Bernie Bickerstaff

Bernie Bickerstaff
Bernie Bickerstaff in 2009
Bernie Bickerstaff in 2009
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboortedatum 2 november 1943
Geboorteplaats Benham, Verenigde Staten
Lengte 191 cm
Gewicht 84 kg
Collegeteams
1961-1963
1964-1966 		Rio Grande College Redmen
San Diego Toreros
Getrainde clubs
1968-1969
1969-1973
1973-1974
1974-1985
1976-1977
1985-1990
1995-1996
1997
1997-1999
1999-2001
2004-2007
2008-2010
2010-2012
2012-2013
2012
2013-2014 		Vlag van Verenigde Staten San Diego Toreros (assistent)
Vlag van Verenigde Staten San Diego Toreros
Vlag van Verenigde Staten Capital Bullets (assistent)
Vlag van Verenigde Staten Washington Bullets (assistent)
Vlag van Puerto Rico Rio Piedras Basketball
Vlag van Verenigde Staten Seattle SuperSonics
Vlag van Verenigde Staten Denver Nuggets
Vlag van Verenigde Staten Washington Bullets
Vlag van Verenigde Staten Washington Wizards
Vlag van Verenigde Staten St. Louis Swarm
Vlag van Verenigde Staten Charlotte Bobcats
Vlag van Verenigde Staten Chicago Bulls (assistent)
Vlag van Verenigde Staten Portland Trail Blazers (assistent)
Vlag van Verenigde Staten Los Angeles Lakers (assistent)
Vlag van Verenigde Staten Los Angeles Lakers (interim)
Vlag van Verenigde Staten Cleveland Cavaliers (assistent)
Portaal  Portaalicoon   Basketbal

Bernard Tyrone Bickerstaff (Benham, 2 november 1943) is een Amerikaans voormalig basketbalcoach, manager en sportcommentator.

Carrière

Bickerstaff groeide op in Benham in de staat Kentucky, Benham was een oude mijner stad.[1] Hij ging naar school op East Benham High School dat toen nog voor enkel zwarte studenten was.[1] De school speelde basketbal in in de zaal van Benham High School dat toen geen zwarte studenten toeliet maar de zaal liet gebruiken wanneer zij hem niet in gebruik hadden.[1]

Bickerstaff speelde van 1961 tot 1963 collegebasketbal voor de Rio Grande College Redmen.[2] Het verliet de ploeg in 1963 en werkte kort in de staalindustrie, een jaar later ging hij spelen voor de San Diego Toreros en speelde er tot in 1966.[3] In 1966 vervoegde hij de coachingstaff van de Toreros, hij werd in oktober 1969 gepromoveerd tot hoofdcoach.[4] Als hoofdcoach was hij bij de ploeg tot in augustus 1973 toen hij assistent werd bij de Capital Bullets onder K.C. Jones.[5] In 1976 bleef hij assistent onder Dick Motta en ook in 1980 toen Gene Shue hoofdcoach werd.[6][7]

In 1985 verliet hij de Bullets en tekende als hoofdcoach bij de Seattle SuperSonics in juni 1985.[8] In mei 1990 werd hij bij de SuperSonics vervangen door K.C. Jones.[9] Hij werd daarop vice-president of basketball operations bij de SuperSonics.[9] Begin juli 1990 verliet hij de SuperSonics en werd daarna algemeen manager bij de Denver Nuggets.[10] In februari 1995 werd hij ook hoofdcoach van de Nuggets na het vertrek van eerst Dan Issel en daarna interim-coach Gene Littles.[11] In februari 1996 werd Todd Eley benoemd tot algemeen manager, hij vervulde de taken al nadat Bickerstaff voor het seizoen hoofdcoach bleef en president van de Nuggets.[12]

Eind november 1996 trok hij zich terug als coach en werd opgevolgd door assistent-coach Dick Motta.[13] Hij bleef wel president en werd opnieuw algemeen manager.[14] In februari 1997 verliet hij zijn functies bij de Nuggets en werd hoofdcoach bij de Washington Bullets.[15] Hij bleef bij de club tot zijn ontslag in april 1999.[16] Eind april 1999 nam hij een coachingsconsultant functie op bij de Harlem Globetrotters en vervulde deze tot in 2002.[17] In september 1999 werd hij de hoofdcoach van de St. Louis Swarm uit de nieuw opgerichte IBL.[18] Hij bleef bij de club tot het opheffen van de competitie in 2001 en won tweemaal de titel en werd tweemaal IBL Coach of the Year.

In februari 2003 werd hij algemeen manager van de Charlotte Sting en bleef in functie tot in oktober 2003.[19] Hij werd in 2003 benoemd tot coach en algemeen manager van de nieuwe Charlotte Bobcats.[20] In 2007 werd zijn job als hoofdcoach niet verlengd maar hij bleef wel aan als algemeen manager.[21] Een jaar later in mei 2008 verliet hij de Bobcats definitef.[22] In juli 2008 werd hij assistent-coach bij de Chicago Bulls onder Vinny Del Negro, na zijn ontslag in 2010 werd ook Bickerstaff zijn contract niet verlengd.[23][23]

In juli 2010 werd hij assistent-coach bij de Portland Trail Blazers onder Nate McMillan.[24] In 2012 werd hij assistent-coach onder Mike Brown bij de Los Angeles Lakers.[25] Na het ontslag van Brown was hij ook even interim-coach om daarna weer assistent te worden onder Mike D'Antoni, aan het einde van het seizoen werd hij ontslagen door de Lakers.[26][27] In juni 2013 werd hij assistent-coach bij de Cleveland Cavaliers opnieuw onder Mike Brown.[28] In 2014 ontving hij de Chuck Daly Lifetime Achievement Award voor zijn coachingscarrière.[29] In 2014 werd hij Senior Basketball Advisor bij de Cleveland Cavaliers.

Privéleven

Bickerstaffs zoon J.B. Bickerstaff werd ook een basketbalcoach. In zijn geboorteplaats Benham werd een stuk autoweg naar hem vernoemd: Bernard Bickerstaff Boulevard. Bickerstaff was naast zijn werk als coach en manager ook nog sportcommentator voor onder meer Washington Wizards, San Antonio Spurs, NBA en Sporting News Radio.

Erelijst

Als coach

  • Horace Mann Award for Leadership: 1987
  • Sports Person of the Year van de New York Pro-Am Basketball Association: 1987
  • USD's Chet & Marguerite Pagni Family Athletic Hall of Fame: 1994[30]
  • IBL Coach of the Year: 2000, 2001
  • IBL-kampioen: 2000, 2001
  • WCC Hall of Honor: 2009[30]
  • John McClendon Minority Athletics Administrators Hall of Fame: 2010
  • Breitbard Hall of Fame: 2012
  • URG Athletic Hall of Fame: 2013[31]
  • Chuck Daly Lifetime Achievement Award: 2014[32]
  • Kentucky Hall of Fame: 2018[33]

Als assistent-coach

  • NBA-kampioen: 1978
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b c (en) Cobb, David, Bickerstaff Boulevard: The Grizzlies coach's road to NBA, sports history in Memphis. The Commercial Appeal. Geraadpleegd op 3 juli 2024.
  2. ↑ (en) "Ex-East Benham Star Leads Rio Grande", The Harlan Daily Enterprise, 14 december 1962. – via Newspapers.com.
  3. ↑ (en) USD offered Bernie Bickerstaff launching point for rich basketball life. San Diego Union-Tribune (11 februari 2021). Geraadpleegd op 3 juli 2024.
  4. ↑ (en) "Phil Wooten Will Remain at San Diego", The Spokesman-Review, 16 oktober 1969. – via Newspapers.com.
  5. ↑ (en) "San Diego Coach Going With Bullets", Albuquerque Journal, 14 augustus 1973. – via Newspapers.com.
  6. ↑ (en) "Bullets Retain Assistant Coach", Hartford Courant, 16 september 1976. – via Newspapers.com.
  7. ↑ (en) "Bullets' Aide to Stay", The Tampa Tribune, 14 augustus 1980. – via Newspapers.com.
  8. ↑ (en) "Bickerstaff Takes 'Right Job' As Sonics Coach", Florence Morning News, 21 juni 1985.
  9. ↑ a b (en) "Seattle hires K.C. Jones", Fort Worth Star-Telegram, 15 mei 1990.
  10. ↑ (en) "Bickerstaff takes Nuggets GM post", Longview Daily News, 11 juli 1990.
  11. ↑ (en) "Bickerstaff returns to the bench", Daily Press, 21 februari 1995.
  12. ↑ (en) "Todd Eley", Winston-Salem Journal, 2 februari 1996.
  13. ↑ (en) "Bernie Bickerstaff resigns as coach", Longview Daily News, 26 november 1996.
  14. ↑ (en) "Dick Motta to take over Nuggets", Iowa City Press-Citizen, 27 november 1996.
  15. ↑ (en) "Bickerstaff leaves Nuggets to take over Bullets", Albany Democrat-Herald, 10 februari 1997.
  16. ↑ (en) "Bickerstaff fired; Brovelli takes over", The San Francisco Examiner, 5 april 1999.
  17. ↑ (en) "Trotters hire Bickerstaff", Ventura County Star, 22 april 1999.
  18. ↑ (en) "Bickerstaff is a surprise catch for IBL Swarm", St. Louis Post-Dispatch, 1 september 1999.
  19. ↑ STING: Bernie Bickerstaff. www.wnba.com. Geraadpleegd op 3 juli 2024.
  20. ↑ Bickerstaff to be coach and general manager of Charlotte Bobcats. ESPN.com. Geraadpleegd op 3 juli 2024.
  21. ↑ (en) Jordan: Bickerstaff won't return as Bobcats coach. ESPN.com (13 maart 2007). Geraadpleegd op 3 juli 2024.
  22. ↑ (en) Archive, View Author, BOBCATS FIRE BERNIE (9 mei 2008). Geraadpleegd op 3 juli 2024.
  23. ↑ a b (en) Writer, Staff, Harris, Bickerstaff join Bulls coaching staff. Rockford Register Star. Geraadpleegd op 4 juli 2024.
  24. ↑ (en) Bickerstaff, Williams join Blazers' coaching staff. ESPN.com (27 juli 2010). Geraadpleegd op 4 juli 2024.
  25. ↑ (en) Lakers Hire Assistant Coach Bernie Bickerstaff. SLAM (17 augustus 2012). Geraadpleegd op 4 juli 2024.
  26. ↑ (en) Remembering the Bernie Bickerstaff era. ESPN.com (18 november 2012). Geraadpleegd op 4 juli 2024.
  27. ↑ (en) Sources: Lakers dismiss Bickerstaff, Person. ESPN.com (7 mei 2013). Geraadpleegd op 4 juli 2024.
  28. ↑ (en) Vecenie, Sam, Cavs round out assistant coaching staff. Fear The Sword (28 juni 2013). Geraadpleegd op 4 juli 2024.
  29. ↑ (en) [email protected], Former Trail Blazers assistant coach Bernie Bickerstaff wins NBA's Chuck Daly award. oregonlive (6 juni 2014). Geraadpleegd op 4 juli 2024.
  30. ↑ a b (en) Bernie Bickerstaff to enter WCC's inaugural Hall of Honor class. University of San Diego Athletics (2 februari 2009). Geraadpleegd op 3 juli 2024.
  31. ↑ (en) Bickerstaff leads URG 2013 Hall of Fame class. RedStorm (11 september 2013).
  32. ↑ (en) Association, NBA Coaches, Bernie Bickerstaff 2014 Chuck Daly Lifetime Achievement Award | The Official Website of The NBA Coaches Association. nbacoaches.com (6 juni 2014). Geraadpleegd op 3 juli 2024.
  33. ↑ (en) Bob Baffert, Harlan County native Bernie Bickerstaff lead Kentucky Hall of Fame selections. https://www.wymt.com (27 juni 2018). Geraadpleegd op 3 juli 2024.