Bernhardaapje
| Bernhardaapje IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2015) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Plecturocebus bernhardi (van Roosmalen, van Roosmalen & Mittermeier, 2002) Originele combinatie Callicebus bernhardi | |||||||||||||
 | |||||||||||||
| Verspreidingsgebied van het bernhardaapje | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||
Bernhardaapje op  Wikispecies | |||||||||||||
| |||||||||||||
Het bernhardaapje (Plecturocebus bernhardi) is een zoogdier uit de familie van de sakiachtigen (Pitheciidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door van Roosmalen et al. in 2002.[2][3]
Kenmerken
De kop en ledematen van deze soort zijn grijsachtig zwart, op de rug meer roodbruinachtig. Het voorhoofd is iets lichter. De oren zijn zwart met witte borstels. De onderkant van het lichaam is donkeroranje. De staart is zwart op een wit “penseel” na.
Verspreiding
Deze soort komt voor tussen de Rio Madeira-Rio Jí-Rio Paraná- en de Rio Aripuanã-Rio Roosevelt-systemen, in de Braziliaanse staten Amazonas en Rondônia, in dezelfde regio waar Callibella voorkomt.
Naamgeving
De soort is genoemd naar wijlen Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bernhard van de Nederlanden, die volgens de beschrijvers van deze soort een halve eeuw lang een wereldleider is geweest in de natuurbescherming.
Literatuur
- Roosmalen, M.G.M. van, Roosmalen, T. van & Mittermeier, R.A. 2002. A taxonomic review of the titi monkeys, genus Callicebus Thomas, 1903, with the description of two new species, Callicebus bernhardi and Callicebus stephennashi, from Brazilian Amazonia. Neotropical Primates 10(suppl.):1-52, June 2002.
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ (en) Bernhardaapje op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Groves, C.P. (2005). "Order Primates". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 142. ISBN 978-0-8018-8221-0.
- ↑ Mammal Diversity Database (2023). Plecturocebus bernhardi (M. G. M. van Roosmalen, T. van Roosmalen, & Mittermeier, 2002). Mammal Diversity Database (Version 1.11). DOI: 10.5281/zenodo.7830771. Geraadpleegd op 31-12-2023.
· 
· 
Geslachten en soorten van sakiachtigen (Pitheciidae)
