Benitoiet

Mineraal

Chemische formule

BaTi(Si₃O₉)

Kleur

blauw, glauwgrijs, kleurloos

Streepkleur

wit

Hardheid

6 - 7

Glans

glasglans

Kristaloptiek

Kristalstelsel

hexagonaal

Brekingsindices

Ne 1,800 tot 1,804, No 1,756 - 1,757

Dubbele breking

0,047

Dispersie

0,044

Fluorescentie

sterk blauw

Luminescentie

intensief blauw

Pleochroïsme

sterk dichroisme

Overige eigenschappen

Veredeling

niet bekend

Vergelijkbare mineralen

saffier, cordieriet, indigoliet

Bijzondere kenmerken

geen

Lijst van mineralen

Portaal

Aardwetenschappen

Het mineraal benitoiet is een barium-titaniumsilicaat, een verbinding van drie cyclosilicaten met barium en titanium met de molecuulformule BaTiSi₃O₉. Het is een cyclosilicaat. Het is naar de eerste vindplaats in 1907 genoemd, San Benito Country in Californië, waar het voor het eerst is beschreven. Het is doorzichtig tot doorschijnend, het heeft geen duidelijke kleur of is wit, roze, paars of blauw, het heeft een glasglans en een witte streepkleur. Het heeft een hexagonaal kristalsysteem en een slechte splijting in het kristalvlak [1011]. De massadichtheid is 3,6 kg/l, de hardheid is 6 tot 6,5 en het is niet radioactief. Benitoiet is zeldzaam. Het wordt in aders met natroliet gevonden, die groenschisten doorsnijden waar serpentijn in voorkomt. De typelocatie is de Benitoiet edelsteenmijn langs de rivier de San Benito in Californië, het vormt 1 cm grote kristallen. Er worden ook in Nieuw-Zeeland benitoieten met de kwalitiet van edelsteen gevonden. Het Smithsonian Institution in Washington D.C. heeft een geslepen steen van 7,80 karaat in de collectie.