Amphitrite (planetoïde)

(29) Amphitrite
Symbool
Type	Planetoïde S-type
Datum ontdekking	1 maart 1854
Fysische gegevens
Diameter	233×212×193 km;[1] 212,2 km[2]
Massa	1,18 × 1019 kg[1]
Rotatietijd	5,390 uur[2]
Albedo	(geometrisch) 0,1793[2][1]%
Baangegevens
Perihelium	2,369 AU
Aphelium	2,739 AU
Halve lange as (a)	2,554 AU
Excentriciteit (e)	0,073
Lengte klimmende knoop (Ω)	356,501°
Argument van het periapsis (ω)	63,433°
Middelbare anomalie (M)	229,662
Periode (P)	1491,013 dagen (4,08 a)
Dagelijkse beweging (n)	18,61 km/s
Inclinatie (i)	6,096°
Waarnemingsgegevens
Schijnbare helderheid	+8,65 tot +11,46 mag
Portaal    Astronomie

(29) Amphitrite is een grote planetoïde in de planetoïdengordel tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter. Amphitrite heeft een gemiddelde diameter van 212,2 km en voltooit elke 4,08 jaar een omloop rond de zon. Haar baan is licht ellipsvormig en helt iets meer dan 6° ten opzichte van de ecliptica. Tijdens een omloop varieert de afstand tot de zon tussen de 2,369 en 2,739 astronomische eenheden.

Vanaf de aarde gezien kan Amphitrite een schijnbare helderheid van +8,65 bereiken tijdens gunstige opposities. Ze is in zulke gevallen met een eenvoudige amateurtelescoop of verrekijker te vinden.

Amphitrite werd op 1 maart 1854 ontdekt door de Duitse sterrenkundige Albert Marth, die destijds in Londen werkte, in het privé-observatorium van George Bishop. Bishop noemde de planetoïde naar godin Amphitrite, in de Griekse mythologie de vrouw van Poseidon, de god van de zee.

Amphitrite is een S-type planetoïde, wat betekent dat ze een helder oppervlak heeft (een oppervlak met een hoog albedo). S-planetoïden bestaan voornamelijk uit silicaten en metalen als nikkelijzer. De planetoïde draait in ongeveer 5 uur en 23 minuten om haar eigen as.

Uit sterbedekkingen is gebleken dat Amphitrite mogelijk een natuurlijke satelliet heeft.^[3]

• Lijst van planetoïden

• (en) Amphitrite (planetoïde) in de JPL Small-Body Database