Anomala orientalis
| Anomala orientalis | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| Anomala orientalis | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Anomala orientalis (C.O.Waterhouse, 1875) Originele combinatie Phyllopertha orientalis | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||
| |||||||||||||
Anomala orientalis is een kever uit de familie bladsprietkevers (Scarabaeidae) en is verwant aan de Johanneskever en de meikever. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 175 als Phyllopertha orientalis gepubliceerd door Charles Owen Waterhouse.[1][2] De kever komt van nature voor in Azië en heeft zich van daaruit verspreid naar de Verenigde Staten.
De kever is 0,7–1,1 cm lang, met gevlekte, metaalbruine en zwart gekleurde dekschilden en een vergelijkbaar gekleurd borststuk en kop. De kever lijkt veel op de Japanse kever, maar die is langer en heeft meer kleur. De larven hebben een in de lengte lopend rasterpatroon.
-
Anomala orientalis, bovenaan de larve -
Zijaanzicht -
Eitjes
De larve vreet aan graswortels; de volwassen kever aan rozen, vlambloemen en petunia's
Als dauerlarve parasiteert Pristionchus pacificus de kever, doodt deze en pas na de dood van de kever ontwikkelt de dauerlarve zich verder tot volwassen rondworm, waarbij de bacteriën in de dode kever als voedsel dienen.[3] De dauerlarve beweegt op de punt van zijn staart heen en weer en als er een kever langs komt, kleeft hij zich aan de kever vast.[4]
Externe links
- Afbeeldingen op forestryimages
- Bugguide.net Soortbeschrijving
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Waterhouse, C.O. (1875). On the Lamellicorn Coleoptera of Japan. Transactions of the Entomological Society of London 1875: 108. Gearchiveerd op 24 juni 2021.
- ↑ Jameson, Paucar-Cabrera & Solís (2003). Synopsis of the New World genera of Anomalini (Coleoptera: Scarabaeidae: Rutelinae) and description of a new genus from Costa Rica and Nicaragua. ISSN 0013-8746 Annals of the Entomological Society of America 96(4): 415–432, DOI:10.1603/0013-8746(2003)096[0415:SOTNWG]2.0.CO;2
- ↑ Sommer, R.J. & McGaughran, A. (2013). The nematode Pristionchus pacificus as a model system for integrative studies in evolutionary biology. Mol. Ecol. 22: 2380–2393
- ↑ Federico D. Brown, Isabella D'Anna & Ralf J. Sommer (2011). Host-finding behaviour in the nematode Pristionchus pacificus Proceedings of the Royal Society B 278: 3260–3269, DOI:10.1098/rspb.2011.0129. Gearchiveerd op 15 september 2019.
