Nucleoporine

De nucleoporinen zijn een groep structuureiwitten die de bouwstenen vormen van kernporiën.[1] Kernporiën zijn grote structuren die ingebed zijn in het kernmembraan van de celkern en de kanalen zijn waardoorheen macromoleculen (RNA en eiwitten) getransporteerd kunnen worden. Kernporiën maken daarnaast het passief transport van kleine moleculen mogelijk. Nucleoporines zijn in staat om moleculen met een zeer hoge snelheid door het kernmembraan heen te vervoeren. Een enkele kernporie kan elke minuut wel 60.000 eiwitmoleculen laten passeren.[2]

De eiwitfamilie bestaat uit ongeveer 30 eiwitten, waarvan nucleoporine 62 (p62) het meest voorkomt.[3] Het p62-eiwit wordt gesynthetiseerd als een hydrofiele cytoplasmatische precursor van 61 kDa. Vervolgens vinden modificaties plaats, zoals de toevoeging van N-acetylglucosamine-residuen. Na assemblage met andere eiwitten wordt het ingebed in het kernmembraan.[4]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ (en) Doye V, Hurt E (1997). From nucleoporins to nuclear pore complexes. Current Opinion in Cell Biology 9 (3): 401–11. PMID 9159086. DOI: 10.1016/S0955-0674(97)80014-2.
  2. ↑ (en) Lodish H (2013). Molecular Cell Biology, Seventh. Worth Publ., New York. ISBN 978-1-4292-3413-9.
  3. ↑ (en) Han I, Oh ES, Kudlow JE (2000). Responsiveness of the state of O-linked N-acetylglucosamine modification of nuclear pore protein p62 to the extracellular glucose concentration. The Biochemical Journal 350 Pt 1: 109–14. PMID 10926833. PMC 1221231. DOI: 10.1042/0264-6021:3500109.
  4. ↑ (en) Davis LI, Blobel G (1987). Nuclear pore complex contains a family of glycoproteins that includes p62: glycosylation through a previously unidentified cellular pathway. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 84 (21): 7552–6. PMID 3313397. PMC 299337. DOI: 10.1073/pnas.84.21.7552.