Keith Lee

Keith Lee
Keith Lee in april 2018
Persoonlijke informatie
Bijnaam "Blackzilla"
"Limitless"
Volledige naam Keith Lee
Geboorteplaats Wichita Falls, Texas
Geboortedatum 8 november 1984
Lengte 188 cm
Gewicht 151 kg
Carrière
Debuut februari 2005
Ringnaam Kevin Paine
Keith Lee
Trainer/coach Tim Brooks
Discipline Sportentertainment
Overige beroep(en) Professioneel worstelen
(en) IMDb-profiel

Keith Lee[1] (Wichita Falls, Texas, 8 november 1984)[1] is een Amerikaans professioneel worstelaar die sinds 2022 actief is voor de worstelorganisatie All Elite Wrestling (AEW).

Lee is vooral bekend van zijn tijd bij WWE en Ring of Honor (ROH), evenals op het onafhankelijk circuit voor organisaties zoals Evolve, All American Wrestling (AAW) en Pro Wrestling Guerrilla (PWG). Hij is voormalige PWG World Champion, NXT Champion en NXT North American Champion.[2][3]

In mei 2018 tekende hij bij WWE en werd verwezen naar WWE's NXT brand, waar hij als eerste worstelaar in WWE het NXT en North American Championship gelijktijdig behield. In augustus 2020 werd hij verwezen naar het hoofdrooster. Op 4 november 2021 werd hij vrijgegeven van zijn contract.

Professioneel worstel-carrière (2015-)

Ring of Honor (2015–2017)

Tijdens 2015, maakte Lee verschijnen bij de worstelorganisatie Ring of Honor (ROH) met Shayne Taylor en noemde hunzelf "Pretty Boy Killers" (PBK).

Op 27 augustus 2016, bij het evenement Field of Honor, participeerde PBK in een tag team gauntlent match voor het ROH World Tag Team Championship, maar werd gewonnen door The Addiction.[4] Bij het evenement At All Star Extravaganza VIII op 30 september 2016, worstelde PBK tegen The All Night Express, War Machine en de team van Colt Cabana en Dalton Castle in een Four Corner Survival match om de eerst volgende tegenstander te worden voor het ROH World Tag Team Championship, maar verloren.[5] In januari 2017 had Taylor een contract ondertekend met ROH.[6] Tijdens een show op 14 januari 2017 in Atlanta raakte, PBK in een vete met The Briscoe Brothers toen Lee en Taylor hen aanvielen en Jay Briscoe door een tafel sloegen. De volgende dag kondigde Lee verrassend aan dat hij ROH gaat verlaten.[7][8] Op 3 februari 2017, hadden Lee en Taylor een wedstrijd tegen de Briscoe Brothers dat geen winnaar opleverde.[9] Dat was Lee zijn laatste verschijning in ROH.

Evolve (2017–2018)

Lee had een contract getekend bij Evolve in januari 2017 en verscheen bij het evenement Evolve 76 en verloor van Chris Hero.[10] Hij maakte zijn terugkeer op 24 februari 2017 bij het evenement Evolve 78 en won van Zack Sabre Jr.[11] De volgende dag won hij van Tracy Williams bij het evenement Evolve 79.[12] Lee kreeg tevergeefs zijn eerste kampioenschapswedstrijd tegen Matt Riddle voor he WWN Championship op 25 juni 2017 bij het evenement Evolve 87.[13] Op 14 oktober 2017, won hij het WWN Championship van Riddle bij het evenement Evolve 94 in een Last Man Standing wedstrijd.[14] Hij verloor de titel aan Austin Theory op 6 april 2018 bij het evenement Evolve 103.[15] Op 20 mei 2018, had Lee zijn laatste wedstrijd, in Evolve, tegen Matt Riddle voor het Evolve Championship die hij verloor. Lee verliet de ring emotioneel.[16][17]

Pro Wrestling Guerrilla (2017–2018)

Op 18 maart 2017, maakte Lee zijn debuut bij Pro Wrestling Guerrilla (PWG) bij het evenement Nice Boys (Don't Play Rock N' Roll) in een triple threat wedstrijd tegen Brian Cage en Sami Callihan die hij verloor.[18] Bij het evenement Game Over, Man verloor hij van Jeff Cobb.[19] Op 19 mei 2017, bij het evenement Head Like A Cole, won hij zijn eerste wedstrijd in PWG van Trevor Lee.[20] Bij het evenement Pushin Forward Back op 7 juli 2017, won hij van Lio Rush en Trent.[21] In september 2017 maakte hij om naar de finale te gaan bij de 2017 Battle of Los Angeles, maar verloor van Ricochet.[22] Op 23 maart 2018, bij het evenement Time Is a Flat Circle, bekwam bij PWG World Champion door een overwinning op Chuck Taylor.[23] Bij het evenement All Star Weekend 14 op 21 april 2018, verloor hij de titel aan Walter.[24]

WWE (2018–2021)

NXT (2018–2020)

Voordat Lee officieel tekende bij WWE, ontving Lee een zo gehete "try-out" in 2008, hoewel dit er niet toe leidde dat hij werd aangenomen. Op een aflevering van Raw, op 30 maart 2009, was Lee te zien als een beveiliger.[25] Op 5 april 2018, tijdens WrestleMania Axxess, maakte Lee een verschijning voor NXT en won van Kassius Ohno.[26] Op 1 mei 2018, werd er aangekondigd dat Lee heeft getekend bij WWE.[27] Lee was te zien in het publiek bij het evenement NXT TakeOver: Chicago II op 16 juni 2018. Op 8 augustus 2018, maakte Lee zijn televisiedebuut op NXT, waar hij won van Marcel Barthel.[28] Gedurende de rest van 2018 worstelde Lee sporadisch op NXT, waarbij hij won van Luke Menzies en Kona Reeves, maar verloor van Lars Sullivan. Op 7 maart 2019, liep Lee een onbekende blessure op.[29] Door de blessure kwam er een vroegtijdig einde aan zijn geplande vete met Dominik Dijakovic, tegen wie hij de komende twee maanden zou moeten vechten. Lee keerde terug op een house show op 8 april 2019.[30] Op 1 november 2019, was Lee een van de NXT worstelaars die de aflevering van SmackDown van die avond binnenstormden.[31] Bij het evenement NXT TakeOver: WarGames op 23 november 2019, maakte Lee deel uit van de team van Tommaso Ciampa en wonnen van The Undisputed Era (Adam Cole, Bobby Fish, Kyle O'Reilly en Roderick Strong) in een WarGames wedstrijd.[32] De avond er na maakte hij deel uit van Team NXT in een 5-tegen-5-tegen-5-tegen Survivor Series eliminatie wedstrijd tegen Team SmackDown en Team Raw bij het gelijknamig evenement.[33] Hij was de laatste over van zijn team en was geëlimineerd door Roman Reigns, ook de laatste over van zijn team, wat SmackDown leidde voor de winst.[33]

Op 8 januari 2020, aflevering van NXT, won Lee een fatal 4-way wedstrijd van Cameron Grimes, Damian Priest en Dominik Dijakovic en bekwam de eerst volgende tegenstander voor het NXT North American Championship, een titel die hij won op een aflevering van NXT op 22 januari 2020.[34][35] Op 26 januari 2020, participeerde Lee in de Royal Rumble wedstrijd bij het gelijknamige evenement, maar werd geëlimineerd door WWE Champion Brock Lesnar.[36] Lee heeft zijn titel succesvol verdedigd tegen Dominik Dijakovic bij het evenement NXT TakeOver: Portland en NXT TakeOver: In Your House tegen Johnny Gargano.[37][38] Bij het evenement The Great American Bash, behield Lee zijn NXT North American Championship en won het NXT Championship van Adam Cole in een Winner Takes All wedstrijd, wat hem een double champion maakte (NB: dubbele kampioen) en is hiermee de eerste worstelaar die het NXT en North American Championship gelijktijdig behield.[39] Op 22 juli 2020, aflevering van NXT, heeft Lee vrijwillig het NXT North American Championship vrijgesteld en startte een vete met Karrion Kross over het NXT Championship.[40] Bij het evenement NXT TakeOver XXX, verloor Lee de titel aan Kross, wat zijn laatste wedstrijd was in NXT.[41]

Raw (2020–2021)

Bij het evenement SummerSlam, werd er aangekondigd dat Lee naar Raw komt en zijn debuut zou maken op de dag na SummerSlam.[42] Lee had zijn debuutwedstrijd op 24 augustus 2020, bij een aflevering Raw, waar hij verloor van Randy Orton door diskwalificatie door een tussenkomst van WWE Champion Drew McIntyre.[43] Bij het evenement Payback, was de wedstrijd tussen Lee en Orton opnieuw gepland. Lee won.[44] Bij het evenement Survivor Series op 22 november 2020, maakte Lee deel uit van Team Raw met Braun Strowman, AJ Styles, Riddle en Sheamus en wonnen van Team SmackDown (Jey Uso, Kevin Owens, Seth Rollins, King Corbin & Otis).[45]

Lee zou strijden voor het WWE Championship en deelnemen aan een triple threat wedstrijd, waar de winnaar een wedstrijd voor het WWE Championship zou ontvangen bij het evenement TLC: Tables, Ladders & Chairs, maar verloor van AJ Styles.[46] Op 4 januari 2021, aflevering van Raw, daagde Lee tevergeefs McIntyre uit voor het WWE Championship.[47] De volgende maand zou Lee een wedstrijd hebben tegen Riddle en Bobby Lashley voor het WWE United States Championship bij het evenement Elimination Chamber, maar werd uit de wedstrijd gehaald door een blessure.[48] Lee onthulde later dat hij positief getest was voor COVID-19, gevolgd door een ontsteking in het hart. Hij was op dat moment aan het vechten voor zijn leven.[49][50][51] Na vijf maanden inactief geweest te zijn, keerde Lee terug op 19 juli 2021 op een aflevering van Raw, waar hij de uitdaging van WWE Champion Bobby Lashley uitdaagde, wat resulteerde in een nederlaag.[52] Na een aantal wedstrijden op Raw, werd Lee op 4 november 2021 vrijgegeven van zijn contract door WWE.[53]

All Elite Wrestling (2022—)

Lee maakte op 9 februari 2022 zijn debuut bij All Elite Wrestling (AEW) tijdens een aflevering van AEW Dynamite, na speculatie vanuit Tony Khan over een zogenaamde 'verboden deur' debutant.[54]

Privé

Op 11 februari 2021, werd Lee verloofd met professioneel worstelaarster Mia Yim die worstelt onder de ringnaam Reckoning op SmackDown.[55]

Films

Film Rol Jaar
The Main Event Smooth Operator 2020[56]

Prestaties

Lee als WWN Champion
  • Inspire Pro Wrestling
    • Inspire Pro Pure Prestige Championship (1 keer)[57]
  • North American Wrestling Allegiance
    • NAWA Tag Team Championship (1 keer) – met Li Fang[57]
  • Pro Wrestling Guerrilla
    • PWG World Championship (1 keer)[57]
  • Pro Wrestling Illustrated
    • Gerangschikt op nummer 100 van de top 500 single worstelaars in de PWI 500 in 2017[58]
    • Gerangschikt op nummer 59 van de top 500 single worstelaars in de PWI 500 in 2018[58]
    • Gerangschikt op nummer 157 van de top 500 single worstelaars in de PWI 500 in 2019[58]
    • Gerangschikt op nummer 11 van de top 500 single worstelaars in de PWI 500 in 2020[58]
  • Sports Illustrated
    • Gerangschikt op nummer 10 van de 10 Best Male Wrestlers in 2017[59]
  • VIP Wrestling
    • VIP Heavyweight Championship (1 keer)[57]
    • VIP Tag Team Championship (1 keer) – met Shayne Taylor[57]
  • Wrestling Observer Newsletter
    • Match Of The Year (2017)[58]
    • Most Improved (2017)[58]
  • WWE
  • WWNLive
    • WWN Championship (1 keer)199s
  • Xtreme Championship Wrestling
    • XCW Heavyweight Championship (1 keer)[57]
    • XCW TNT Championship (1 keer)[57]

Referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b (en) Keith Lee. IMDb. Gearchiveerd op 23 juli 2021. Geraadpleegd op 27 mei 2021.
  2. ↑ (en) Dan Harold Niles, #AndNew: Keith Lee Wins PWG Championship. Last Word on Pro Wrestling (24 maart 2018). Geraadpleegd op 27 mei 2021.
  3. ↑ (en) Mike Chiari, Keith Lee Beats Adam Cole to Win NXT Title, Retain North American Title. Bleacher Report (9 juni 2020). Gearchiveerd op 27 mei 2021. Geraadpleegd op 27 mei 2021.
  4. ↑ (en) Larry Csonka, ROH Field of Honor Results 8.27.16. 411MANIA (27 augustus 2016). Gearchiveerd op 29 augustus 2016. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  5. ↑ (en) Sean Sedor, ROH All-Star Extravaganza VIII Results & Review. Voices of Wrestling (1 oktober 2016). Gearchiveerd op 22 juni 2021. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  6. ↑ (en) Harald Math, ROH News: Shane Taylor signs with Ring of Honor. www.sportskeeda.com (2 januari 2017). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  7. ↑ (en) Wayne Daly, Keith Lee Discusses Leaving ROH, Advice From The Undertaker & More. www.wrestling-news.net (16 juli 2017). Gearchiveerd op 15 augustus 2023. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  8. ↑ Keith Lee, [https://twitter.com/RealKeithLee/status/820716539380908034 LIMITLESS ANNOUNCEMENT: I have officially inked a deal with @WWNEVOLVE . Prepare to #BaskInMyGlory on a whole new level. #iAmLimitless]. Twitter (15 januari 2017). Gearchiveerd op 11 november 2020. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  9. ↑ (en) Wayne Daly, ROH Results: Undisputed Legacy – San Antonio, TX (2/3). www.wrestling-news.net (4 februari 2017). Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  10. ↑ (en) Sean Sedor, EVOLVE 76 Results & Review. Voices of Wrestling (28 januari 2017). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  11. ↑ (en) Wayne Daly, EVOLVE 78 iPPV Results – Joppa, MD (2/24). www.wrestling-news.net (25 februari 2017). Gearchiveerd op 15 augustus 2023. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  12. ↑ (de) CAGEMATCH » Events Database » EVOLVE 79. www.cagematch.net. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  13. ↑ (en) Andrew Ravens, EVOLVE 87 Results. eWrestlingNews.com (26 juni 2017). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  14. ↑ (en) Claire Elizabeth, Evolve 94 live results: Riddle vs. Lee II: Last Man Standing. Cageside Seats (14 oktober 2017). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  15. ↑ (en) JJ Williams, EVOLVE 103 results: Matt Riddle vs. Daisuke Sekimoto. Wrestling Observe Figure Four Online (6 april 2018). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  16. ↑ (en) JJ Williams, EVOLVE 105 results: Matt Riddle vs. Keith Lee. Wrestling Observer Figure Four Online (21 mei 2018). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  17. ↑ (en) Matthew McFarlin, Keith Lee ends EVOLVE run with emotional farewell. Slam Wrestling (22 mei 2018). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  18. ↑ (en) News, PWG 03/18/17 Nice Boys Don't Play Rock N Roll Results. PWPonderings (19 maart 2017). Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  19. ↑ (en) Jake St-Pierre, Guerrilla Reviewfare: PWG Game Over, Man!. 411MANIA (30 juni 2017). Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  20. ↑ (en) Sean Ross Sapp, PWG: Head Like A Cole Results: Adam Cole Says Goodbye, Chosen Bros, Young Bucks, ReDragon, Keith Lee, Title Match | Fightful News. www.fightful.com (20 mei 2017). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  21. ↑ (en) F4W, PWG Pushin Forward Back results: Zack Sabre Jr. vs. Chuck Taylor. Wrestling Observer Figure Four Online (8 juli 2017). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  22. ↑ (en) Claire Elizabeth, PWG BOLA 2017 results: Final Stage. Cageside Seats (3 september 2017). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  23. ↑ (en) Bryan Rose, PWG Time is a Flat Circle results: Chuck Taylor vs. Keith Lee. Wrestling Observer Figure Four Online (24 maart 2018). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  24. ↑ (de) PWG All Star Weekend 14 - Tag 2. www.cagematch. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  25. ↑ WWE, Triple H and the McMahons attack Legacy: Raw, March 30, 2009. YouTube (27 maart 2012). Gearchiveerd op 1 november 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  26. ↑ (en) Daniel Wood, WWE Axxess Session One results - 5th April 2018. www.sportskeeda.com (6 april 2018). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  27. ↑ (en) Kevin Parvizi, Report: Keith Lee Signs Contract With WWE. Daily DDT (2 mei 2018). Gearchiveerd op 27 mei 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  28. ↑ (en) WWE NXT results, Aug. 8, 2018: Volatile brawl leads to massive NXT Title clash at TakeOver: Brooklyn IV. WWE. Gearchiveerd op 21 april 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  29. ↑ (en) Jeremy Lambert, Report: Keith Lee Out Of Action With Undisclosed Injury | Fightful News. www.fightful.com. Gearchiveerd op 27 februari 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  30. ↑ (en) Andrew Ravens, Keith Lee Returns To Action At NXT Live Event. SEScoops (19 april 2019). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  31. ↑ The night NXT took over SmackDown: SmackDown, Nov. 1, 2019. YouTube (1 november 2020). Gearchiveerd op 1 november 2019. Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  32. ↑ (en) Erik Beaston, WWE NXT TakeOver: WarGames 2019 Results: Winners, Grades, Reaction, Highlights. Bleacher Report (24 november 2019). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  33. ↑ a b (en) Erik Beaston, WWE Survivor Series 2019 Results: Winners, Grades, Reaction and Highlights. Bleacher Report (25 november 2019). Gearchiveerd op 21 mei 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  34. ↑ (en) Jordan Garretson, WWE NXT results, Jan. 8, 2020: Keith Lee punches his ticket for North American Title opportunity. WWE (7 januari 2020). Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  35. ↑ (en) Jordan Garretson, WWE NXT results, Jan. 22, 2020: Keith Lee captures the NXT North American Title. WWE (21 januari 2020). Gearchiveerd op 20 april 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  36. ↑ WWE, FULL MATCH - 2020 Men’s Royal Rumble Match: Royal Rumble 2020. YouTube (31 januari 2021). Geraadpleegd op 30 mei 2021.
  37. ↑ (en) Erik Beaston, WWE NXT TakeOver: Portland Results: Winners, Grades, Reaction, Highlights. Bleacher Report (17 februari 2020). Gearchiveerd op 23 mei 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  38. ↑ (en) Anthony Mango, WWE NXT TakeOver: In Your House Results: Reviewing Top Highlights and Low Points. Bleacher Report (8 juni 2020). Gearchiveerd op 15 augustus 2023. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  39. ↑ (en) King July 9, 7/8 NXT TV results: Moore's review of the Great American Bash night two with NXT Champion Adam Cole vs. NXT North American Champion Keith Lee for both titles, Mia Yim vs. Candice LeRae in a Street Fight, Legado Del Fantasma vs. Drake Maverick, Tyler Breeze, and Fandango, Johnny Gargano vs. Isaiah Scott. Pro Wrestling Dot Net (8 juli 2020). Gearchiveerd op 23 juni 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  40. ↑ (en) WWE NXT results, July 22, 2020. WWE. Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  41. ↑ (en) The Doctor Chris Mueller, WWE NXT TakeOver XXX Results: Winners, Grades, Reaction and Highlights. Bleacher Report (23 augustus 2020). Gearchiveerd op 10 mei 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  42. ↑ (en) Jason Powell, WWE SummerSlam results: Powell's review of Drew McIntyre vs. Randy Orton for the WWE Championship, Braun Strowman vs. The Fiend for the WWE Universal Championship, Mandy Rose vs. Sonya Deville in a No DQ, loser leaves WWE match, Asuka challenges for two titles. Pro Wrestling Dot Net (23 augustus 2020). Gearchiveerd op 8 mei 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  43. ↑ (en) Monday Night Raw results: Aug. 24, 2020. WWE. Gearchiveerd op 29 oktober 2020. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  44. ↑ (en) Anthony Mango, WWE Payback 2020 Results: Reviewing Top Highlights and Low Points. Bleacher Report (31 augustus 2020). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  45. ↑ (en) Anthony Mango, WWE Survivor Series 2020 Results: Reviewing Top Highlights and Low Points. Bleacher Report (23 november 2020). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  46. ↑ (en) Jason Powell, 11/30 WWE Raw Results: Powell's live review of AJ Styles vs. Keith Lee vs. Riddle in a Triple Threat for a shot at the WWE Championship, Jeff Hardy vs. Elias in a Symphony of Destruction match, Alexa Bliss hosts "A Moment of Bliss" with guest Randy Orton, WWE TLC build. Pro Wrestling Dot Net (1 december 2020). Gearchiveerd op 10 april 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  47. ↑ (en) Raw results: Jan. 4, 2021. WWE. Gearchiveerd op 26 september 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  48. ↑ (en) Joseph Zucker, Keith Lee Ruled Out of U.S. Title Match at WWE Elimination Chamber with Injury. Bleacher Report (21 februari 2021). Gearchiveerd op 2 juni 2021. Geraadpleegd op 31 mei 2021.
  49. ↑ (en) Jeffrey Harris, Keith Lee Shares Details of His Recent Absence From WWE TV, Reveals Medical Issue He Faced. 411MANIA (12 augustus 2021). Gearchiveerd op 12 augustus 2021. Geraadpleegd op 14 augustus 2021.
  50. ↑ (en) Joseph Currier, Wrestling Observer, WWE's Keith Lee Reveals COVID-19 Caused Long Absence in 'Fight Against Death'. Sports Illustrated (12 augustus 2021). Gearchiveerd op 13 augustus 2021. Geraadpleegd op 14 augustus 2021.
  51. ↑ Keith Lee, End of January to Now.. YouTube (12 augustus 2021). Geraadpleegd op 14 augustus 2021.
  52. ↑ (en) WWE.com Staff, Raw results, July 19, 2021: Nikki A.S.H. becomes new Raw Women's Champion to cap off wild night of surprises. WWE (19 juli 2021). Gearchiveerd op 22 juli 2021. Geraadpleegd op 21 juli 2021.
  53. ↑ (en) Tyler Conway, Report: Keith Lee, Karrion Kross, Nia Jax Among WWE Stars Released from Contracts. Bleacher Report (4 november 2021). Gearchiveerd op 6 november 2021. Geraadpleegd op 5 november 2021.
  54. ↑ https://twitter.com/tonykhan/status/1489819394205270018. Twitter. Gearchiveerd op 10 februari 2022. Geraadpleegd op 10 februari 2022.
  55. ↑ (en) Joseph Zucker, WWE's Keith Lee, Mia Yim Announce Engagement with Twitter Photo. Bleacher Report (12 februari 2021). Gearchiveerd op 27 mei 2021. Geraadpleegd op 27 mei 2021.
  56. ↑ (en) Ali Akber, 5 interesting things you need to know about Keith Lee. www.sportskeeda.com (25 augustus 2020). Gearchiveerd op 27 mei 2021. Geraadpleegd op 27 mei 2021.
  57. ↑ a b c d e f g h i (de) CAGEMATCH » Wrestlers Database » Keith Lee » Titles. www.cagematch.net. Geraadpleegd op 27 mei 2021.
  58. ↑ a b c d e f (de) CAGEMATCH » Wrestlers Database » Keith Lee » Awards. www.cagematch.net. Geraadpleegd op 27 mei 2021.
  59. ↑ (en) Justin Barrasso, SI’s Top 10 Wrestlers of the Year. Sports Illustrated (29 december 2017). Gearchiveerd op 8 januari 2021. Geraadpleegd op 27 mei 2021.
  60. ↑ (en) Chris Aiken, WWE NXT live results: Year-end award winners revealed. Wrestling Observer Fiure Four Online (1 januari 2020). Gearchiveerd op 12 april 2021. Geraadpleegd op 27 mei 2021.