Hydropelta

Hydropelta
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Laat-Jura
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Testudines
Familie:Eurysternidae
Geslacht
Hydropelta
von Meyer, 1860
Typesoort
Chelone meyeri
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Hydropelta[1] is een geslacht van uitgestorven schildpadden uit het Laat-Jura uit mariene afzettingen in het Jura-gebergte in Oost-Frankrijk.

Naamgeving

Victor Thiollière benoemde in 1851 een soort van Chelone: Chleone meyeri. De soortaanduiding eert Hermann von Meyer.[2] In 1860 werd het geslacht door Von Meyer omgedoopt tot Hydropelta, 'waterschild'.

Het holotype is MHNL 20015611, een gedeeltelijk schild gevonden in de lithografische kalksteen van Cerin, die dateert uit het late Kimmeridgien. Van het schild is de rechterhelft bewaard; Thiollière en Von Meyer zagen deze nog aan voor de linkerhelft. Verder zijn er geen exemplaren bekend.

Net als veel andere eurysternide taxa, is Hydropelta soms beschouwd als dezelfde soort als Eurysternum; Oertel (1915) zag het als een synoniem van dat geslacht. Lapparent de Broin et al. (1996) meenden dat het mogelijk een synoniem was van Solnhofia.

Beschrijving

Hydropelta onderscheidt zich echter van andere eurysterniden door de goed ontwikkelde costoperiferale fontanellen, een puntige en verlengde voorste lob van het plastron en een grote buitenste fontanel in het plastron.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Fossilworks: Hydropelta. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 22-08-2022.
  2. THIOLLIèRE, V. 1850. "Continuation des indications sommaires surles espèces fossiles d’animaux et végétaux recueillies dans le gisement de Cirin". Annales des Sciences Physiques et Naturelles d’Agriculture et d’Industrie de Lyon 32: 128–129.
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Hydropelta op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.