een kegelsnede die in het brandpunt ervan loodrecht op de symmetrie-as staat door dat brandpunt.[1][2]

P   =   ln ( 1 + 2 ) + 2     2 , 29558714939 {\displaystyle P\ =\ \ln(1+{\sqrt {2}})+{\sqrt {2}}\ \approx \ 2,29558714939}
Berekening van de paraboolconstante 

De algemene vergelijking van de parabool die de y {\displaystyle y} -as als symmetrie-as heeft, het punt O = ( 0 , 0 ) {\displaystyle O=(0,0)} als top en het punt F = ( 0 , 1 2 p ) {\displaystyle F=(0,{\textstyle {1 \over 2}}p)} als brandpunt, is y = 1 2 p x 2 {\displaystyle y={\frac {1}{2p}}{{x}^{2}}} . Neem voor de berekening p = 1 {\displaystyle p=1} , dus de volgende vergelijking: y = x 2 2 {\displaystyle y={\frac {x^{2}}{2}}}

P = 1 1 1 + ( y ( x ) ) 2   d x {\displaystyle P=\int _{-1}^{1}{\sqrt {1+\left(y'(x)\right)^{2}}}\ dx}
= 1 1 1 + x 2   d x {\displaystyle \quad =\int _{-1}^{1}{\sqrt {1+{x^{2}}}}\ dx}
= arsinh ( 1 ) + 2 {\displaystyle \quad =\operatorname {arsinh} (1)+{\sqrt {2}}}
= ln ( 1 + 2 ) + 2 {\displaystyle \quad =\ln(1+{\sqrt {2}})+{\sqrt {2}}}

P {\displaystyle P} is een transcendent getal.

Bewijs 
Het bewijs is een bewijs uit het ongerijmde. Stel dat P = 2 + ln ( 1 + 2 ) {\displaystyle P=\surd 2+\ln(1+\surd 2)} een algebraïsch getal is. Dan is ook P = P 2 = ln ( 1 + 2 ) {\displaystyle P'=P-\surd 2=\ln(1+\surd 2)} algebraïsch. Volgens de stelling van Lindemann-Weierstrass is dan e P = 1 + 2 {\displaystyle {{e}^{P'}}=1+\surd 2} transcendent, maar dat is niet het geval. Dus is P {\displaystyle P} transcendent.

Toepassing

Omwenteling van y = f ( x ) = e x {\displaystyle y=f(x)={e^{x}}} om de x {\displaystyle x} -as

Wordt het deel van de grafiek van de functie y = f ( x ) = e x {\displaystyle y=f(x)={e^{x}}} dat links van de y {\displaystyle y} -as ligt, om de x {\displaystyle x} -as gewenteld, dan kan de oppervlakte M {\displaystyle M} van de mantel van het omwentelingslichaam worden uitgedrukt in P {\displaystyle P} , zoals in de figuur is aangegeven. Bij benadering is voor het deel van de mantel tussen de punten A {\displaystyle A} en B {\displaystyle B} voor kleine Δ x {\displaystyle \Delta x} :

Δ M = 2 π     f ( x )     booglengte ( A B ) {\displaystyle \Delta M=2\pi \ \cdot \ f(x)\ \cdot \ {\text{booglengte}}(AB)}

Zodat voor M {\displaystyle M} geldt:

M = 2 π   0 e x 1 + ( ( e x ) ) 2 d x = 2 π 0 e x 1 + e 2 x d x {\displaystyle M=2\pi \int _{-\ \infty }^{0}{{{e}^{x}}{\sqrt {1+{{(({{e}^{x}})')}^{2}}}}}\mathrm {d} x=2\pi \int _{-\,\infty }^{0}{{{e}^{x}}{\sqrt {1+{{e}^{2x}}}}\mathrm {d} x}}

Met de substitutie e x = t {\displaystyle {{e}^{x}}=t} , waarbij e x d x = d t {\displaystyle {{e}^{x}}\mathrm {d} x=\mathrm {d} t} , is dan:

M = 2 π 0 1 1 + t 2   d t = 2 π     1 2 P = π P {\displaystyle M=2\pi \int _{0}^{1}{{\sqrt {1+{{t}^{2}}\ }}\mathrm {d} t=2\pi \ \cdot \ {\tfrac {1}{2}}P=\pi P}}

Voetnoten

  1. Latus rectum wordt meestal vertaald als rechte zijde. Bijvoorbeeld:
    AW Grootendorst. Jan de Witt – Elementa Curvarum Linearum – Liber Primus, 1997. voor de Stichting Mathematisch Centrum, blz 62-63.
  2. A Davidse. Christiaan Huygens in het Nederlands. In: Œuvres XI, Meetkunde-problemen 1645, nr. IV. Via: de website van A. Davidse en via: (la) Internet Archive.

Literatuur

  • DJE Schrek. Beginselen der Analytische Meetkunde, 1918. Groningen: P. Noordhoff n.v., 15e druk, 1963, blz 87-101.
  • J Sondow. The parbelos, a parabolic analog of the arbelos., 2012. in American Mathematical Monthly, vol 120, 2013, blz 929-935, via: Internet Archive

Websites

  • MathWorld. Universal Parabolic Constant.
  • rij A103710 in OEIS, decimale ontwikkeling van P {\displaystyle P}