Mono-oxygenase

Structuur van TetX-mono-oxygenase in complex een cycline-eiwit

De mono-oxygenasen vormen een groep enzymen die in staat zijn om een hydroxylgroep te binden aan hun substraat. De enzymen komen voor in veel verschillende stofwisselingsroutes.[1] Bij deze binding wordt een dizuurstof-molecuul (O2) gereduceerd tot een hydroxylgroep (OH) en een watermolecuul (H2O). Daarbij reageert NAD(P)H als oxidator.[2] De mono-oxygenasen worden geclassifeerd als oxidoreductasen omdat ze betrokken zijn bij de katalyse van een redoxreactie.

Functie

Mono-oxygenase is onder andere betrokken bij intercellulaire communicatie. Een van de belangrijkste mono-oxygenasen, het cytochroom P450 omega-hydroxylase, wordt in de cel gebruikt om arachidonzuur om te zetten in het signaalmolecuul 20-hydroxyeicosatetraeenzuur of om andere signaalmoleculen te inactiveren, bijvoorbeeld door hydroxylering van leukotrieen.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ (1992). Functional and evolutionary relationships among diverse oxygenases. Annu. Rev. Microbiol. 46: 565–601. PMID 1444267. DOI: 10.1146/annurev.mi.46.100192.003025.
  2. ↑ (1999). Phe161 and Arg166 variants of p-hydroxybenzoate hydroxylase. Implications for NADPH recognition and structural stability. FEBS Lett. 443 (3): 251–255. PMID 10025942. DOI: 10.1016/S0014-5793(98)01726-8.