Llautu

Inca-hoofd met llautu en mascapaicha (symbool van macht), uit Peru. Tussen 1400 en 1533, Museo de América

Een llautu (hispanisering van een Quechua woord)[1][2] was een Inca-haarband, vaak gemaakt van van wol van kameelachtigen (vaak vicuña).[3][4][5] Meestal was een llautu een teken van adel.[6] De Sapa Inca droeg er een (hij werd zelfs gemummificeerd met deze hoofdband).[7] Boven de Llautu kon hij een aigrette dragen die bestond uit twee veren van een vogel die Ccorecuenque wordt genoemd. Deze veren, 20 tot 25 centimeter lang, waren dwarsgestreept met wit en zwart, en moesten elk van een andere vleugel komen, om een symmetrisch uiterlijk te bieden.[8]


Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ Diccionario Quechua - Español - Quechua, Academía Mayor de la Lengua Quechua, Gobierno Regional Cusco, Cusco 2005
  2. ↑ Teofilo Laime Ajacopa, Diccionario Bilingüe Iskay simipi yuyayk'ancha, La Paz, 2007
  3. ↑ Metropolitan Museum of Art, Male figurine 1400–1533. Gearchiveerd op 21 oktober 2023.
  4. ↑ René Naville, Sanctuaires incas dans la Cordillère des Andes, in Société suisse des américanistes, september 1958
  5. ↑ Maria Rostworowski, Le grand inca, Taillandier. Gearchiveerd op 14 april 2024.
  6. ↑ Merriam-Webster, Llautu. Gearchiveerd op 28 november 2023.
  7. ↑ Jean-Hervé Daude, Les couvre-chefs en pierre de lave rouge des moai, appelés pukao, représenteraient des turbans andins, les llautu.
  8. ↑ Denis Ferdinand, Les plumes, leur valeur et leur emploi dans les arts au Mexique, au Pérou, au Brésil, dans les Indes et dans l'Océanie, 1875. Gearchiveerd op 30 november 2023.